Πυθαγόρειο νηπιαγωγείο, οπαδός του ελευθερία, όχι αναρχία.
Μόνο δωρεάν υλικό και παρουσιάσεις, χωρίς εγγραφή. Σχόλια προαιρετικά αλλά επώνυμα! Απαραίτητη η αγάπη για τη διδασκαλία και τους μικρούς-μεγάλους ανθρώπους.
Παρατήρησα τις προηγούμενες μέρες πως τα μικρά, αν και ασχοληθήκαμε με τις προσωπογραφίες του Πικάσο, έχουν αγαπήσει πολύ τη Μόνα Λίζα. Έτσι τους ετοίμασα διάφορες εκπλήξεις, ξεκινώντας αύριο με τον εξής πίνακα, με τον οποίο νομίζω ότι θα γελάσουμε πολύ. Δεν είναι δική μου ιδέα, το είδα στο pinterest και το προσάρμοσα στις ανάγκες της φετινής μου τάξης.
Όσο για τη Μόνα Λίζα, αποφάσισα να ασχοληθούμε περισσότερο μαζί της μια που υπάρχει ενδιαφέρον.
Αυτές τις μέρες κάνουμε το αγαπημένο θέμα των παιδιών: ο εαυτός μου. Μιλήσαμε, παίξαμε, κάναμε ζευγαράκια κι ομαδούλες (σε άλλη ανάρτηση μια πολύ ωραία πρόταση που δοκίμασα) και βέβαια ήρθε ή ώρα για να γνωρίσουμε τη Μόνα Λίζα!
Ακολούθησα κυρίως την παλαιότερη πρόταση και προσέγγισή μου όταν δουλέψαμε το πρόγραμμα με τους καλλιτέχνες. Κάνοντας κλικ στην εικόνα θα δείτε πως ξεκινήσαμε και φέτος με τη Μόνα Λίζα. Την παρατηρήσαμε, πήραμε τη σωματική της στάση, μετακινηθήκαμε και είδαμε τα μάτια της να μας ακολουθούν, κάναμε υποθέσεις για τα συναισθήματα που κρύβει το χαμόγελό της. Συγκρίναμε τη σωματική της στάση και τα συναισθήματα με τα δικά μας.
Εκεί χρησιμοποίησα την πρόταση της Κικής από τις Χαρούμενες Φατσούλες για τα συναισθήματα της Τζοκόντα.
Χρησιμοποίησα και ένα βιβλίο που ανακάλυψα, που λέγεται "Η τέχνη του Λεονάρντο" (Καστανιώτης). Έχει μέσα διάφορες προτάσεις και δραστηριότητες.
Εγώ εστίασα σε μία δραστηριότητα που αναφερόταν στους υπόλοιπους ζωγράφους που "έπαιξαν" με τη Μόνα Λίζα, κάνοντας ιδιαίτερη στάση στον Φερνάντο Μποτέρο και τη δική του εκδοχή, με την οποία ασχοληθήκαμε πριν 2 χρόνια ακριβώς. Για να δεις την προσέγγιση αυτή κάνε κλικ στην εικόνα.
Εκτός όμως από ζωγράφους ενέπνευσε και το μεγάλο μας Μάνο Χατζιδάκι. Ακούσαμε αποσπάσματα από το "Χαμόγελο της Τζοκόντας" όση ώρα έψαχναν με το ζευγαράκι τους να βρουν μία κρυμμένη και πειραγμένη Τζοκόντα.
Η οδηγία ήταν να μην δει κανένας άλλο την κάρτα που θα έβρισκαν, παρά μόνο οι ίδιοι. Τους είπα επίσης ότι υπάρχει μόνο μία αυθεντική Μόνα Λίζα που τους έχει ένα μήνυμα. Αφού βρήκαν όλοι, ένα ένα ζευγαράκι (εκτός από αυτόν με την αυθεντική) μας έλεγε τι έπαθε η δική του Μόνα Λίζα και μετά μας την έδειχνε, π.χ. η δική μου ντύθηκε αστροναύτης, εμένα κουρεύτηκε σαν αγόρι, εμένα ντύθηκε σούπερμαν... κ.λ.π. Περιττό να σας πω ότι γελάσαμε με την καρδιά μας. Ξετρελάθηκαν τα μικρά αλλά κι εγώ! (Τις παρωδίες της Μόνα Λίζα θα τις βρείτε εδώ). Σκοπεύω να ξαναχρησιμοποιήσω αυτές τις κάρτες βάζοντάς τους να τις μιμηθούν ή να ζωγραφίσουν αν θέλουν, τον εαυτό τους ελαφρώς "πειραγμένο".
Στο τέλος ήρθε και η κάρτα με το μήνυμα. Αλλά επειδή δεν έβλεπα καλά, γύρισα τον ανάποδο πίνακα που είχα κολλήσει και διαβάσαμε με μεγάλα γράμματα τι μας πρότεινε η ήσυχη Μόνα Λίζα. Νομίζω ότι πείσθηκαν από τις προτάσεις της!
Φέτος ξεκίνησα στην τάξη και το δέντρο της γνώσης. Απλοί κορμοί από κανσόν, όπου πάνω θα κολλάμε κύκλους τύπου Καντίνσκυ αλλά επάνω θα έχουν φωτοτυπία (που εποχή για μελάνια) κάτι όμορφο που γνωρίσαμε. Έτσι ήδη κολλήσαμε τη Μόνα Λίζα, τον Χατζιδάκι και τον Ντα Βίντσι. Επειδή μου φάνηκε φτωχό, μόλις εμπλουτιστεί θα το ανεβάσω.
Συνεχίζουμε, λίγο πτοημένοι από τη δίμηνη απόσπαση της τρίτης συναδέλφου που συμπλήρωνε την ομάδα μας, με περισσότερο άγχος και κούραση λόγω της μεγάλης ευθύνης, κατ' αρχάς για την ασφάλεια των παιδιών, με 25 παιδιά, δίχως ακόμη να έχουμε μετακομίσει. Πάντως εμείς θα κάνουμε όπως πάντα το ανθρωπίνως καλύτερο δυνατό. Οψόμεθα...
Έφτιαξα και τις κάρτες κενές ώστε πριν την αναρτήσω στον τοίχο να συμπληρώσουμε με τα παιδιά τις εικονίτσες πάνω σε κάθε γράμμα (σαν άσκηση) και μετά να βάλουμε τις έτοιμες.
Με αφορμή το τραγούδι από την ταινία: "Toy Story" έφτιαξα τις κάρτες του, χρησιμοποιώντας αρχικά τις φιγούρες της ταινίας κι αργότερα τον γλυκύτατο Ματού από το βιβλίο "Ματού, ο κόκκινος γάτος".
Με πολλή χαρά και συγκίνηση σας ανακοινώνω ότι στο νηπιαγωγείο μας θα αποκτήσουμε υπολογιστή, προτζέκτορα και πολυμηχάνημα, ευγενική χορηγία του ιδρύματος Μποδοσάκη, τους οποίους δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω!!!! Πραγματικά κάνουν ένα τεράστιο έργο προσφοράς στην κοινωνία, το οποίο θα διαπιστώσετε και εσείς αν επισκεφθείτε την ιστοσελίδα τους κάνοντας κλικ στην εικόνα.
Όμως το μεγαλύτερο ευχαριστώ θεωρώ ότι το χρωστάω στη Λία από το Πρώτο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Κερατσινίου. Με βοήθησε τόσο πολύ και ηλεκτρονικά και τηλεφωνικά, που και πάλι δεν έχω λόγια. Η χαρά και η συγκίνηση (συγχωρέστε με αλλά το παλεύουμε καιρό) με έχουν κατακλύσει!
Λία κοπέλα μου, σε ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο για σένα και το νηπιαγωγείο σου (που σίγουρα πετάει με τέτοια δυναμική προϊσταμένη) και σου αφιερώνω το επόμενο κομμάτι της Καραΐνδρου από το "Μία αιωνιότητα και μία ημέρα", το οποίο λατρεύω.
Αυτά τα φύλλα προηγούνται της ανάρτησης για τη φιλία στην τάξη (ένα μυαλό χειμώνα-καλοκαίρι...). Δίνοντας έμφαση στις αναμεταξύ τους σχέσεις στην τάξη, τα παιδιά πήραν αυτό το φύλλο και με τη βοήθεια των γονιών τους συμπληρώθηκε στο σπίτι. Οι μόνες οδηγίες ήταν: να προσπαθήσουν να διαλέξουν κάποιον μέσα από την τάξη και αν θέλουν να ζωγραφίσουν αυτά που είπαν.
Χθες λοιπόν που τα περισσότερα παιδιά παρουσίασαν τη δουλειά τους παρατήρησα τα εξής:
τα περισσότερα όντως βρήκαν κάποιον μέσα από την τάξη
αρκετά έλεγαν άλλα στοιχεία από αυτά που είχαν καταγράψει οι γονείς τους (π.χ. είναι φίλος μου γιατί είναι καλό παιδί (γονιός) - είναι φίλος μου γιατί παίζουμε μαζί με τα αυτοκινητάκια του (παιδί).
Για τη φιλία μέσα στην τάξη, εκτός από τα τερατάκια, θα χρησιμοποιήσω αργότερα τα αρκουδάκια κομμένα στη μέση, όπου θα τα πλαστικοποιήσω και θα κολλήσω ή θα γράψω επάνω το όνομά τους, που πια θα αναγνωρίζουν. Με αυτό τον τρόπο θα βρίσκουν το φιλαράκι της ημέρας.
Θα χρησιμοποιήσω και τα επόμενα φύλλα ως κατασκευές, όπου τα παιδιά θα διακοσμήσουν, θα κόψουν (θα τα διπλώσουν στη μέση ως κάρτες) και θα χαρίσουν το πρώτο σε ένα φίλο και το δεύτερο σε ένα πολύ αγαπημένο τους πρόσωπο.
Ψάχνω αρκετά στο διαδίκτυο για εργασίες ή ιδέες και κάποιες φορές βρίσκω κάτι που μου αρέσει. Όταν όπως μπαίνω στη σελίδα και βλέπω ότι για να το κατεβάσω πρέπει ή να εγγραφώ ή να πληρώσω αρχίζει και με ενοχλεί. Μία ιδέα λοιπόν που είδα στο: http://www.teacherspayteachers.com/Product/Calendar-Companion-820532 (και είπα ότι δε σκοπεύω να αγοράσω) είναι η παρακάτω, αντί της ρουτίνας του κροκόδειλου. Το έφτιαξα όπως μου άρεσε, το μετέφρασα στα ελληνικά και σας το ανεβάζω δωρεάν, όπως πάντα, χωρίς καμία υποχρέωση.
Δεν έφτιαξα καινούριες κάρτες καιρού γιατί θα χρησιμοποιήσω τις ίδιες με πέρσι (και λίγο οικονομία δε βλάπτει!) Μπορείτε στο χάρτη να σημειώσετε το δικό σας μέρος και αργότερα να κάνετε συγκρίσεις με τον καιρό σε άλλα μέρη της Ελλάδας.
Στον πίνακα γενεθλίων φέτος δε θα χρησιμοποιήσω καρτέλες αλλά το γνωστό μαρκαδόρο που σβήνει.
