ΦΡΙΚΑΝΤΕΛΑ

Για μένα σήμερα ήταν η καλύτερη χριστουγεννιάτικη γιορτή που θα μπορούσαμε να κάνουμε κι ας ήμασταν μόνοι μας (χωρίς γονείς), με πολλές απουσίες στην τάξη, χωρίς σκηνικά και αποστήθιση.

Όχι, δεν κάναμε σήμερα τη γιορτούλα μας αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει περίπτωση να διασκεδάσουμε στη γιορτή τόσο όσο διασκεδάσαμε σήμερα! Σας παραπέμπω σε μία εξαιρετική ανάρτηση της Μυρτώς όσον αφορά τις χριστουγεννιάτικες γιορτές, η οποία με βρίσκει απολύτως σύμφωνη: http://pro-sxolika.blogspot.gr/2010/12/blog-post_02.html.

• Ξεκινήσαμε να διαβάζουμε την πολυαγαπημένη Φρικαντέλα. Ξαφνικά όταν άρχισαν τα παιδιά να τραγουδάνε με τα τριγωνάκια τους τα κάλαντα, ακούστηκε μια κραυγή πίσω από την κουρτίνα: "Σκασμός, σκουπιδοσκουπιδένια σκουπιδόπαιδα!..." κι εμφανίστηκε μπροστά στα παιδιά ολοζώντανη κι αγριεμένη η Φρικαντέλα!!!!

•  Αφού τους μεταμόρφωσε σε διάφορα ζώα που λέγανε τα κάλαντα με τον τρόπο τους, τους έκλεψε τις φωνές (δεν το σκέφτηκα να έχω μπαλόνια!) και πήγε για ύπνο. Τα παιδιά με τα τριγωνάκια τους σκαρφάλωσαν στον πύργο.

•  Αφού επισκέφθηκαν τα διάφορα δωμάτια (μεγάλες φόδρες με ανάλογο χρώμα) έφτασαν και στη Φρικαντέλα που ροχάλιζε τρανταχτά! Της πήραν το ραβδί.

•   Την ανάγκασαν να ακούσει τα κάλαντα.

•  Εκείνη έκλεινε τα αφτιά της και κάθε φορά κάποιος πήγαινε να της τα ξεβουλώσει.

•  Στο τέλος γλύκανε η Φρικαντέλα και χαμογέλασε. Δεν ήθελε πια το ραβδί της.

•  Το πήρε, το έκανε μικρόφωνο και τραγουδήσανε όλοι μαζί τα κάλαντα των χριστουγέννων!

•  Όταν έφυγε η Φρικαντέλα άφησε δώρο στα παιδιά ένα επιτραπέζιο. (Το είχα δει κάποτε ως πρόταση σε σημειώσεις της Γιαννικοπούλου). Τα παιδιά πρέπει να μπούνε στο κάστρο και να καταφέρουν να πάρουν τις φωνές τους πίσω. Για να μπορέσει η κάθε ομάδα να μη χάσει τη σειρά της (την επόμενη φορά που είναι να παίξει) πρέπει να σηκώσει μία κάρτα - ερώτηση και να απαντήσει εντός χρόνου σε ερωτήσεις του τύπου: "Η Φρικαντέλα δεν έτρωγε καλαμαράκια αλλά..."  ή "Η Φρικαντέλα τους ξένους δεν τους καλωσόριζε αλλά τους..." κ.τ.λ.

• Στο τέλος τα παιδιά συμπλήρωσαν τα φύλλα εργασίας που βρήκα στο: http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2012/12/blog-post_8.html  που ταιριάζανε πολύ με την όλη δραστηριότητα.
•  Αν αυτό δεν είναι μια υπέροχη χριστουγεννιάτικη γιορτή τότε ποιο είναι;

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ: ΠΙΝΑΚΑΣ 1-100

Μια άλλη ιδέα που μας είχε δώσει η σύμβουλός μας, κ. Μοσχοβάκη, όσον αφορά τις δεκάδες και την απαρίθμηση από το 1-100, είναι ο εκατομετρικός πίνακας με βέλκρο και χρώματα ανά δεκάδα. Το  μυστικό όμως είναι να ξεκινήσεις από το 0 γιατί αλλιώς δε βγαίνει σωστός στις δεκάδες.

• Φτιάχνεις  σε μεγάλο κανσόν τον πίνακα με τα τετράγωνα (εγώ τα πλαστικοποίησα) και κολλάς στα τετράγωνα βέλκρο. Για κάθε δεκάδα πρέπει να διαλέξεις και άλλο χρώμα. Το 100 μένει μόνο του  να εξέχει του πίνακα.

• Βγάζεις όλες τις κάρτες εκτός από τις δεκάδες κάθετα και τους αριθμούς 0-9.

 

• Ζητάς από τα παιδιά με τη λογική του πίνακα διπλής εισόδου να παίρνουν στην τύχη νούμερα και να τα βάζουν στη σωστή θέση μέχρις ότου συμπληρωθεί ο πίνακας. (Στα προνήπια αρκούμαστε στο να βάλουν σωστά τις γραμμές με τα χρώματα έτσι ώστε να συνηθίζουν).

•  Εμείς τον εισαγάμε το Δεκέμβρη και τον κάναμε γωνιά όπου μπορούν να πάνε μέχρι 2 παιδιά.
• Σταδιακά τον χρησιμοποιούμε για απαρίθμηση από το 1-31  (ημέρες μηνών)
• Αργότερα μπορούν να τραβάνε "λαχνούς" πάλι από το 1-100 όπου στον φτιαγμένο πίνακα να καλούνται να ονοματίσουν τον αριθμό που τους έτυχε αλλά και τον προηγούμενο, καθώς και τον επόμενο. 
• Τον έχω δοκιμάσει από πέρσι αυτό τον πίνακα και πιστέψτε με λειτουργεί. Ένα κόλπο είναι να μάθουν από την αρχή, σαν τραγουδάκι, τις δεκάδες. Αυτό τα βοηθάει.

Ο ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

 

Μια ιδέα για την καθημερινή ρουτίνα του ημερολογίου που βοηθά τα παιδιά στα μαθηματικά, είναι μια ιδέα που μας έδωσε πέρσι η σύμβουλός μας, κ. Μοσχοβάκη.

• Πρόκειται για ένα πίνακα ντυμένο με πλαστικό όπου ένα διαφορετικό παιδί  καταγράφει καθημερινά (με τους μαρκαδόρους που σβήνουν) πόσα αγόρια και πόσα κορίτσια είναι στην τάξη. Ύστερα τα προσθέτει μετρώντας τους όλους μαζί.

 

• Εγώ στη συνέχεια σε ένα πινακάκι γράφω τα νούμερα των αγοριών και των κοριτσιών. Λέω στα παιδιά πως έχω ένα κροκοδειλάκι που θέλει πάντα να τρώει τα περισσότερα. Τους γράφω το σήμα < ή > και το μετατρέπω σε κροκοδειλάκι (επίτηδες το βάζω λάθος για να με διορθώνουν αιτιολογώντας μου το γιατί π.χ. δεν πρέπει να φάει το 3 αλλά το 4). Την ιδέα τη βρήκα στο διαδίκτυο αλλά δε θυμάμαι που.

 

•  Άλλη φορά εμφανίζω ένα ζωγραφισμένο (κι από τις δύο όψεις) κροκόδειλο που τρώει άλλοτε τα κορίτσια, άλλοτε τα αγόρια κι άλλοτε όλους μαζί (αναλόγως τα νούμερα) και ζητάω από ένα παιδί να το βάλει με τη σωστή φορά.

 

•  Μεγάλη βοήθεια στη συγκεκριμένη δραστηριότητα, παίρνουν τα παιδιά από την αριθμογραμμή που έχω μόνιμα στο χώρο. Τα βοηθάει να βρούνε πόσες βουλίτσες μεγαλύτερο είναι π.χ. το 5 από το 3. Την αριθμογραμμή τη βρήκα στο http://www.sparklebox.co.uk/5981-5990/sb5981.html#.UL32qoa5d1k 

 

• Για να το διασκεδάσουμε και λίγο, βρήκα μια μάσκα κροκόδειλου από το http://www.sparklebox.co.uk/1486-1490/sb1488.html#.ULyv1oa5d1k κι έτσι κάθε φορά που είναι κάποιο παιδί υπεύθυνο για την καταμέτρηση κάνει και τον κροκόδειλο που τρώει την αντίστοιχη ομάδα.

 

ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ - 2ο ΜΕΡΟΣ

Σήμερα με πολύ περηφάνεια παρουσιάζω κάποια έργα των μικρών καλλιτεχνών μου (με πινέλο και τέμπερα σε κομμάτι από καμβά -τον αγόρασα από βιβλιοπωλείο με το μέτρο, 12 ευρώ, ακριβός αλλά τον κόβεις μικρά κομμάτια) τα οποία κάλλιστα τα φαντάζομαι να κοσμούν ποιητικές συλλογές του Ελύτη! Δεν ξέρω για ποιο λόγο αλλά οι συγκεκριμένοι πίνακες μου θυμίζουν πολύ την ποίηση αλλά και κάποιους πίνακες του Ελύτη.

•  Μα δεν είναι υπέροχα; Και νομίζω πως όσο δουλεύουμε τόσο  και ανοίγουν τα φτερά της φαντασίας τους.
• Εκτός από τον καμβά δουλέψαμε πάνω σε κανσόν με δύο τρόπους: α) όπως ο Μοντριάν, αλλά αυτή τη φορά χωρίς μονωτική ταινία και με την οδηγία να χρησιμοποιήσουν όσα περισσότερα χρώματα μπορούν και β) με μια ιδέα που βρήκα στο αγαπημένο μου 14ο Νηπιαγωγείο Αθηνών στο  http://blogs.sch.gr/14nipathin/2012/05/23/%CE%B1%CF%86%CE%B7%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CF%84%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B7/ όπου κολλήσαμε λωρίδες εφημερίδας πάνω σε χαρτόνι. Εμείς  όμως τις βάψαμε με χρυσή τέμπερα και τα τρίγωνα που σχηματίστηκαν με ό,τι χρώματα θέλαμε.
•  Πάλι με καμβά ζωγραφίσαμε με πολλά χρώματα το όνομά μας.

                        

•   Ένα άλλο υλικό που δουλέψαμε ήταν τα λαδοπαστέλ. Τα χρησιμοποιήσαμε με δύο τρόπους: 

α) κάναμε τύπωμα συμμετρίας, δηλαδή τα παιδιά γέμισαν με χρώμα το μισό μέρος ενός σχεδίου κι έπειτα το διπλώσαμε στη μέση και πάτησαν από την άλλη μεριά με μολύβι, οπότε τυπώθηκε το άλλο μισό
β) ζωγραφίσαμε με τη γνωστή χαρακτική: πρώτα γέμισαν τα παιδιά με ό,τι χρώμα ήθελαν το χαρτί τους, εκτός από μαύρο. Έπειτα κάλυψαν όλο το φύλλο με μαύρο λαδοπαστέλ. Στο τέλος χάραξαν με μυτερή οδοντογλυφίδα τα σχέδια που ήθελαν και τα οποία έβγαιναν πολύχρωμα. Οι φωτογραφίες θα σας βοηθήσουν να το κατανοήσετε.

                                 

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΥΛΙΚΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ

Ως μικροί καλλιτέχνες που είμαστε ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε και να γνωρίζουμε υλικά και τεχνικές καλλιτεχνίας.

• Είδαμε τα ξηροπαστέλ των ζωγράφων και ζωγραφίσαμε με αυτά. Αντί για πινέλα χρησιμοποιήσαμε τα δάκτυλά μας.
• Πήραμε τέμπερες και ζωγραφίσαμε μια μεγάλη αφίσα με τα πινέλα μας.

                       

• Μιλήσαμε για τον πουαντιγισμό και χρησιμοποιήσαμε μπατονέτες για να ζωγραφίσουμε με αυτή τη μέθοδο.
• Πήραμε πάλι τέμπερες. Αυτή τη φορά όμως αντί για πινέλα χρησιμοποιήσαμε παλιές οδοντόβουρτσες.

 

   
                    

• Πειραματιστήκαμε κι άλλο με το τύπωμα: τύπωμα  με σφουγγάρια, τύπωμα  αλλά και ζωγραφική με φελλούς.

                            

• Ζωγραφίσαμε έργα σαν του Μοντριάν, του ολλανδού ζωγράφου. Χρησιμοποίησα μαύρη κολλητική ταινία και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό.

                             

ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ ΤΟΥ ΕΛΜΕΡ/ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

Ανεβάζω τις χρωστούμενες φωτογραφίες από:

• την ψηφοφορία των χρωμάτων

• το κολάζ μετά την ανάγνωση του βιβλίου "Ο Έλμερ και το ουράνιο τόξο".

Ανεβάζω επίσης έναν άλλο τρόπο για να μάθουν τα παιδιά το πως δημιουργούνται τα συμπληρωματικά χρώματα. Είναι πολύ απλό: ένα βασικό χρώμα στη μία παλάμη, ένα στην άλλη, τα τρίβουν και στο τέλος τα τυπώνουν! Το καταδιασκεδάζουν!

                              

ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ - Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

•  Σήμερα ξεκινήσαμε με ένα αγαπημένο παραμύθι του Νικόλα Ανδρικόπουλου, "Η χώρα με τους παράξενους ανθρώπους". Αφού το διαβάσαμε, η σύγκριση με τον Έλμερ ήταν αναπόφευκτη:
• Ο Έλμερ άλλαξε χρώμα από τη βροχή όπως και ο Πορφύριος Ξεχωριστός. 
• Ο Έλμερ όμως θέλησε να αλλάξει χρώμα ο ίδιος όχι γιατί δεν τον ήθελε το κοπάδι αλλά γιατί εκείνος προβληματίστηκε μια μέρα. Αντίθετα ο Πορφύριος βάφτηκε άσπρος γιατί στην Ασπρική δεν τον ήθελαν γιατί ήταν διαφορετικός. 
• Ο Έλμερ δε χρειάστηκε να κάνει κάποιο κατόρθωμα για να τον αποδεχτεί το κοπάδι. Τουναντίον, στο τέλος, μια μέρα το χρόνο άλλαζαν ρόλους. Αντίθετα ο Πορφύριος έκανε μια ηρωική πράξη και έτσι τον δέχτηκαν οι ασπρικανοί. 
• Συμπέρασμα: ο Έλμερ είναι μακράν το καλύτερο βιβλίο όσον αφορά την αποδοχή στη διαφορετικότητα (ούτε καν το "Κάτι άλλο" γιατί εκεί οι διαφορετικοί μένουν τελικά στο δικό τους σπίτι - γκέτο).
• Δραματοποιήσαμε το παραμύθι (με τα λίγα παιδιά που είχαμε σήμερα) αλλά αλλάξαμε το τέλος:

Ο Πορφύριος στενοχωρημένος στην Ασπρική. Δεν τον θέλουν γιατί είναι κόκκινος, είναι διαφορετικός.

Στη φυλακή με άλλους χρωματιστούς ανθρώπους.

• Τα παιδιά έπειτα έπαιξαν την ιστορία στο κουκλοθέατρο.

•  Δουλέψαμε και τον Έλμερ λίγο ακόμη αλλά αύριο θα έχω έτοιμο το φωτογραφικό υλικό.

Αυτή την εβδομάδα θα την αφιερώσουμε σε διάφορα υλικά και τεχνικές. Ξεκινήσαμε λοιπόν φτιάχνοντας το βιβλιαράκι της μπερδεμένης τέχνης!

• Τα παιδιά σε 4 διαφορετικά άσπρα φύλλα (μπορεί και παραπάνω αλλά θα κουραστούν) ζωγράφισαν διάφορα σχέδια, π.χ. στο ένα όλο χρωματιστούς κύκλους, στο δεύτερο γραμμές, στο τρίτο τετράγωνα κ.ά.
• Τα έκανα αυτά ένα βιβλιαράκι ξεχωριστό για τον καθένα και ύστερα τα έκοψα με σχέδια έτσι ώστε να χωρίζεται σε 3 μέρη. Έπειτα κάναμε τους συνδυασμούς των έργων που θέλαμε. Δεν είναι πολύπλοκο και η παρουσίαση θα σας βοηθήσει. Στην αρχή παραθέτω 4 φύλλα ζωγραφισμένα και ύστερα τους συνδυασμούς που μπορούμε να κάνουμε. Είναι πανεύκολο και εντυπωσιακό, σαν μαγικό βιβλίο. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν.

Το βιβλιαράκι της μπερδεμένης τέχνης!

                          

 

Ο ΕΛΜΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

• Ξεκινήσαμε να μιλάμε για τα χρώματα. Την αφορμή μας της έδωσε ο παρδαλός ελέφαντας ΕΛΜΕΡ, το γνωστό βιβλίο του Ντέιβιντ Μακ Κι (κι επειδή υπάρχουν ακόμα παιδιά μέσα στην τάξη που δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν τα βασικά χρώματα, για αρχή θα μάθουμε τα ονόματα και αργότερα το πως γίνονται).
• Αφού διαβάσαμε τον Έλμερ, παρακολουθήσαμε  ένα βίντεο που βρήκα στα αγγλικά και το μετέφραζα.

• Μιλήσαμε για τα χρώματα του Έλμερ και τα ονοματίσαμε. Για να τα θυμόμαστε φτιάξαμε το μεγαλύτερο χρωματιστό παγωτό του κόσμου (πίνακας αναφοράς, κυρίως για τα παιδιά που δυσκολεύονται). (Σημ.: Αυτό το παγωτό με τα χρώματα νομίζω   ότι το είχα βρει  στο http://sparklebox.co.uk/, δεν είμαι σίγουρη.)

 

• Για να δραματοποιήσουμε τον Έλμερ, φτιάξαμε μάσκες που από τη μία μεριά ήταν γκρι και από την άλλη τις βάψαμε παρδαλές. Επίσης φτιάξαμε και Ελμεράκια.

 

  

(Σαν παιδί έπαιξα κι εγώ!)

 Η παρέλαση των παρδαλών ελεφάντων τη μέρα του Έλμερ!

• Παίξαμε το μπίνγκο των χρωμάτων με τον Έλμερ (πολύ βοηθητικό για να μάθουν να τα ονοματίζουν).

 

• Είχα το όνομα του Έλμερ με πεζά και κεφαλαία και τα μπέρδεψα. Η κάθε ομάδα έπρεπε να βρει τα δικά της γράμματα και να συνθέσει το όνομα.

 

•  Το περισσότερο υλικό το βρήκα στο http://www.sparklebox.co.uk/search/search.html?q=elmer%20sparklebox.  Έχει πάρα πολλά σχετικά με τον Έλμερ. Από εκεί πήρα την ιδέα και για το επόμενο φύλλο εργασίας.
• Παίξαμε με 2 προτάσεις, πρώτα στον πίνακα όλοι μαζί και μετά σε φύλλο εργασίας, όπου έπρεπε να κυκλώσουν τις λεξεις της πρότασης και να βρουν πόσες λέξεις έχει η κάθε μία και να τις αριθμήσουν.

 

• Φτιάξαμε κολάζ με τον Έλμερ.

  

• Κάναμε μία μικρή εισαγωγή στο ποιά είναι τα βασικά χρώματα. Χρησιμοποίησα την ανάρτηση της Σουλτάνας Μάνεση με το Ματίς στο: http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2012/11/blog-post_8.html
• Παίξαμε και με τον κύκλο των χρωμάτων που βρήκα στο:http://e-children.blogspot.gr/2012/06/blog-post_26.html

•  Ψαρέψαμε χρωματιστά ψαράκια.

• Ψηφίσαμε το αγαπημένο μας χρώμα. Χρησιμοποίησα τον πίνακα της Σουλτάνας Μάνεση (http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2012/09/blog-post_9467.html). Επίσης πήραμε χρωματιστά τετράγωνα γλασσέ (μας έμειναν από τον Έλμερ) και ψηφίσαμε κολλώντας το χρώμα που άρεσε στον καθένα φτιάχνοντας κολώνες (σαν γράφημα). Έτσι είδαμε ποια κολώνα είναι πιο ψηλή αλλά μετρήσαμε και τα χρωματιστά τετραγωνάκια. (Περιέργως κέρδισε το μαύρο!!!) 

• Ύστερα ανακαλύψαμε τα συμπληρωματικά χρώματα ενώνοντας τις πλαστικές παλέτες.

 

• Κάναμε μίξεις των χρωμάτων με τα τρελοπλυντήρια της Μυρτώς (πολύ καλό, τα μικρά ξετρελλάθηκαν!) στο: http://pro-sxolika.blogspot.gr/2011/03/blog-post_06.html

•  Φυσικά ξεκινήσαμε να πειραματιζόμαστε και με τα πινέλα μας. Όλη την επόμενη εβδομάδα θα ασχοληθούμε με διάφορες τεχνικές και υλικά (διαφόρων μεγεθών και ποιοτήτων).

• Έφτιαξα και πίνακες διπλής εισόδου με τις μίξεις χρωμάτων (για λόγους οικονομίας αποθηκευτικού χώρου τους ανεβάζω αλλιώς). Εγώ τα πλαστικοποίησα και τους έβαλα βέλκρο.

ΕΛΥΤΗΣ - "ΒΕΓΓΑΛΙΚΟ", "ΜΑΓΙΑ"

• Πήραμε το "Βεγγαλικό" από "Τ’ Αφανέρωτα" ("Τα Ρω του έρωτα") του Οδυσσέα Ελύτη και πριν το διαβάσουμε κανονικά φτιάξαμε μια δική μας "σαλάτα" στίχων.
• Εδώ βάζω το κανονικό ποίημα:

 ΤΟ ΒΕΓΓΑΛΙΚΟ

Νυχτώθηκα όπως πάντα
στη σκοτεινή βεράντα
Και διάλεξα έν' αστέρι
το κράτησα στο χέρι
Σε λίγο του 'πα «φύγε»
το φύσηξα και πήγε
Στο αντικρινό μπαλκόνι
όπου καθόταν μόνη
Μελαχρινή κοπέλα
με κάτασπρη κορδέλα

Το πήρε στην ποδιά της
το 'βαλε στα μαλλιά της
Το φόρεσε βραχιόλι
και λαμποκόπησε όλη
Έπειτα ήρθε ο μπάτης
πήρε το κάθισμά της
Τη φύσηξε απ' το πλάι
μες στη βραδιά του Μάη
Κι άξαφνα μες στον ουρανό
κάηκε σαν βεγγαλικό.

• Είχα κόψει και πλαστικοποιήσει δύο στίχους μαζί από το ποίημα. Τράβηξαν στην τύχη καρτελάκια.  Ξεκίνησα κολλώντας πρώτη εγώ ένα και τους ζήτησα να βάλουν μετά όποιο εκείνα νομίζουν ότι πάει. Έτσι φτιάχτηκε ένα σουρεαλιστικό και αστείο ποίημα. Το φωτοτύπησα και το έβαλα στον πίνακα.

 

•  Στη δεύτερη φάση τοποθέτησα την κάρτα με το κανονικό ποίημα. Τα παιδιά έρχονταν κι έψαχναν να βρούνε ποιο κομμάτι πρέπει να κολλήσουμε για να φτιάξουμε το ποίημα του Ελύτη αυτή τη φορά. Κάθε φορά που προσθέταμε στίχους το διαβάζαμε κιόλας.

• Ανεβάζω και το χρωστούμενο ποίημα που έφτιαξαν τα παιδιά από τις λέξεις του Ελύτη για το "Θαλασσινό τριφύλλι".

 

• Για τη "Μάγια" του Ελύτη από τις "Μικρές Κυκλάδες" χρησιμοποίησα πάλι τη μέθοδο των σπασμένων εικόνων-λέξεων. Έτσι τα παιδιά έφτιαξαν το δικό τους ποίημα δίχως να έχουν ακούσει το αυθεντικό.
• Έπειτα τους διάβασα τι έγραψε ο Ελύτης και τους εξήγησα το διάλογο μεταξύ της Πούλιας και του άντρα.

"Μάγια"

 Η Πούλια πόχει εφτά παιδιά
μέσ΄ απ΄ τους ουρανούς περνά.
Κάποτε λίγο σταματά
στο φτωχικό μου και κοιτά.

Γεια σας τι κάνετε; Καλά;
Καλά. Πώς είναι τα παιδιά;
Τι να σας πω εκεί ψηλά τα
τρώει τ΄ αγιάζι κι η ερημιά.

Γι αυτό πικραίνεσαι κυρά,
δε μου τα φέρνεις εδωνά;
Ευχαριστώ μα `ναι πολλά
θα σου τη φάνε τη σοδειά.

Δώσε μου καν την πιο μικρή
τη Μάγια την αστραφτερή.
Πάρ΄ την κι έχε λοιπόν στο νου
πως θά `σαι ο άντρας τ΄ ουρανού.

Λάμπουνε γύρω τα βουνά,
τα χέρια μου βγάνουν φωτιά.
Κι η Πούλια πόχει εφτά παιδιά
φεύγει και μ΄ αποχαιρετά.

• Ακούσαμε το ποίημα μελοποιημένο από τον Θεοδωράκη και βέβαια τη φωνή της Γιαννακοπούλου. Δυστυχώς εδώ το ανεβάζω σε άλλη εκτέλεση στο: http://www.youtube.com/watch?v=7j5yZ_JeBZk . Αξίζει να έχετε στη "δισκοθήκη" σας το έργο "Μικρές Κυκλάδες". Είναι υπέροχο.
• Είδαμε στον υπολογιστή το τραγούδι εικονοποιημένο  (το ακούγαμε παράλληλα).

• Το αποκορύφωμα ήταν πως το δραματοποιήσαμε. Λόγω ελλείψεως κοριτσιών, κάποιες φορές η Πούλια γινόταν Αυγερινός (ο μπαμπάς της Μάγιας). Άλλοτε τραγούδησαν το διάλογο, άλλοτε διασκεύασαν το ποίημα, άλλοτε έκαναν και το γάμο κανονικά!

•  Για το πως δουλέψαμε πέρσι τη Μάγια μπες στο: http://pythagoreionip.blogspot.gr/2012/05/blog-post_31.html

• Υ.Γ.: Και μια συμβουλή: προσπαθήστε να μαζεύετε στο σχολείο παλιές αποκριάτικες στολές που δεν θέλουν πια τα παιδιά και οι γονείς. Είναι ό,τι πρέπει για δραματοποιήσεις!!!

ΕΛΥΤΗΣ - "ΜΑΡΙΝΑ"

 

•  Σήμερα τους διάβασα το ποίημα "Μαρίνα" από τις "Μικρές Κυκλάδες" του  Ελύτη, το οποίο είχα γράψει σε μεγάλο κανσόν.

 

• Συζητήσαμε για τη σχέση του ποιητή με τη Μαρίνα. Τι ένιωθε γι' αυτήν; Καταλήξαμε πως την αγαπούσε και πηγαίνανε διάφορες βόλτες. Πώς ήταν η Μαρίνα λέτε; Και η απάντηση που μου άρεσε περισσότερο (εκτός από τα κλασικά: όμορφη, ψηλή κ.ά.): ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΑ!!!!! 
• Ακούσαμε το τραγούδι με την μοναδική φωνή της Γιαννακοπούλου από τις "Μικρές Κυκλάδες" σε μουσική Θεοδωράκη. (http://pythagoreionip.blogspot.gr/2012/05/blog-post_1532.html). 
•  Τους ρώτησα τι συναισθήματα ένιωσαν ακούγοντας το τραγούδι και κάποιος είπε λύπη. Το συζητήσαμε. Καταλήξαμε ότι μπορεί και ο Ελύτης να ήταν λυπημένος όταν έγραφε το ποίημα γιατί δεν έβλεπε πια τη Μαρίνα. Γιατί δεν την έβλεπε; Γιατί την είχαν στείλει εξορία οι δικτάτορες στα ξερονήσια (τους έχει μείνει το Πολυτεχνείο!), γιατί πήγε σε άλλο νησί για δουλειά, γιατί αρρώστησε και πέθανε. Όλες οι υποθέσεις αποδεκτές.
• Μετά από τόση συζήτηση τα παιδιά κλήθηκαν να κάνουν το πορτρέτο της Μαρίνας και να το στολίσουν όπως θέλουν.

 

• Τα παιδιά παρακολούθησαν μια παρουσίαση διαφανειών και άκουγαν ξανά το τραγούδι προσπαθώντας να το επαναλάβουν (είναι αργό και βοηθάει). 

Η παρουσίαση της Μαρίνας

• Έπειτα ξαναγυρίσαμε στο μεγάλο κανσόν με το ποίημα. Μόνο που αυτή τη φορά από την πίσω πλευρά είχα τη "Μαρίνα" με κενά. Στην πρώτη φάση τα παιδιά έπρεπε να βρουν την εικόνα που ταιριάζει στο κενό του στίχου.

 

• Στη δεύτερη φάση, έχοντας στα χέρια τους τις εικόνες με τις λέξεις πάντα γραμμένες από πίσω, κλήθηκαν να βρουν τη λέξη (από τις μπερδεμένες) που λείπει και να συμπληρώσουν το κενό. 

• Μικρός βαθμός δυσκολίας: στις εικόνες ήταν γραμμένη η λέξη με το αρχικό κεφαλαίο ενώ στην άλλη κάρτα ήταν όλα πεζά. Οπότε έπρεπε να βρουν ποιο είναι το πεζό γράμμα που ψάχνουν. Αυτή η δραστηριότητα είναι για νήπια κυρίως.

• Για το πως δουλέψαμε τη "Μαρίνα" πέρσι δες στο:

 http://pythagoreionip.blogspot.gr/2012/05/blog-post_1532.html

ΕΛΥΤΗΣ - "Ο ΗΛΙΟΣ Ο ΗΛΙΑΤΟΡΑΣ", "ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ"

• Σήμερα ξεκινήσαμε ανάποδα: εμφανίστηκε ο ήλιος ο ηλιάτορας ο πετροπαιχνιδιάτορας και πρότεινε στα παιδιά να παίξουν όλοι μαζί το ομώνυμο ποίημα που έγραψε ο Ελύτης γι' αυτόν, την εποχή της δικτατορίας.

 

•  Τα παιδιά συμφώνησαν και με τη βοήθεια του ήλιου παίξαμε τους ρόλους (εκτός από τον ήλιο και τους ανέμους, οι γυναίκες και το κορίτσι ντύθηκαν απλά από τη γωνιά της δραματοποίησης όπως ήθελαν).

•  Εννοείται πως αυτοσχεδιάσαμε χορευτικά στα υπέροχα τραγούδια του Δημήτρη Λάγιου: 1. Κάμποι της Σαλονίκης (αγαπημένο!) http://www.youtube.com/watch?v=WmRB3jbfb74 2. Γεια σου κύριε μενεξέ http://www.youtube.com/watch?v=UjnH2A4SF8M 3. Όμορφη και παράξενη πατρίδα http://www.youtube.com/watch?v=nx0qBVBarnk

• Για να χαλαρώσουμε λίγο είδαμε στον υπολογιστή πίνακες και κολάζ του Ελύτη.

 

•  Με αφορμή αυτά φτιάξαμε τα δικά μας κολάζ χρησιμοποιώντας παλιές καρτ-ποστάλ.

 

• Χρησιμοποιώντας πάλι διάφορες εικόνες σχετικές, φτιάξαμε το δικό μας ποίημα, εμπνευσμένοι από τις λέξεις του Οδυσσέα Ελύτη για το "Θαλασσινό τριφύλλι". (Δεν προλάβαμε να το τυπώσουμε ακόμα και να το ζωγραφίσουμε).

 

•  Ακούσαμε το τραγούδι με τη μουσική του Λίνου Κόκκοτου

• Το ζωγραφίσαμε όλοι μαζί.

 

•  Παίξαμε ένα παιχνίδι με το εικονοποιημένο ποίημα. Τα παιδιά τράβαγαν κλειστά καρτελάκια με τις λέξεις που αντιστοιχούσαν στις εικόνες του ποιήματος και καλούνταν να βρουν ποια λέξη τους έτυχε και να την αντιστοιχίσουν στη σωστή εικόνα μέσα στο ποίημα.( Δες στο τέλος φωτογραφίες και φύλλα εργασίας).

• Τέλος κάναμε το ένα φύλλο εργασίας (ανεβάζω κι αυτά που θα κάνουν αύριο).

• Για το πως δουλέψαμε πέρσι το "Θαλασσινό τριφύλλι" μπες στο: http://pythagoreionip.blogspot.gr/2012/05/blog-post_26.html

Φύλλα εργασίας και φωτογραφίες