Βιωματικό εργαστήρι για τον πόλεμο και την προσφυγιά

Μιλώντας στα παιδιά για την 28η Οκτωβρίου αλλά και την ιστορία του νησιού μας (εδώ), συζητήσαμε για τη μετανάστευση αρκετών σαμίων εκείνη την εποχή στο βελγικό Κονγκό. Πολλές ιστορίες από παππούδες και γιαγιάδες που έδωσαν κοσμήματα σε τούρκο βαρκάρη να περάσει απέναντι στα στενά της Μυκάλης ολόκληρες οικογένειες που έτσι σώθηκαν από τον πόλεμο.

Με αφορμή λοιπόν αυτό, και φέτος διοργανώσαμε στην τάξη μας το βιωματικό εργαστήρι για τους πρόσφυγες και τα δεινά του πολέμου, σε συνεργασία με τον "Φάρο" και τον κύριο Μπάμπη Γεννιά που μας επισκέφθηκε και πέρσι και μας είχε κάνει παρόμοιες βιωματικές δραστηριότητες. Το στήσιμο του εργαστηρίου με τις δραστηριότητες αναλυτικά μπορείτε να το δείτε εδώ.

 Μου άρεσε το τελικό έργο που έφτιαξαν τα παιδιά, οι παλάμες που προσφέρουν, σαν περιστέρια πάνω στη μαύρη καρδιά που συμβολίζει τα δυσάρεστα συναισθήματα που προκαλεί ο οποιοσδήποτε πόλεμος και μπήκε στη γωνιά των ανθρώπων που υπέφεραν από τον πόλεμο.

Εγώ θέλω για άλλη μια φορά να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους στο ΦΑΡΟ που όποτε ζητήσουμε τη βοήθεια ή τη συνδρομή τους είναι πάντοτε με αγάπη, χαμόγελο και ζεστασιά στη διάθεσή μας. Και η συνεργασία μας συνεχίζεται...