ΣΕΛΙΔΕΣ

30.11.12

ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ - 2ο ΜΕΡΟΣ

Σήμερα με πολύ περηφάνεια παρουσιάζω κάποια έργα των μικρών καλλιτεχνών μου (με πινέλο και τέμπερα σε κομμάτι από καμβά -τον αγόρασα από βιβλιοπωλείο με το μέτρο, 12 ευρώ, ακριβός αλλά τον κόβεις μικρά κομμάτια) τα οποία κάλλιστα τα φαντάζομαι να κοσμούν ποιητικές συλλογές του Ελύτη! Δεν ξέρω για ποιο λόγο αλλά οι συγκεκριμένοι πίνακες μου θυμίζουν πολύ την ποίηση αλλά και κάποιους πίνακες του Ελύτη.




  •  Μα δεν είναι υπέροχα; Και νομίζω πως όσο δουλεύουμε τόσο  και ανοίγουν τα φτερά της φαντασίας τους.
  • Εκτός από τον καμβά δουλέψαμε πάνω σε κανσόν με δύο τρόπους: α) όπως ο Μοντριάν, αλλά αυτή τη φορά χωρίς μονωτική ταινία και με την οδηγία να χρησιμοποιήσουν όσα περισσότερα χρώματα μπορούν και β) με μια ιδέα που βρήκα στο αγαπημένο μου 14ο Νηπιαγωγείο Αθηνών στο  http://blogs.sch.gr/14nipathin/2012/05/23/%CE%B1%CF%86%CE%B7%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CF%84%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B7/ όπου κολλήσαμε λωρίδες εφημερίδας πάνω σε χαρτόνι. Εμείς  όμως τις βάψαμε με χρυσή τέμπερα και τα τρίγωνα που σχηματίστηκαν με ό,τι χρώματα θέλαμε.
  •  Πάλι με καμβά ζωγραφίσαμε με πολλά χρώματα το όνομά μας.

                        
  •   Ένα άλλο υλικό που δουλέψαμε ήταν τα λαδοπαστέλ. Τα χρησιμοποιήσαμε με δύο τρόπους: 
α) κάναμε τύπωμα συμμετρίας, δηλαδή τα παιδιά γέμισαν με χρώμα το μισό μέρος ενός σχεδίου κι έπειτα το διπλώσαμε στη μέση και πάτησαν από την άλλη μεριά με μολύβι, οπότε τυπώθηκε το άλλο μισό
β) ζωγραφίσαμε με τη γνωστή χαρακτική: πρώτα γέμισαν τα παιδιά με ό,τι χρώμα ήθελαν το χαρτί τους, εκτός από μαύρο. Έπειτα κάλυψαν όλο το φύλλο με μαύρο λαδοπαστέλ. Στο τέλος χάραξαν με μυτερή οδοντογλυφίδα τα σχέδια που ήθελαν και τα οποία έβγαιναν πολύχρωμα. Οι φωτογραφίες θα σας βοηθήσουν να το κατανοήσετε.
                                 

28.11.12

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΥΛΙΚΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ

Ως μικροί καλλιτέχνες που είμαστε ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε και να γνωρίζουμε υλικά και τεχνικές καλλιτεχνίας.
  • Είδαμε τα ξηροπαστέλ των ζωγράφων και ζωγραφίσαμε με αυτά. Αντί για πινέλα χρησιμοποιήσαμε τα δάκτυλά μας.
  • Πήραμε τέμπερες και ζωγραφίσαμε μια μεγάλη αφίσα με τα πινέλα μας.
                       
  • Μιλήσαμε για τον πουαντιγισμό και χρησιμοποιήσαμε μπατονέτες για να ζωγραφίσουμε με αυτή τη μέθοδο.
  • Πήραμε πάλι τέμπερες. Αυτή τη φορά όμως αντί για πινέλα χρησιμοποιήσαμε παλιές οδοντόβουρτσες.
 
   
                    

  • Πειραματιστήκαμε κι άλλο με το τύπωμα: τύπωμα  με σφουγγάρια, τύπωμα  αλλά και ζωγραφική με φελλούς.

                            
  • Ζωγραφίσαμε έργα σαν του Μοντριάν, του ολλανδού ζωγράφου. Χρησιμοποίησα μαύρη κολλητική ταινία και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό.
                             

27.11.12

ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ ΤΟΥ ΕΛΜΕΡ/ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

Ανεβάζω τις χρωστούμενες φωτογραφίες από:
  • την ψηφοφορία των χρωμάτων
  • το κολάζ μετά την ανάγνωση του βιβλίου "Ο Έλμερ και το ουράνιο τόξο".

Ανεβάζω επίσης έναν άλλο τρόπο για να μάθουν τα παιδιά το πως δημιουργούνται τα συμπληρωματικά χρώματα. Είναι πολύ απλό: ένα βασικό χρώμα στη μία παλάμη, ένα στην άλλη, τα τρίβουν και στο τέλος τα τυπώνουν! Το καταδιασκεδάζουν!

                              

26.11.12

ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ - Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

  •  Σήμερα ξεκινήσαμε με ένα αγαπημένο παραμύθι του Νικόλα Ανδρικόπουλου, "Η χώρα με τους παράξενους ανθρώπους". Αφού το διαβάσαμε, η σύγκριση με τον Έλμερ ήταν αναπόφευκτη:
  • Ο Έλμερ άλλαξε χρώμα από τη βροχή όπως και ο Πορφύριος Ξεχωριστός. 
  • Ο Έλμερ όμως θέλησε να αλλάξει χρώμα ο ίδιος όχι γιατί δεν τον ήθελε το κοπάδι αλλά γιατί εκείνος προβληματίστηκε μια μέρα. Αντίθετα ο Πορφύριος βάφτηκε άσπρος γιατί στην Ασπρική δεν τον ήθελαν γιατί ήταν διαφορετικός. 
  • Ο Έλμερ δε χρειάστηκε να κάνει κάποιο κατόρθωμα για να τον αποδεχτεί το κοπάδι. Τουναντίον, στο τέλος, μια μέρα το χρόνο άλλαζαν ρόλους. Αντίθετα ο Πορφύριος έκανε μια ηρωική πράξη και έτσι τον δέχτηκαν οι ασπρικανοί. 
  • Συμπέρασμα: ο Έλμερ είναι μακράν το καλύτερο βιβλίο όσον αφορά την αποδοχή στη διαφορετικότητα (ούτε καν το "Κάτι άλλο" γιατί εκεί οι διαφορετικοί μένουν τελικά στο δικό τους σπίτι - γκέτο).
  • Δραματοποιήσαμε το παραμύθι (με τα λίγα παιδιά που είχαμε σήμερα) αλλά αλλάξαμε το τέλος:
Ο Πορφύριος στενοχωρημένος στην Ασπρική. Δεν τον θέλουν γιατί είναι κόκκινος, είναι διαφορετικός.


Στη φυλακή με άλλους χρωματιστούς ανθρώπους.
  • Τα παιδιά έπειτα έπαιξαν την ιστορία στο κουκλοθέατρο.
  •  Δουλέψαμε και τον Έλμερ λίγο ακόμη αλλά αύριο θα έχω έτοιμο το φωτογραφικό υλικό.

Αυτή την εβδομάδα θα την αφιερώσουμε σε διάφορα υλικά και τεχνικές. Ξεκινήσαμε λοιπόν φτιάχνοντας το βιβλιαράκι της μπερδεμένης τέχνης!
  • Τα παιδιά σε 4 διαφορετικά άσπρα φύλλα (μπορεί και παραπάνω αλλά θα κουραστούν) ζωγράφισαν διάφορα σχέδια, π.χ. στο ένα όλο χρωματιστούς κύκλους, στο δεύτερο γραμμές, στο τρίτο τετράγωνα κ.ά.
  • Τα έκανα αυτά ένα βιβλιαράκι ξεχωριστό για τον καθένα και ύστερα τα έκοψα με σχέδια έτσι ώστε να χωρίζεται σε 3 μέρη. Έπειτα κάναμε τους συνδυασμούς των έργων που θέλαμε. Δεν είναι πολύπλοκο και η παρουσίαση θα σας βοηθήσει. Στην αρχή παραθέτω 4 φύλλα ζωγραφισμένα και ύστερα τους συνδυασμούς που μπορούμε να κάνουμε. Είναι πανεύκολο και εντυπωσιακό, σαν μαγικό βιβλίο. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν.
Το βιβλιαράκι της μπερδεμένης τέχνης!

                          
 

24.11.12

Ο ΕΛΜΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

  • Ξεκινήσαμε να μιλάμε για τα χρώματα. Την αφορμή μας της έδωσε ο παρδαλός ελέφαντας ΕΛΜΕΡ, το γνωστό βιβλίο του Ντέιβιντ Μακ Κι (κι επειδή υπάρχουν ακόμα παιδιά μέσα στην τάξη που δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν τα βασικά χρώματα, για αρχή θα μάθουμε τα ονόματα και αργότερα το πως γίνονται).
  • Αφού διαβάσαμε τον Έλμερ, παρακολουθήσαμε  ένα βίντεο που βρήκα στα αγγλικά και το μετέφραζα.
  • Μιλήσαμε για τα χρώματα του Έλμερ και τα ονοματίσαμε. Για να τα θυμόμαστε φτιάξαμε το μεγαλύτερο χρωματιστό παγωτό του κόσμου (πίνακας αναφοράς, κυρίως για τα παιδιά που δυσκολεύονται). (Σημ.: Αυτό το παγωτό με τα χρώματα νομίζω   ότι το είχα βρει  στο http://sparklebox.co.uk/, δεν είμαι σίγουρη.)
 
  • Για να δραματοποιήσουμε τον Έλμερ, φτιάξαμε μάσκες που από τη μία μεριά ήταν γκρι και από την άλλη τις βάψαμε παρδαλές. Επίσης φτιάξαμε και Ελμεράκια.
 
  
(Σαν παιδί έπαιξα κι εγώ!)

 Η παρέλαση των παρδαλών ελεφάντων τη μέρα του Έλμερ!
  • Παίξαμε το μπίνγκο των χρωμάτων με τον Έλμερ (πολύ βοηθητικό για να μάθουν να τα ονοματίζουν).
 
  • Είχα το όνομα του Έλμερ με πεζά και κεφαλαία και τα μπέρδεψα. Η κάθε ομάδα έπρεπε να βρει τα δικά της γράμματα και να συνθέσει το όνομα.
 
  •  Το περισσότερο υλικό το βρήκα στο http://www.sparklebox.co.uk/search/search.html?q=elmer%20sparklebox.  Έχει πάρα πολλά σχετικά με τον Έλμερ. Από εκεί πήρα την ιδέα και για το επόμενο φύλλο εργασίας.
  • Παίξαμε με 2 προτάσεις, πρώτα στον πίνακα όλοι μαζί και μετά σε φύλλο εργασίας, όπου έπρεπε να κυκλώσουν τις λεξεις της πρότασης και να βρουν πόσες λέξεις έχει η κάθε μία και να τις αριθμήσουν.
 
  • Φτιάξαμε κολάζ με τον Έλμερ.
  
  •  Ψαρέψαμε χρωματιστά ψαράκια.
  • Ψηφίσαμε το αγαπημένο μας χρώμα. Χρησιμοποίησα τον πίνακα της Σουλτάνας Μάνεση (http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2012/09/blog-post_9467.html). Επίσης πήραμε χρωματιστά τετράγωνα γλασσέ (μας έμειναν από τον Έλμερ) και ψηφίσαμε κολλώντας το χρώμα που άρεσε στον καθένα φτιάχνοντας κολώνες (σαν γράφημα). Έτσι είδαμε ποια κολώνα είναι πιο ψηλή αλλά μετρήσαμε και τα χρωματιστά τετραγωνάκια. (Περιέργως κέρδισε το μαύρο!!!) 
  • Ύστερα ανακαλύψαμε τα συμπληρωματικά χρώματα ενώνοντας τις πλαστικές παλέτες.
 
  •  Φυσικά ξεκινήσαμε να πειραματιζόμαστε και με τα πινέλα μας. Όλη την επόμενη εβδομάδα θα ασχοληθούμε με διάφορες τεχνικές και υλικά (διαφόρων μεγεθών και ποιοτήτων).
  • Έφτιαξα και πίνακες διπλής εισόδου με τις μίξεις χρωμάτων (για λόγους οικονομίας αποθηκευτικού χώρου τους ανεβάζω αλλιώς). Εγώ τα πλαστικοποίησα και τους έβαλα βέλκρο.

22.11.12

ΕΛΥΤΗΣ - "ΒΕΓΓΑΛΙΚΟ", "ΜΑΓΙΑ"


  • Πήραμε το "Βεγγαλικό" από "Τ’ Αφανέρωτα" ("Τα Ρω του έρωτα") του Οδυσσέα Ελύτη και πριν το διαβάσουμε κανονικά φτιάξαμε μια δική μας "σαλάτα" στίχων.
  • Εδώ βάζω το κανονικό ποίημα:
 ΤΟ ΒΕΓΓΑΛΙΚΟ

Νυχτώθηκα όπως πάντα
στη σκοτεινή βεράντα
Και διάλεξα έν' αστέρι
το κράτησα στο χέρι
Σε λίγο του 'πα «φύγε»
το φύσηξα και πήγε
Στο αντικρινό μπαλκόνι
όπου καθόταν μόνη
Μελαχρινή κοπέλα
με κάτασπρη κορδέλα

Το πήρε στην ποδιά της
το 'βαλε στα μαλλιά της
Το φόρεσε βραχιόλι
και λαμποκόπησε όλη
Έπειτα ήρθε ο μπάτης
πήρε το κάθισμά της
Τη φύσηξε απ' το πλάι
μες στη βραδιά του Μάη
Κι άξαφνα μες στον ουρανό
κάηκε σαν βεγγαλικό.

  • Είχα κόψει και πλαστικοποιήσει δύο στίχους μαζί από το ποίημα. Τράβηξαν στην τύχη καρτελάκια.  Ξεκίνησα κολλώντας πρώτη εγώ ένα και τους ζήτησα να βάλουν μετά όποιο εκείνα νομίζουν ότι πάει. Έτσι φτιάχτηκε ένα σουρεαλιστικό και αστείο ποίημα. Το φωτοτύπησα και το έβαλα στον πίνακα.
 
  •  Στη δεύτερη φάση τοποθέτησα την κάρτα με το κανονικό ποίημα. Τα παιδιά έρχονταν κι έψαχναν να βρούνε ποιο κομμάτι πρέπει να κολλήσουμε για να φτιάξουμε το ποίημα του Ελύτη αυτή τη φορά. Κάθε φορά που προσθέταμε στίχους το διαβάζαμε κιόλας.

  • Ανεβάζω και το χρωστούμενο ποίημα που έφτιαξαν τα παιδιά από τις λέξεις του Ελύτη για το "Θαλασσινό τριφύλλι".
 
  • Για τη "Μάγια" του Ελύτη από τις "Μικρές Κυκλάδες" χρησιμοποίησα πάλι τη μέθοδο των σπασμένων εικόνων-λέξεων. Έτσι τα παιδιά έφτιαξαν το δικό τους ποίημα δίχως να έχουν ακούσει το αυθεντικό.
  • Έπειτα τους διάβασα τι έγραψε ο Ελύτης και τους εξήγησα το διάλογο μεταξύ της Πούλιας και του άντρα.
"Μάγια"
 Η Πούλια πόχει εφτά παιδιά
μέσ΄ απ΄ τους ουρανούς περνά.
Κάποτε λίγο σταματά
στο φτωχικό μου και κοιτά.

Γεια σας τι κάνετε; Καλά;
Καλά. Πώς είναι τα παιδιά;
Τι να σας πω εκεί ψηλά τα
τρώει τ΄ αγιάζι κι η ερημιά.

Γι αυτό πικραίνεσαι κυρά,
δε μου τα φέρνεις εδωνά;
Ευχαριστώ μα `ναι πολλά
θα σου τη φάνε τη σοδειά.

Δώσε μου καν την πιο μικρή
τη Μάγια την αστραφτερή.
Πάρ΄ την κι έχε λοιπόν στο νου
πως θά `σαι ο άντρας τ΄ ουρανού.

Λάμπουνε γύρω τα βουνά,
τα χέρια μου βγάνουν φωτιά.
Κι η Πούλια πόχει εφτά παιδιά
φεύγει και μ΄ αποχαιρετά.
  • Ακούσαμε το ποίημα μελοποιημένο από τον Θεοδωράκη και βέβαια τη φωνή της Γιαννακοπούλου. Δυστυχώς εδώ το ανεβάζω σε άλλη εκτέλεση στο: http://www.youtube.com/watch?v=7j5yZ_JeBZk . Αξίζει να έχετε στη "δισκοθήκη" σας το έργο "Μικρές Κυκλάδες". Είναι υπέροχο.
  • Είδαμε στον υπολογιστή το τραγούδι εικονοποιημένο  (το ακούγαμε παράλληλα).




  • Το αποκορύφωμα ήταν πως το δραματοποιήσαμε. Λόγω ελλείψεως κοριτσιών, κάποιες φορές η Πούλια γινόταν Αυγερινός (ο μπαμπάς της Μάγιας). Άλλοτε τραγούδησαν το διάλογο, άλλοτε διασκεύασαν το ποίημα, άλλοτε έκαναν και το γάμο κανονικά!


  • Υ.Γ.: Και μια συμβουλή: προσπαθήστε να μαζεύετε στο σχολείο παλιές αποκριάτικες στολές που δεν θέλουν πια τα παιδιά και οι γονείς. Είναι ό,τι πρέπει για δραματοποιήσεις!!!




20.11.12

ΕΛΥΤΗΣ - "ΜΑΡΙΝΑ"

 

  •  Σήμερα τους διάβασα το ποίημα "Μαρίνα" από τις "Μικρές Κυκλάδες" του  Ελύτη, το οποίο είχα γράψει σε μεγάλο κανσόν.
 
  • Συζητήσαμε για τη σχέση του ποιητή με τη Μαρίνα. Τι ένιωθε γι' αυτήν; Καταλήξαμε πως την αγαπούσε και πηγαίνανε διάφορες βόλτες. Πώς ήταν η Μαρίνα λέτε; Και η απάντηση που μου άρεσε περισσότερο (εκτός από τα κλασικά: όμορφη, ψηλή κ.ά.): ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΑ!!!!! 
  • Ακούσαμε το τραγούδι με την μοναδική φωνή της Γιαννακοπούλου από τις "Μικρές Κυκλάδες" σε μουσική Θεοδωράκη. (http://pythagoreionip.blogspot.gr/2012/05/blog-post_1532.html)
  •  Τους ρώτησα τι συναισθήματα ένιωσαν ακούγοντας το τραγούδι και κάποιος είπε λύπη. Το συζητήσαμε. Καταλήξαμε ότι μπορεί και ο Ελύτης να ήταν λυπημένος όταν έγραφε το ποίημα γιατί δεν έβλεπε πια τη Μαρίνα. Γιατί δεν την έβλεπε; Γιατί την είχαν στείλει εξορία οι δικτάτορες στα ξερονήσια (τους έχει μείνει το Πολυτεχνείο!), γιατί πήγε σε άλλο νησί για δουλειά, γιατί αρρώστησε και πέθανε. Όλες οι υποθέσεις αποδεκτές.
  • Μετά από τόση συζήτηση τα παιδιά κλήθηκαν να κάνουν το πορτρέτο της Μαρίνας και να το στολίσουν όπως θέλουν.
 
  • Τα παιδιά παρακολούθησαν μια παρουσίαση διαφανειών και άκουγαν ξανά το τραγούδι προσπαθώντας να το επαναλάβουν (είναι αργό και βοηθάει). 
Η παρουσίαση της Μαρίνας


    • Έπειτα ξαναγυρίσαμε στο μεγάλο κανσόν με το ποίημα. Μόνο που αυτή τη φορά από την πίσω πλευρά είχα τη "Μαρίνα" με κενά. Στην πρώτη φάση τα παιδιά έπρεπε να βρουν την εικόνα που ταιριάζει στο κενό του στίχου.
     
    • Στη δεύτερη φάση, έχοντας στα χέρια τους τις εικόνες με τις λέξεις πάντα γραμμένες από πίσω, κλήθηκαν να βρουν τη λέξη (από τις μπερδεμένες) που λείπει και να συμπληρώσουν το κενό. 
    • Μικρός βαθμός δυσκολίας: στις εικόνες ήταν γραμμένη η λέξη με το αρχικό κεφαλαίο ενώ στην άλλη κάρτα ήταν όλα πεζά. Οπότε έπρεπε να βρουν ποιο είναι το πεζό γράμμα που ψάχνουν. Αυτή η δραστηριότητα είναι για νήπια κυρίως.



    • Για το πως δουλέψαμε τη "Μαρίνα" πέρσι δες στο:
     http://pythagoreionip.blogspot.gr/2012/05/blog-post_1532.html






    19.11.12

    ΕΛΥΤΗΣ - "Ο ΗΛΙΟΣ Ο ΗΛΙΑΤΟΡΑΣ", "ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ"


    • Σήμερα ξεκινήσαμε ανάποδα: εμφανίστηκε ο ήλιος ο ηλιάτορας ο πετροπαιχνιδιάτορας και πρότεινε στα παιδιά να παίξουν όλοι μαζί το ομώνυμο ποίημα που έγραψε ο Ελύτης γι' αυτόν, την εποχή της δικτατορίας.
     
    •  Τα παιδιά συμφώνησαν και με τη βοήθεια του ήλιου παίξαμε τους ρόλους (εκτός από τον ήλιο και τους ανέμους, οι γυναίκες και το κορίτσι ντύθηκαν απλά από τη γωνιά της δραματοποίησης όπως ήθελαν).
    • Για να χαλαρώσουμε λίγο είδαμε στον υπολογιστή πίνακες και κολάζ του Ελύτη.
     
    •  Με αφορμή αυτά φτιάξαμε τα δικά μας κολάζ χρησιμοποιώντας παλιές καρτ-ποστάλ.
     
    • Χρησιμοποιώντας πάλι διάφορες εικόνες σχετικές, φτιάξαμε το δικό μας ποίημα, εμπνευσμένοι από τις λέξεις του Οδυσσέα Ελύτη για το "Θαλασσινό τριφύλλι". (Δεν προλάβαμε να το τυπώσουμε ακόμα και να το ζωγραφίσουμε).
     
    •  Ακούσαμε το τραγούδι με τη μουσική του Λίνου Κόκκοτου
    • Το ζωγραφίσαμε όλοι μαζί.
     
    •  Παίξαμε ένα παιχνίδι με το εικονοποιημένο ποίημα. Τα παιδιά τράβαγαν κλειστά καρτελάκια με τις λέξεις που αντιστοιχούσαν στις εικόνες του ποιήματος και καλούνταν να βρουν ποια λέξη τους έτυχε και να την αντιστοιχίσουν στη σωστή εικόνα μέσα στο ποίημα.( Δες στο τέλος φωτογραφίες και φύλλα εργασίας).
    • Τέλος κάναμε το ένα φύλλο εργασίας (ανεβάζω κι αυτά που θα κάνουν αύριο).
    Φύλλα εργασίας και φωτογραφίες 
                             

    15.11.12

    ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΑΪΤΗΣ

    • Αφού ασχοληθήκαμε με την ποίηση ξαναγυρίσαμε στη γνωριμία μας με τους ζωγράφους. Με αφορμή το Πολυτεχνείο διάλεξα έναν πίνακα του Γιάννη Γαΐτη, τον οποίο ζωγράφισε το 1967 και λέγεται η "δολοφονία της ειρήνης". Συζητήσαμε για τον πίνακα. Οι συμβολισμοί ξεκάθαροι.
    • Φτιάξαμε τον πίνακα ομαδικά σε μεγάλο παζλ (με την τεχνική της αφίσας).
     
    • Ο Πολύφημος μας θύμισε πάλι τον δικτάτορα που διατάζει.
     

    • Είδαμε κι άλλους πίνακες του Γαΐτη σχετικούς ή μη με τη δικτατορία. Συζητήσαμε γι' αυτούς και ψάξαμε να βρούμε τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει έναν πίνακα του Γαΐτη. Η απάντηση: τα ανθρωπάκια! Μάλιστα ένα νήπιο θυμήθηκε το γλυπτό "Μαζικές μεταφορές" που είχαμε δει όταν αναφερθήκαμε στην εθνική γλυπτοθήκη με αφορμή τον Χαλεπά. (βλ. http://pythagoreionip.blogspot.gr/2012/11/blog-post_8.html και http://www.youtube.com/watch?v=MDcukl46hRs.
    • Παρατηρήσαμε τη σωματική τους στάση. Είναι άκαμπτη, συνήθως είναι στο πλάι, άλλοτε μπροστά κι άλλοτε με γυρισμένη την πλάτη. Τη μιμηθήκαμε.
    • Παρατηρήσαμε τη διαφορά απεικόνισης αντρών και γυναικών, τα χρώματα που επιλέγει ο ζωγράφος, τον τρόπο που είναι ντυμένα τα ανθρωπάκια και φανταστήκαμε που μπορεί να μένουν.  
    • Έκαναν το γνωστό πλέον σε αυτά φύλλο εργασίας με μεγάλη ευκολία, αφού έχουν εξοικειωθεί.
    • Έπαιξαν με τους πίνακες ως παζλ (μάλιστα στο δεύτερο ένα νήπιο παρατήρησε ότι είναι μια κομμένη ελληνική σημαία!).
    • Έκαναν εικαστικές παρεμβάσεις σε αυτούς, όπως είδαν σε κάποιους από τους πίνακες.
     
     
    • Τέλος, φτιάξαμε την Ελλάδα με τα αρχαία, τα νησιά, τα δελφίνια και τα καλά και κακά ανθρωπάκια του Γαΐτη.
     



    14.11.12

    ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ - ΡΙΤΣΟΣ "ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ"

     
    • Με αυτό το ποίημα ακολούθησα παρόμοιο τρόπο προσέγγισης, όπως με του Ελύτη. Τα παιδιά τράβηξαν κάρτες και έφτιαξαν σχέσεις με τις εικόνες-λέξεις από το ποίημα του Ρίτσου "Κουβέντα με ένα λουλούδι" από τα "18 λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας".
     
    •  Φτιάξαμε πρώτα το δικό μας ποίημα και το κατέγραψα. Δεν το εικονοποιήσαμε αυτή τη φορά αλλά το κάναμε καδράκι να το έχουν.
     
    • Τους μίλησα για την ιστορία των 18 λιανοτράγουδων, πως γράφτηκαν και πως έφτασαν μετά από 3 χρόνια στα χέρια του Θεοδωράκη.
    • Τους διάβασα τη συζήτηση του εξόριστου ποιητή με το λουλούδι που με τους συμβολισμούς του, του δίνει κουράγιο, δηλαδή το ποίημα του Ρίτσου. Φρόντισα να φανεί ο διάλογος, πότε μιλά ο ποιητής και πότε το λουλούδι.


    • Ακούσαμε το μελοποιημένο από το Θεοδωράκη ποίημα από  "Τα 18 λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας". http://www.youtube.com/watch?v=NG2ryF-olWw&feature=related.
    • Παρακολουθήσαμε τον διάλογο σε παρουσίαση μετά μουσικής στον υπολογιστή.
    • "Παίξαμε" την κουβέντα με τις δύο φιγούρες: του Ρίτσου και του κυκλάμινου.
    • Τα παιδιά ντύθηκαν σε ζευγάρια "Ρίτσος και κυκλάμινο" και δραματοποίησαν το ποίημα. (τη μάσκα τη βρήκα στο sparklebox.co.uk)
     

    • Μετά από τόσο παιχνίδι έμαθαν και το ποίημα-τραγούδι. Έτσι, έφτιαξα τον κάθε στίχο του ποιήματος και με άλλο χρώμα. Τα παιδιά πήραν τις λέξεις (σε 2 ομάδες: Ρίτσος - κυκλάμινο) και κλήθηκαν να συνθέσουν το ποίημα στο πάτωμα. Ξέροντας το τραγούδι και με τη βοήθεια των χρωμάτων, ήταν πολύ εύκολο να το συνθέσουν!  

     «Κουβέντα με ένα λουλούδι»



    Κυκλαδινό κυκλάμινο
    στου βράχου τη σχισμάδα,
    πού βρήκες χρώματα κι ανθείς,
    πού μίσχο και σαλεύεις;



    Μέσα στο βράχο σύναξα
    το γαίμα στάλα - στάλα,
    μαντήλι ρόδινο έπλεξα
    κι ήλιο μαζεύω τώρα.


     
    • Οι ίδιες ομάδες πήραν τα γράμματα του ονόματος της ομάδας τους και έπρεπε να τα συνθέσουν.
        




    • Χρησιμοποίησα εικόνες και οπτικό υλικό - ταινία (με έμφαση στους τόπους εξορίας και στη Σάμο) από την κινηματογραφική αυτοβιογραφία του Ρίτσου, της Ηρώς και του Γιώργου Σγουράκη, από το "Αρχείο Κρήτης".