Πυθαγόρειο νηπιαγωγείο, οπαδός του ελευθερία, όχι αναρχία.

Μόνο δωρεάν υλικό και παρουσιάσεις, χωρίς εγγραφή. Σχόλια προαιρετικά αλλά επώνυμα! Απαραίτητη η αγάπη για τη διδασκαλία και τους μικρούς-μεγάλους ανθρώπους.

Καλή πλοήγηση!

Συνολικές προβολές σελίδας

30.5.22

ΟΜΑΛΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ - Το ταξίδι των πουλιών

Κατόπιν ωρίμου σκέψεως και μεγάλης ενασχόλησης με τα εργαστήρια δεξιοτήτων, έχω αποφασίσει πως θα ανεβάζω μόνο αναρτήσεις που πιστεύω πως έχουν κάποια ουσία, κάτι να πουν, κάτι να προσφέρουν, σύμφωνα με τα δικά μου υψηλά κριτήρια. Δεν πιστεύω στην ποσότητα αλλά στην ποιότητα. Θεωρώ λοιπόν πως 4 θεματικοί κύκλοι στα εργαστήρια δεξιοτήτων, όχι μόνο δεν προσέφεραν εις βάθος αλλά στέρησαν κιόλας χρόνο από την εκπαίδευση και όρεξη από την εκπαιδευτικό να κάνει κάτι πιότερο δημιουργικό, όπως παλαιότερα. Γι' αυτό και ανήρτησα μόνο τους 2 θεματικούς κύκλους που τους κάναμε με την ψυχή μας, με την καρδιά μας, που "γουστάραμε" λαϊκιστί. 

Η παρακάτω δραστηριότητα δεν εντάσσεται σε κανέναν θεματικό κύκλο αλλά είναι μία παράδοση διπλής συνεργασίας που έχουμε  με τον "Φάρο" σε κάθε σχολική χρονιά (από το 2004 κρατάει αυτή η συνεργασία - σχέση εκτίμησης και αγάπης).

Μετά από 2 χρόνιας απουσίας στη βιωματική συνεργασία με τον ΦΑΡΟ, με πολύ μεγάλη χαρά υποδεχθήκαμε την κυρία Μακρή και την κυρία Αμπαζή στην τάξη μας δια ζώσης. Στα πλαίσια του προγράμματος για την ομαλή μετάβαση στο δημοτικό έλαβε χώρα στο νηπιαγωγείο μας ένα ταξίδι, ένα ταξίδι αυτογνωσίας, ενδυνάμωσης, ενσυναίσθησης και "μετανάστευσης"!

 

Γνωριμία με την κυρία Φρόσω και την κυρία Ευαγγελία

Συμφωνία για το ταξίδι με τη φαντασία μας

Και να ο ουρανός που εμφανίζεται πάνω από τα κεφάλια μας

Κρατάμε τον ουρανό στα χέρια μας

Άλλοτε φυσάει δυνατά κι άλλοτε απαλά. Πότε  όλοι σίγουρα έχουν ένα κομμάτι ουρανού;

Κι ένα σύννεφο που προσπαθούμε να μην μας πέσει, να μην το χάσουμε.

Από τον ουρανό ψηλά ανακαλύπτουμε φωλίτσες και μεταμορφωνόμαστε σε αβγά πουλιών


Οι αχτίδες του ήλιου μας ζεσταίνουν και μας βοηθούν να εκκολαφτούμε. Κρικ κρακ, ακούγονται τσόφλια που σπάζουν.

Η εκκόλαψη και οι νεοσσοί δειλά δειλά σπάνε το αβγό τους.

Έχουν και ράμφος, είναι επίσημα μικρά πουλάκια!

Κοιτάζουν έξω από τη φωλιά. Τι υπάρχει εκεί; Είναι έτοιμα να βγουν από τη φωλιά; Χμ.

Για να δοκιμάσουμε τα φτεράκια μας πως τα νιώθουμε. Είμαστε έτοιμοι; Χμ.

Ας κάνουμε μικρές δοκιμαστικές πτήσεις γύρω από τη φωλιά αλλά να ξαναγυρίσουμε.

Κρατάμε τη φωλιά μας σφιχτά μέχρι να δυναμώσουμε κι άλλο

Τρώμε σκουληκάκια, γυμναζόμαστε και αποφασίζουμε αν αυτά που υπάρχουν έξω από τη φωλιά αξίζουν το μεγάλο ταξίδι που λέμε να κάνουμε, το μεταναστευτικό.

Είμαστε έτοιμοι κι αυτά που φανταζόμαστε ότι υπάρχουν έξω από τη φωλιά αξίζει να τα γνωρίσουμε.

Αποχαιρετάμε τη φωλιά με αγάπη. Τόσα μας προσέφερε. Ο ρόλος της τελείωσε.

Κάνουμε σχέδιο πτήσης και συμφωνούμε να ακολουθούμε τα πιο παλιά πουλιά, τα πιο μεγάλα, όμως έχουμε πει πως ο ένας θα προσέχει τον άλλο για να μη μείνει κανένας πίσω.

Γλιτώσαμε από τα όπλα των κυνηγών, βρήκαμε το πουλάκι που χάθηκε και φροντίσαμε να έχουμε όλοι ένα ρόλο στην ομάδα. Το κάθε πουλί προσέφερε και κάτι.

Και να που φτάσαμε στη νέα γη. Κάνουμε το άλμα (μετάβαση) στη νέα γη/ζωή. Φτάσαμε εκεί που θέλαμε.

Ο ένας φροντίζει ακόμα τον άλλον. Τα καταφέραμε όλοι μαζί. Μόνος του  δεν θα τα κατάφερνε κανείς στο δύσκολο ταξίδι.

Απολαμβάνουμε τη νέα γη και το κατόρθωμά μας.




 
Συζητάμε στην ολομέλεια και κάνουμε τις συνδέσεις, πως το δημοτικό σχολείο είναι η νέα γη, το νηπιαγωγείο η φωλίτσα που μας φρόντισε ακόμα και για να πάμε από τα προνήπια στα νήπια.
Η συγκίνηση για όλο αυτό που ζήσαμε αυτό το πρωινό, μεγάλη. Μην ξεχνάμε πως στο νηπιαγωγείο μας περάσαμε κι από τον μαύρο ουρανό του μεγάλου σεισμού και του κορονοϊού, με την "κοινωνική αποστασιοποίηση". Ό,τι χειρότερο για την ίδια την ουσία του νηπιαγωγείου. Σαν να κάναμε όλοι μαζί με αυτό το εργαστήρι, ένα ταξίδι, μία ομαλή μετάβαση στην πραγματική ζωή και του νηπιαγωγείου.

Αργότερα τα παιδιά ζωγράφισαν ελεύθερα τις εντυπώσεις τους κατενθουσιασμένα, προσκαλώντας πολλές φορές τις κυρίες να τους επισκεφθούν και στο δημοτικό και να παίξουν μαζί.

Οι κυρίες ως μεγάλα πουλιά και τα παιδιά που ακολουθούν στο ταξίδι

Ο ουρανός που κρατούσαμε στα χέρια μας

Τα πουλάκια στις φωλίτσες

Το ταξίδι στο δημοτικό θα μπορούσε να γίνει και με αυτοκίνητο μέσα από βουνά

Τα πουλάκια στις φωλίτσες

Φτάσαμε στη νέα γη

Οι κυνηγοί που πυροβολούσαν τα πουλάκια

Τα αβγά μέσα στις φωλιές πάνω στο δέντρο

Εγώ που πέρασα ωραία

Η φωλίτσα με τα αβγά στο δέντρο

Τα πουλάκια που ακολουθούν το μεγάλο πουλί

Τα πουλάκια και οι φωλιές τους

Τα παιδιά/πουλάκια που πετάνε μακρυά από τη φωλιά, το πουλάκι που χάθηκε και ο κυνηγός που πυροβολάει τα πουλιά

Τα πουλάκια και οι φωλιές τους


 Εμείς και οι κυρίες που κρατάμε τον ουρανό.

Εκείνη τη μέρα φύγαμε όλοι μας με μια γλύκα στην καρδιά και μια χαρά. Δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά από τον "Φάρο" για την αγαστή συνεργασία μας.
 
 Πόσο συχνά λες "ευχαριστώ"; Η μαγική λέξη που προσφέρει... σε σένα
 

4 σχόλια:

  1. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου,χάσαμε χρόνο με πρωτόκολλα και φόρμες για πράγματα που κάναμε πάντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ. Νομίζω πως οδεύουμε στο να δουλεύουμε περισσότερο επιφανειακά στο νηπιαγωγείο παρά ουσιαστικά. Καλή ξεκούραση εύχομαι.

      Διαγραφή
  2. Unos trabajos de los niños muy bonitos.
    Gracias

    ΑπάντησηΔιαγραφή

.

.

ΕΤΙΚΕΤΕΣ