Θεματικός Κύκλος 3 «Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ - Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη» - Ανθρώπινα Δικαιώματα

Έχω μία ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ιδιαίτερα σε θέματα προσβασιμότητας όλων των πεζών ή ανθρώπων με κινητικές δυσκολίες. Γι' αυτό και  ο 3ος θεματικός κύκλος για μένα ήταν κάτι το δεδομένο, που δουλεύουμε ούτως ή άλλως κάθε χρόνο. Σας ανεβάζω τη δουλειά που με πολύ αγάπη κάναμε και φέτος με θέμα: "Είναι εντάξει!"

Βεβαίως και είναι θλιβερό να πρέπει -εν έτει 2021- να καλούμαστε να κάνουμε προγράμματα ευαισθητοποίησης των παιδιών στο αυτονόητο, την ελεύθερη πρόσβαση και μετακίνηση όλων των ανθρώπων.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 1:

Τίτλος: «Η χώρα με τους παράξενους ανθρώπους».

Διαβάζουμε το παραμύθι «Η Χώρα με τους παράξενους ανθρώπους».

Δραματοποίηση της ιστορίας με μεγάλα χρωματιστά πανιά, δίνουμε το δικό μας τέλος ή παρεμβαίνουμε στη δράση (αρχές θεάτρου του καταπιεζόμενου Boal).

Paulo Freire και δεξιότητες

Επιμορφώνομαι, διαβάζω και ετοιμάζω τα εργαστήρια των δεξιοτήτων για τη φετινή χρονιά. Παρατηρώ πως "ανακάλυψαν" τον Φρέιρε και τον Μποάλ (θέατρο του καταπιεζόμενου). Επιτρέψτε μου να πιστεύω πως δεν υπάρχει εκπαιδευτικός που σέβεται κι αγαπά τη δουλειά του, που δε γνωρίζει τουλάχιστον το έργο του Φρέιρε και την προβληματίζουσα εκπαίδευση ενάντια στην τραπεζική εκπαίδευση. Τι να πω; Κάλλιο αργά παρά ποτέ!

 

"Η αγωγή του καταπιεζόμενου"

Με μεγάλη χαρά ανακάλυψα ότι το αγαπημένο και χιλιοδιαβασμένο, φθαρμένο βιβλίο μου, των εκδόσεων Ράππα, "Η αγωγή του καταπιεζόμενου" υπάρχει πλέον στο διαδίκτυο! Για όποιον ενδιαφέρεται να διαβάσει τη θεωρία ενός μεγάλου δασκάλου, ας κάνει κλικ στην εικόνα για να κατεβάσει σε μορφή pdf το βιβλίο!

Εξώφυλλα για τα εργαστήρια δεξιοτήτων

Ακολουθώντας (υποχρεωτικά) τις νέες τάσεις της εκπαιδευτικής "μόδας" ανεβάζω τα εξώφυλλα που έφτιαξα για το φάκελο των δεξιοτήτων.

Όταν ξεκίνησα,  "μόδα" ήταν o Neill και το αντιαυταρχικό σχολείο του Summerhill, ύστερα τα ψυχοκινητικά, το πρόγραμμα "Μελίνα" και το θεατρικό παιχνίδι, όλη η θεωρία του Piaget, έπειτα ήρθαν τα project, η έμφαση στα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες, η αειφορία,  ύστερα η συναισθηματική νοημοσύνη, μετά τα βήματα για τη ζωή, κατόπιν οι πολλαπλές νοημοσύνες, οι ΤΠΕ,  αργότερα τα αντιρατσιστικά και το προσφυγικό, το e-twinning, μετά το stem, ακολούθησε το steam, (μην ξεχνάμε την τηλεκπαίδευση!!!!) και φέτος οι δεξιότητες και η υπερεπιστημονικότητα (Α! Και τα αγγλικά στα μικρά μου που ούτε ελληνικά δεν μιλάνε καθαρά).  

Φυσικά και πρέπει να υπάρχει εξέλιξη στο επιστημονικό μας πεδίο. Διακρίνω όμως μια υπερβολή στην υποχρεωτικότητα των μεγεθών των εργαστηρίων και ένα τσουβάλιασμα όλων των εκπαιδευτικών συστημάτων και θεωριών, σεβόμενη  πάντα την προσπάθεια  και τις προτάσεις του παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Άλλο η θεωρία βέβαια και άλλο η πράξη, μέσα στην τάξη.

Είναι σαν να έχω στο ντουλάπι μου διάφορα υλικά και να πρέπει να φτιάξω 4 διαφορετικά φαγητά με όλα αυτά. Εγώ θα τα προσφέρω  στα παιδάκια μου όλα αυτά και μακάρι να λειτουργήσει για το καλό τους. Νομίζω πάντως πως 2 καλά φαγητά είναι προτιμότερα από 4 πιεσμένα. Ο κάθε θεματικός κύκλος αποτελεί και άλλο πρόγραμμα (κι όχι ένα πάντα).  Μήπως είναι προτιμότεροι 2 θεματικοί κύκλοι  σε βάθος από 4;   

Αλλά γιατί να στενοχωριόμαστε και να αγχωνόμαστε; Όπως λέει και ο Τριβιζάς στο "Μεγάλο ταξίδι του Τουρτούρι" (στη χώρα των ψωνιστών ανθρώπων): "Μόδα είναι θα περάσει!".

Ακολουθώντας (υποχρεωτικά πάντα) τις νέες επιταγές (της μόδας;) ανεβάζω λοιπόν τα εξώφυλλα ως ελάχιστη βοήθεια σε αυτό που έπεται φέτος σε τμήματα των 25 παιδιών με μία νηπιαγωγό (στον αριθμό των νηπίων ανά τμήμα δεν βλέπω να ακολουθούμε τις τάσεις της μόδας του εξωτερικού π.χ. 15 παιδιά με δύο εκπαιδευτικούς. Όχι, 25 παιδιά και μια νηπιαγωγός ελβετικός σουγιάς. Αυτά είναι! Εκεί είμαστε παλαιομοδίτες, εκεί δεν υπάρχει καμία εξέλιξη και βελτίωση!).

Καλή αρχή και κουράγιο. Θα μας χρειαστεί.