Πυθαγόρειο νηπιαγωγείο, οπαδός του ελευθερία, όχι αναρχία.
Μόνο δωρεάν υλικό και παρουσιάσεις, χωρίς εγγραφή. Σχόλια προαιρετικά αλλά επώνυμα! Απαραίτητη η αγάπη για τη διδασκαλία και τους μικρούς-μεγάλους ανθρώπους. Το "Πυθαγόρειο Νηπιαγωγείο" είναι μία ιδέα. Αυτή η ιδέα μπορεί να ανθίσει σε όποιο σχολείο και να βρεθεί!
Για τη γωνιά που έχουμε βρήκα εδώ την ιδέα για να έχουμε τον πίνακα με τους ήρωες του παραμυθιού για να μπορούν αν θέλουν να το παίζουν. (Κατερίνα, στήσε γωνίτσα/τσες, τους αρέσει πολύ!)
Κάθε χρόνο για να γνωρίσουμε τα παιδιά καλύτερα, τους ζητάμε να μας παρουσιάσουν την ιστορία του ονόματός τους, π.χ.: από ποιον παππού/γιαγιά το πήραν, ποιανού Αγίου το όνομα είναι και την ιστορία του ή πότε γιορτάζει, ποιος μύθος υπάρχει πίσω από ένα αρχαίο όνομα, τι σημαίνει αν είναι σύνθετο κ.λ.π.. Συνήθως όμως μας εκτυπώνουν οι γονείς διάφορα από το διαδίκτυο και το παιδί θυμάται ελάχιστα. Έτσι είπα φέτος να βοηθήσω λίγο την κατάσταση και να καθοδηγήσω με το παρακάτω φύλλο πως θέλω να δουλέψουν, δίνοντας έμφαση στη ζωγραφική της ιστορίας και δευτερευόντως στη γραφή. Αν πάει καλά, θα το κρατήσω.
Για τους κανόνες της τάξης μας, φέτος, χρησιμοποίησα το βιβλίο που μου έδωσε η καλή συνάδελφος Λίλα Ζερμπίνη (το έχει μεταφράσει κιόλας, δεν κουράστηκα καθόλου), που αφορά μια οικογένεια αρκούδων που ξεχνά τους τρόπους της "The Berenstain Bears forfet their manners". Εννοείται δυστυχώς, πως ούτε αυτό υπάρχει στα ελληνικά! Από ό,τι έψαξα πρόκειται για μια σειρά βιβλίων με πρωταγωνιστές τους συγκεκριμένους αρκούδους και μάλιστα υπάρχει και έντονη κριτική για τις φυλετικές διακρίσεις όσον αφορά τη θέση και στάση της μητέρας στην εικονογράφηση, σε όλα τα βιβλία. Όμως ας λάβουμε υπόψη μας πως το συγκεκριμένο γράφτηκε το 1985 (ούτως ή άλλως δε θα χρησιμοποιήσω όλη τη σειρά).
Πάντως, όσον αφορά τη συζήτηση που προκύπτει μετά την ανάγνωση του συγκεκριμένου, για την ύπαρξη κανόνων στην τάξη, έχει επιτυχία γιατί το είδα στην πράξη.
Μπορείτε να το δείτε στο παρακάτω βίντεο:
Αντιστοιχίσαμε τους κανόνες που προέκυψαν με τις παρακάτω εικόνες κι έπειτα βάλαμε τον Τσέστερ να μας θυμίζει τους κανόνες.
*Ο συγκεκριμένος Τσέστερ είναι ένα παιχνίδι που παίξαμε στην τάξη, όπου το κάθε παιδί με κλειστά μάτια προσπαθούσε να κολλήσει τη μύτη ή το κεφάλι του Τσέστερ (όπως βάζουμε τη μύτη στον κλόουν!)
Τη γωνιά του Τσέστερ σκοπεύω να την εμπλουτίζω συνεχώς και να μη φοβηθώ τις απώλειες, διότι ξέρω πως είναι αρχή, όμως θα είναι μια καλή ευκαιρία να "τσεκάρω" στις ελεύθερες δραστηριότητες τι ξέρουν, τι μπορούν να καταφέρουν καθώς και τι μπορεί να αρέσει σε κάποια παιδιά.
Κι άλλο υλικό για τη γωνιά (την οποία ίσως σπάσω σε 2, ανάλογα με το ενδιαφέρον και τα παιδιά).
Πάλι από το αγαπημένο ιστολόγιο teachwithme, αυτή τη φορά στον πίνακα του πίντερεστ: