Paulo Freire

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΟΥΛΟ ΦΡΕΙΡΕ

«Η ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΜΕΝΟΥ»

«Ο Φρέιρε υποστηρίζει, πως η παιδεία είναι «άσκηση ελευθερίας», δεν είναι απλή μεταβίβαση γνώσεων ή πολιτισμού. Ούτε είναι μετάδοση τεχνικών γνώσεων. Δεν είναι ακόμη αποταμίευση πληροφοριών ή δεδομένων στο μυαλό του μαθητή. Δεν είναι η «διαιώνιση των αξιών μιας δοσμένης κουλτούρας». Ούτε είναι προσπάθεια προσαρμογής στο περιβάλλον του.

Η παιδεία ως άσκηση ελευθερίας, είναι μια αληθινά γνωσιολογική κατάσταση. Στην παιδευτική διαδικασία απελευθέρωσης, ο παιδαγωγός-μαθητής και ο μαθητής-παιδαγωγός είναι και οι δύο Υποκείμενα γνώσης, μπροστά στα προς γνώση αντικείμενα. Όσοι μονοπωλούν τη σοφία, δεν ανέχονται το διάλογο. Ο διάλογος είναι απειλή για την παντοδυναμία τους» (Γέρου,  Φρέιρε, 1976, σ.19-20).

                            ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ

«Η ανάγκη για την αγωγή των καταπιεζόμενων»

            Ο Φρέιρε ορίζει την καταπίεση ως εξής: «Κάθε κατάσταση στην οποία ο Α αντικειμενικά εκμεταλλεύεται τον Β ή τον εμποδίζει να αυτοεκδηλωθεί σαν υπεύθυνο  πρόσωπο» (1977: 54).

            Εξανθρωπισμός: Ο προορισμός του ανθρώπου είναι η εξανθρώπιση, μια δυνατότητα για το ατελές ον, τον άνθρωπο που είναι το μόνο ον που έχει συνείδηση της ατέλειάς του. Ο προορισμός αυτός υπονομεύεται από την καταπίεση, η οποία ενισχύει την απανθρώπιση, δηλαδή τη διαστρέβλωση του προορισμού του ανθρώπου για ανθρωπιά. Για να αναδυθεί ο καταπιεζόμενος από την απανθρώπιση, «δεν πρέπει να γίνει καταπιεστής του καταπιεστή αλλά μάλλον αποκαταστάτης της ανθρωπιάς και των δύο». (1977: 40).

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΓΩΓΗΣ:

            Με στόχο τον εξανθρωπισμό, ο Φρέιρε προτείνει την αγωγή του καταπιεζόμενου μαζί με τον ίδιο, και όχι για τον ίδιο.

            Η αγωγή ακολουθεί την εξής διαδικασία:

• Ο καταπιεζόμενος ενημερώνεται για την κατάστασή του
• με στόχο να την κατανοήσει ως πεπερασμένη (ότι μπορεί να την αλλάξει)
• και να συνειδητοποιήσει ότι συμβάλει εξαρτητικά στην ύπαρξη του καταπιεστή.

Από αυτό το στοχασμό ο Φρέιρε υποθέτει ότι θα προκύψει κατ’ ανάγκη η ένταξή του στον αγώνα για την απελευθέρωσή του. «Όσο καιρό ζουν μέσα στη δυαδικότητα, όπου το να είσαι σημαίνει να είσαι σαν, και το να είσαι σαν σημαίνει να είσαι σαν το δυνάστη, η συμβολή αυτή (στον απελευθερωτικό τους αγώνα) είναι αδύνατη.» (1977: 46) «Ένας μόνο δρόμος υπάρχει: η αλλαγή της συγκεκριμένης πραγματικότητας που γεννά τον καταπιεστή» (1977: 48) «Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στην πάλη για την απελευθέρωση είναι το γεγονός ότι η ίδια η καταπιεστική πραγματικότητα απορροφά εκείνους που βρίσκονται μέσα της κι έτσι πνίγει τελικά τη συνείδησή τους.» (1977: 49).

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΜΕΝΩΝ (1977: 62-65)

• μοιρολατρία
• οριζόντια βία (τα βάζουν με τους συντρόφους τους)
• έλξη προς το δυνάστη και τον τρόπο ζωής του (θέλουν να του μοιάσουν, να τον μιμηθούν, να τον ακολουθήσουν)
• αυτοϋποτίμηση, εσωτερίκευση της γνώμης των δυναστών γι’ αυτούς (πείθονται για την ανικανότητά τους).

Οφείλουν να κατανοήσουν την καταπίεσή τους και να συμβάλουν στην ανάπτυξη αντικαταπιεστικής πράξης.

Πρέπει να έχουν υπόψη τους οι καταπιεζόμενοι ότι καθίστανται κατ’ ανάγκη πρότυπα στον απελευθερωτικό αγώνα τους αλλά και ότι μπορούν να είναι σημαντικοί αρωγοί στην απελευθέρωση και των καταπιεστών.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΗ (1977: 51-58)

• Ο καταπιεστής συνήθως δεν έχει συνείδηση ότι καταπιέζει
• ξέρει όμως ότι αυτό που τον συμφέρει είναι να μείνουν οι καταπιεζόμενοι στην καταπιεστική πραγματικότητα
• ο καταπιεζόμενος για το δυνάστη θεωρείται αντικείμενο προς εκμετάλλευση και χειρισμό
• του αναγνωρίζει το δικαίωμα της επιβίωσης, μόνο και μόνο επειδή η ύπαρξή του είναι αναγκαία για την ύπαρξη του δυνάστη
• θεωρεί ότι αξίζει τόσο όσα περισσότερα έχει
• χρησιμοποιεί την επιστήμη  και την τεχνολογία για τη διατήρηση  της καταπιεστικής τάξης πραγμάτων.

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Η «τραπεζική» και η «προβληματίζουσα» αντίληψη της εκπαίδευσης.

ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

            Για τον Φρέιρε η σημερινή εκπαίδευση έχει αποταμιευτικό και αφηγηματικό χαρακτήρα.

            Ο παιδαγωγός καταθέτει γνώσεις και οι μαθητές αποστηθίζουν, αποδέχονται, καταχωρούν. Αυτή είναι η σφαίρα δράσης τους, όπου δεν παρέχεται χώρος για δημιουργικότητα, αλλαγή και γνώση, η οποία γεννιέται μόνο με την ανακάλυψη και την ξαναανακάλυψη.

            Στην «τραπεζική» εκπαίδευση η γνώση είναι ένα δώρο που χαρίζεται από τους ειδήμονες στους αδαείς. Αυτό το σύστημα της προβολής της αμάθειας, είναι χαρακτηριστικό της ιδεολογίας της καταπίεσης και συνεπώς της εξουσίας.

            Τακτικές και μέθοδοι  της τραπεζικής εκπαίδευσης που αντανακλούν την καταπιεστική κοινωνία σαν σύνολο:

·         ο εκπαιδευτικός διδάσκει και  οι μαθητές διδάσκονται

·         ο εκπαιδευτικός τα ξέρει όλα (αυθεντία) και οι μαθητές τίποτα

·         ο εκπαιδευτικός σκέφτεται ενώ οι μαθητές είναι αντικείμενα της σκέψης του

·         ο εκπαιδευτικός μιλά και οι μαθητές ακούν πειθήνια

·         ο εκπαιδευτικός εφαρμόζει πειθαρχικά μέτρα και οι μαθητές υφίστανται τα μέτρα

·         ο εκπαιδευτικός προτείνει και επιβάλλει την κρίση του και οι μαθητές συμμορφώνονται σε αυτήν

·         ο εκπαιδευτικός δρα και οι μαθητές έχουν την ψευδαίσθηση πως δουν μέσα από τη δράση του

·         ο εκπαιδευτικός καθορίζει το πρόγραμμα της διδακτέας ύλης και οι μαθητές, που δε ρωτήθηκαν γι’ αυτό, προσαρμόζονται σε αυτό

·         ο εκπαιδευτικός συγχέει την αυθεντία της γνώσης με τη δική του εκπαιδευτική αυθεντία, που την αντιπαραθέτει στην ελευθερία των μαθητών (γιατί έτσι νομίζει πως έχει εξουσία)

·         ο εκπαιδευτικός είναι το υποκείμενο της διαδικασίας της μάθησης ενώ οι μαθητές είναι απλά αντικείμενα (1977:79-80).

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΥΣΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

            Ο Φρέιρε πιστεύει ότι:

• μια απελευθερωτική παιδεία συνίσταται σε ενεργήματα γνώσης και όχι σε μεταβίβαση πληροφοριών
• η άσκηση της προβληματίζουσας εκπαίδευσης απαιτεί την άρση της μονόδρομης σχέσης εκπαιδευτικού-μαθητή
• απαιτεί τη συνεργασία και των δύο για τη σύλληψη του γνωστικού αντικειμένου
• ώστε μέσα από το διάλογο να αναδυθεί μια νέα σχέση εκπαιδευτικού-μαθητή με τους μαθητές-εκπαιδευτικούς
• στην προβληματίζουσα εκπαίδευση γίνονται από κοινού  υπεύθυνοι για μια διαδικασία στην οποία όλοι αναπτύσσονται
• η εξουσιαστική  αυθεντία εδώ δεν ευδοκιμεί. (1977: 88-91)

ΣΥΓΚΡΙΣΗ «ΤΡΑΠΕΖΙΚΗΣ» ΚΑΙ «ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΥΣΑΣ» ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

            Παίρνοντας ως παραμέτρους την πραγματικότητα, το διάλογο, την αντιμετώπιση των μαθητών, τη δημιουργικότητα και την ιστορικότητα του ανθρώπου,  Φρέιρε συγκρίνει τους δύο τύπους εκπαίδευσης.

1. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: η τραπεζική τη μυθοποιεί για να αποκρύψει γεγονότα που εξηγούν τον τρόπο ύπαρξης των ανθρώπων μέσα στον κόσμο ενώ η προβληματίζουσα ορίζει στον εαυτό της το καθήκον να απομυθοποιήσει την πραγματικότητα.
2. ΔΙΑΛΟΓΟΣ: η τραπεζική αντιστέκεται στο διάλογο ενώ η προβληματίζουσα τον θεωρεί απαραίτητο για τη γνωστική διαδικασία που αποκαλύπτει την πραγματικότητα
3. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ: η τραπεζική τους αντιμετωπίζει σαν αντικείμενα που θέλουν βοήθεια και η προβληματίζουσα τους κάνει κριτικούς στοχαστές
4. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ: η τραπεζική παραλύει τη δημιουργικότητα αντίθετα με την προβληματίζουσα που στηρίζεται πάνω σε αυτή
5. ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ: η τραπεζική εκπαίδευση δεν αντιμετωπίζει τους ανθρώπους ως ιστορικά όντα (δεν την ενδιαφέρει η ιστορία τους, το ποιοι είναι) σε αντίθεση με την προβληματίζουσα που παίρνει την ιστορικότητα του ανθρώπου ως αφετηρία (ξεκινά από το ποιοι είναι). (1977: 93-94). 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ

Ο διάλογος είναι η ουσία για μια αγωγή που επιδιώκει την ελευθερία του ανθρώπου.

            Ο διάλογος ορίζεται από τον Φρέιρε ως η συνάντηση μεταξύ ανθρώπων, με ενδιάμεσο την πραγματικότητα, για την ανακάλυψη και ονομάτιση αυτής της πραγματικότητας, κι αυτό είναι μια πράξη δημιουργίας. (1977: 102-107)

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ:

• αγάπη για τον κόσμο και τον άνθρωπο
• ταπεινοφροσύνη (να βλέπω τη δική μου αμάθεια)
• πίστη στον άνθρωπο να δημιουργεί και στον προορισμό του να γίνει πληρέστερα ανθρώπινος (συνέπεια των τριών προϋποθέσεων είναι η αμοιβαία εμπιστοσύνη)
• ελπίδα («κι αν αγωνίζομαι με ελπίδα τότε μπορώ  να περιμένω» (1977:107))
• κριτικός στοχασμός

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

Η πολιτιστική δράση: ο αντιδιάλογος – όργανο της καταπίεσης^.

 o διάλογος – όργανο της απελευθέρωσης.

     Η επανάσταση εμπεριέχει το διάλογο γιατί:

Α) είναι αυτός που την κάνει να ξεχωρίζει από το στρατιωτικό πραξικόπημα

Β) η ίδια της η νομιμότητα βρίσκεται στο διάλογο

Γ) είναι απαραίτητος γιατί ανταποκρίνεται σε μια βασική ανάγκη: οι άνθρωποι δεν μπορούν να είναι αληθινοί άνθρωποι αν δεν επικοινωνούν μεταξύ τους, αφού είναι κατεξοχήν κοινωνικά όντα.(1977:156-157)

Συστατικά στοιχεία αντιδιαλογικής δράσης και θεωρίας:

1. κατάκτηση (χρήση μύθων, εσωτερίκευση αυτών, εκμετάλλευση της άγνοιας)
2. διαίρει και βασίλευε (ψεύτικη γενναιοψυχία/φιλανθρωπία που οδηγεί στην παραπλάνηση)
3. χειραγώγηση (ενίσχυση του μύθου ότι ο καταπιεζόμενος μπορεί να μοιάσει στην ελίτ)
4. πολιτιστική εισβολή (επικράτηση της ελιτίστικης κουλτούρας :α) ως μέσο κυριαρχίας, β) ως αποτέλεσμα κυριαρχίας (1977: 169-187)

Συστατικά στοιχεία διαλογικής δράσης και θεωρίας:

1. συνεργασία ≠ κατάκτηση.  «Η συνεργασία ως χαρακτηριστικό της διαλογικής δράσης – που παρατηρείται μόνο ανάμεσα σε Υποκείμενα, που ενδέχεται να έχουν διαφορετικών επιπέδων λειτουργίες κι επομένως και ευθύνη- μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με την επικοινωνία. Ο διάλογος, ως βασική επικοινωνία, πρέπει να είναι το βάθρο της κάθε συνεργασίας» (1977: 207) «Η διαλογική θεωρία απαιτεί να αποκαλυφθεί η πραγματικότητα. Κανένας δεν μπορεί να αποκαλύψει την πραγματικότητα για τον άλλο.. Αν και ένα Υποκείμενο μπορεί να αρχίσει την αποκάλυψη για λογαριασμό των άλλων, οι άλλοι οφείλουν κι αυτοί να γίνουν Υποκείμενα αυτής της πράξης. Η προσχώρηση του λαού γίνεται δυνατή από τη στιγμή της αποκάλυψης της πραγματικότητας και του εαυτού τους, μέσα στην αληθινή πράξη. Η προσχώρηση συμπίπτει με την εμπιστοσύνη που ο λαός αρχίζει ν’ αποκτά για τον εαυτό του και για τους επαναστάτες ηγέτες.» (1977: 208)
2. ενότητα για απελευθέρωση ≠ διαίρει και βασίλευε. «Ενώ στην αντιδιαλογική θεωρία της δράσης οι κυρίαρχοι αναγκάζονται να διαιρούν τους καταπιεζόμενους, για να μπορούν εύκολα να διατηρήσουν την κατάσταση της καταπίεσης, στη διαλογική θεωρία οι ηγέτες οφείλουν να επιδοθούν σε μια συνεχή ενωτική προσπάθεια ανάμεσα στους καταπιεζόμενους – κι ανάμεσα στους ηγέτες και στους καταπιεζόμενους-  για να πετύχουν την απελευθέρωση.» (1977: 213)
3. οργάνωση ≠ χειραγώγηση. «Στην αντιδιαλογική δράση, η χειραγώγηση αναισθητοποιεί τους ανθρώπους και διευκολύνει την υποδούλωσή τους. Στη διαλογική δράση αυτή ξεπερνιέται από την πραγματική οργάνωση. Στην αντιδιαλογική δράση, η χειραγώγηση εξυπηρετεί τους σκοπούς της κατάκτησης. Στη διαλογική δράση, η γεμάτη τόλμη και αγάπη παρουσία εξυπηρετεί τους σκοπούς της οργάνωσης. … Είναι γεγονός ότι χωρίς ηγεσία, πειθαρχία, αποφασιστικότητα και στόχους –δίχως καθήκοντα και ευθύνες – μια οργάνωση δε μπορεί να επιζήσει, και η επαναστατική δράση, κατά συνέπεια, εξασθενεί. Αυτό το γεγονός σε καμιά περίπτωση δε δικαιολογεί τη μεταχείριση των ανθρώπων ως πραγμάτων.» (1977: 219)
4. πολιτιστική σύνθεση  (ταυτότητα) ≠ εισβολή. «Η αντιδιαλογική δράση διαλαμβάνει την κατάκτηση του λαού, τη διαίρεσή του, τη χειραγώγησή του και την πολιτιστική εισβολή. Είναι υποχρεωτικά και βασικά μια δράση καταναγκαστική. Η διαλογική δράση απεναντίας καταργεί κάθε καταναγκαστικό στοιχείο. Η ανικανότητα της αντιδιαλογικής πολιτιστικής δράσης να ξεπεράσει τον καταναγκαστικό χαρακτήρα της προκύπτει από το σκοπό της: την κυριάρχηση. Η ικανότητα της διαλογικής πολιτιστικής δράσης να το κάνει αυτό βρίσκεται στον σκοπό της: την απελευθέρωση. …. Στην πολιτιστική σύνθεση, τα δρώντα πρόσωπα που έρχονται από έναν «άλλο κόσμο» στον κόσμο του λαού δεν το κάνουν αυτό ως εισβολείς. Δεν έρχονται να διδάξουν ή να μεταβιβάσουν ή να δώσουν οτιδήποτε, αλλά να μάθουν, μαζί με τον λαό, ποια η πραγματικότητα του λαού.» (1977: 222-223)

ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

      Ο Φρέιρε δεν αναφέρεται άμεσα με ειδικό κεφάλαιο στην αγωγή του καταπιεστή όμως τονίζει ότι:

·         αν δεν υπάρχει ο καταπιεζόμενος δεν υπάρχει ο καταπιεστής γιατί εξαρτάται η ύπαρξή του από τον πρώτο

·         μόνο οι καταπιεζόμενοι είναι εκείνοι που λυτρώνοντας τον εαυτό τους μπορούν να ελευθερώσουν και τους δυνάστες τους

·         αυτό θα γίνει με την ανάδυση ενός καινούριου ανθρώπου, που δε θα είναι ούτε καταπιεζόμενος, ούτε καταπιεστής, ένας άνθρωπος που βρίσκεται στο δρόμο της απελευθέρωσης.

Όπως ο δυνάστης για να καταπιέζει χρειάζεται μία θεωρία καταπιεστικής δράσης, έτσι και οι καταπιεζόμενοι, για να γίνουν ελεύθεροι, χρειάζονται κι αυτοί μια θεωρία δράσης. (1977: 227)

            «Και αν θέλετε να εκθρονίσετε ένα Δεσπότη, φροντίστε πρώτα να καταστρέψετε το θρόνο του που είναι στημένος μέσα σας.

            Γιατί πως μπορεί ένας τύραννος να κυβερνήσει τους ελεύθερους και τους περήφανους, αν δεν υπάρχει κάποια τυραννία μέσα στην ελευθερία τους και μια ντροπή μέσα στην περηφάνια τους;

            Κι αν θέλετε να ελευθερωθείτε από μια φροντίδα και μια έγνοια, αυτή την έγνοια εσείς τη διαλέξατε πιο πολύ από όσο σας την επέβαλαν.» (Γκιμπράν, 1974:65)

Σχέδιο εργασίας "Διάστημα"

 Για περισσότερο εποπτικό υλικό και φύλλα εργασίας δες εδώ

ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΥ

            ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ  2006 - 2007

      ΣΧΕΔΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ

 

Διάρκεια: 7-11-2006 έως 20-11-2006

Σύνολο νηπίων : 11

Υπεύθυνες νηπιαγωγοί: Χατζηπαναγιώτου Μαρία, Τσίτσιλα Αντιγόνη

7-11-2006

                              ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ

          Ξεκινήσαμε να μιλάμε στα παιδιά για το διάστημα δίνοντας έμφαση κυρίως στη γη, στον ήλιο, στο φεγγάρι και τις κινήσεις τους. Χρησιμοποιήσαμε ως πηγές τα εξής βιβλία:

1.     Ο ουρανός - Η γη, εκδόσεις Άμμος Larousse

2.    Γυρίζει - γυρίζει η γη, εκδ. Πατάκης

3.    Τι υπάρχει στον ουρανό;  εκδ. Σαββάλας

4.    Γη: ο πλανήτης μας, εκδ. Διεθνές Κέντρο βιβλίου

5.    Η γη μας, εκδ. Συμπαγής Γνώση

6.    Το σύμπαν, εκδ. Μοντέρνοι Καιροί

          Χρησιμοποιήσαμε μια μεγάλη υδρόγειο σφαίρα, ένα κίτρινο κράνος κι ένα στρογγυλό καλαθάκι για να προσομοιάσουμε ζωντανά μπροστά στα παιδιά τις κινήσεις της γης και του φεγγαριού κρατώντας τον ήλιο σταθερό. Έπειτα το κάναμε εμείς με τα σώματά μας κι έπειτα τα ίδια τα παιδιά σε τριάδες. Τους άρεσε πολύ που το έπαιξαν.

8-11-2006

                «ΕΝΑ ΦΤΥΑΡΙ ΣΤΟΝ ΑΡΗ»

          Ξεκινήσαμε τη μέρα μας διαβάζοντας το παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά: «Ένα φτυάρι στον Άρη». Με στόχο τη φωνολογική ενημερότητα μιλήσαμε για τις λέξεις που τέλειωναν με τον ίδιο ήχο -άρη (ομοιοκαταληξία).    Έπειτα έπρεπε να βρουν σε μια φωτοτυπία και να ενώσουν τον πλανήτη Άρη με τις εικόνες - αντικείμενα που ομοιοκαταληκτούσαν. (Το φύλλο εργασίας είναι της συναδέλφου Ελένης Τζώρα).

 

 Τέλος χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Η κάθε τριάδα είχε μπροστά της και από έναν πλανήτη από χαρτί μέτρου: ΑΡΗΣ, ΚΡΟΝΟΣ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ. Τους λέγαμε λέξεις ομοιοκατάληκτες π.χ. σπίτι, θρόνος, μανιτάρι. Κάθε φορά έπρεπε να βρουν σε ποιον πλανήτη ανήκει η κάθε λέξη. Έπειτα κλήθηκαν να θυμηθούν τις λέξεις του πλανήτη τους και να τις ζωγραφίσουν πάνω σε αυτόν.

Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με τους εξωγήινους και το διάστημα και το ενδιαφέρον τους ήταν πολύ ζωηρό. Ήδη δύο τριάδες ανέλαβαν δράση. Η πρώτη τριάδα θα επισκεφθεί την παιδική δανειστική βιβλιοθήκη και θα ψάξει να βρει υλικό για το διάστημα (έχουμε μιλήσει με την υπεύθυνη συνάδελφος νηπιαγωγό της βιβλιοθήκης οπότε θα τους κάνει δραστηριότητα ανάγνωσης όταν πάνε) και η δεύτερη τριάδα ανέλαβε να ψάξει εικόνες από διαστημόπλοια, να σχεδιάσει το κάθε παιδί από ένα και μετά να συνεργαστούν και να φτιάξουν μια τρισδιάστατη μακέτα για το σχολείο. Άρχισε σιγά - σιγά να αναδύεται ένα σχέδιο εργασίας. (Τα φύλλα εργασίας είναι της συναδέλφου Τέτας Αντωνοπούλου).

                  

9-11-2006

                              ΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑ

          Θεωρήσαμε πως χρειαζόμαστε ένα πλάνο δράσης, πως πρέπει να οργανωθούμε καλύτερα. Έτσι σήμερα φτιάξαμε ένα πρώτο ιστόγραμμα.

1. ΤΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ;

ü  Ο ήλιος είναι από φωτιά.

ü  Οι πλανήτες γυρνάνε γύρω από τον ήλιο και τον εαυτό τους.

ü  Το φεγγαράκι γυρνάει γύρω από τον εαυτό του, από τον ήλιο και από τη γη.

ü  Το φεγγάρι παίρνει φως από τον ήλιο.

ü  Στο διάστημα υπάρχουν εξωγήινοι.

ü  Το φεγγάρι ακολουθεί τη γη.

ü  Το φεγγάρι κάποιες φορές κρύβεται πίσω από τη γη και δεν το βλέπουμε.

ü  Η γη γυρνάει γύρω από τον εαυτό της και γύρω από τον ήλιο.

ü  Ο ήλιος μένει ακίνητος.

2. ΠΟΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΛΑΝΗΤΩΝ ΞΕΡΟΥΜΕ;

~        Άρης

~        Αφροδίτη

~        Κρόνος

~        Γη

3. ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ;

v   Γιατί οι εξωγήινοι είναι έξυπνοι;

v   Γιατί οι εξωγήινοι μένουν στο διάστημα;

v   Γιατί οι εξωγήινοι έχουν ανοιχτό πράσινο κεφάλι;

v   Γιατί οι εξωγήινοι έχουν μπλε πρόσωπο;

v   Γιατί το διάστημα έχει γαλάζιο χρώμα;

v   Γιατί πετάει το διαστημόπλοιο;

v   Γιατί έχουμε διαφορετικό χρώμα από τους εξωγήινους;

v   Ποια είναι τα ονόματα των άλλων πλανητών;

v   Τι χρώμα έχουν οι πλανήτες;

v   Γιατί κρύβεται το φεγγάρι και δε μπορεί ο ήλιος με τις ακτίνες να το ακουμπήσει;

4. ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΚΙ ΑΛΛ Α ΠΡΑΓΜΑΤΑ;

°   από βιβλία (βιβλιοπωλείο, δανειστική βιβλιοθήκη)

°   από το κομπιούτερ

°   να ρωτήσουμε κάποιον μεγάλο που ξέρει (γονείς, δασκάλα)

°   με τραγούδια, μουσική

°   cd, DVD

°   εγκυκλοπαίδειες

°   παιχνίδι θεατρικό

°   ζωγραφική

°   κατασκευές

°   να τα γράψουμε για να τα ξέρουμε

5. ΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΜΑΘΑΜΕ;

6. ΠΩΣ ΤΑ ΜΑΘΑΜΕ;

          Καταγράψαμε και τις δύο τελευταίες ερωτήσεις στο ιστόγραμμά μας κι αφήσαμε χώρο για να ξέρουμε ότι θα χρειαστεί να καταγράψουμε τις απαντήσεις και σε αυτές τις ερωτήσεις αργότερα. Αύριο θα ξανασυζητήσουμε το ιστόγραμμα και θα οργανωθούμε για να μοιραστούμε την έρευνα, τις ερωτήσεις και τους υπόλοιπους τρόπους ανακάλυψης.

          Η επόμενη δραστηριότητα είχε σχέση με τη βαρύτητα μια που είπαμε ότι στο φεγγάρι δυσκολεύονται οι αστροναύτες να περπατήσουν.

                     ΒΑΡΥΤΗΤΑ

          α. Ρωτήσαμε τα παιδιά γιατί δεν πέφτουν οι άνθρωποι που ζουν στις κάτω χώρες της γης, γιατί δε χύνονται οι θάλασσες, γιατί πέφτουν τα πράγματα προς τα κάτω. Δεν ήξεραν. Δεν τους απαντήσαμε. Αντίθετα κάναμε το πρώτο μας πείραμα: τους ζητήσαμε να πηδήξουν ψηλά και να δοκιμάσουν να σταθούν στον αέρα χωρίς να κατέβουν στη γη. Όλες οι προσπάθειες απέβησαν άκαρπες.

Τους μιλήσαμε για τη βαρύτητα στο κέντρο της γης, χρησιμοποιώντας εικόνες από τα βιβλία μας. Αναφερθήκαμε και στο Νεύτωνα, που μελέτησε τη βαρύτητα αφότου του ήρθε ένα μήλο στο κεφάλι. Μιλήσαμε για τη βροχή, τα φύλλα και τα φρούτα που πέφτουν πάντα κάτω και όχι πλάι. Συνεχίσαμε τα πειράματα ρωτώντας τα παιδιά για το αποτέλεσμα και γιατί πιστεύουν ότι θα συμβεί το ένα ή το άλλο. Έτσι ρίξαμε προς τα πάνω αντικείμενα προσπαθώντας να μείνουν στον αέρα. Εις μάτην.

          β. Παρατηρήσαμε ότι:

- ένας κύβος έπεσε κάτω γιατί ήταν βαρύς αλλά κι ένα πούπουλο έπεσε κάτω

   κι ας ήταν ελαφρύ              

- ένας μεγάλος κι ένας μικρός κύβος πέφτουν κάτω ταυτόχρονα

- το χαρτί άργησε να πέσει σε σχέση με τον κύβο

- το σφουγγάρι έπεσε πιο γρήγορα από το χαρτί

- ένα χαρτί διπλωμένο πέφτει γρηγορότερα από ένα ανοιχτό χαρτί. Σ’ αυτό το

   σημείο καταλάβαμε γιατί πετάνε τα πουλιά και τα αεροπλάνα, όπως ο      Βαγγέλης είπε «τα πουλιά πέφτουν κάτω όταν τα σκοτώνουνε», δηλαδή όταν είναι κλειστά τα φτερά τους (δεν έχουν άνοιγμα για την αντίσταση του αέρα) και δεν τα κουνάνε για να πετάξουν (δεν δίνουν ώθηση).

γ. - Δώσαμε στα παιδιά ένα φύλλο εργασίας με τρία παιδιά και τρεις αστροναύτες. Τους ζητήσαμε να κυκλώσουν και να ζωγραφίσουν όσους έλκει η βαρύτητα στον πλανήτη που βρίσκονται.

- Δώσαμε ένα δεύτερο φύλλο εργασίας με τέσσερις αστροναύτες οι οποίοι σε λεζάντα είχαν τα ονόματα των παιδιών τους κι από κάτω μπερδεμένα τα παιδιά τους με τα ονόματά τους. Ζητήσαμε από τα νήπια να ενώσουν τον κάθε μπαμπά αστροναύτη με το δικό του παιδί, δηλαδή να αντιστοιχίσουν τα ονόματα.

      

10-11-2006

                        ΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑ

          Σήμερα ξαναμελετήσαμε το ιστόγραμμά μας και δώσαμε στην Ειρήνη που έλειπε την ευκαιρία να συμπληρώσει κι εκείνη ερωτήσεις. Επειδή ήταν στο σύνολό τους πολλές οι ερωτήσεις μας αποφασίσαμε να τις μοιραστούμε και να ψάξουν οι ομαδούλες να βρουν τις απαντήσεις και  να μας τις φέρουν. Ο μόνος που δεν ήθελε να συμμετέχει ήταν ο Βαγγέλης. Δεν τον πιέσαμε. Αντίθετα η Μαίρη εξεδήλωσε το ενδιαφέρον να πάει κι εκείνη στη δανειστική βιβλιοθήκη. Τη στηρίξαμε σ’ αυτή της την επιθυμία. Η κάθε ομαδούλα θα διαλέξει το δικό της τρόπο έρευνας από αυτούς που ανακαλύψαμε. Κατά συνέπεια η κατανομή των ερωτήσεων έγινε ως εξής:

1) Ομάδα βιβλιοθήκης: Ποια είναι τα ονόματα των πλανητών; Γιατί κρύβεται το φεγγάρι και δεν μπορεί ο ήλιος με τις ακτίνες του να το ακουμπήσει;

2) Μαίρη (είτε με την ομάδα βιβλιοθήκης είτε μόνης της): Γιατί οι εξωγήινοι έχουν ανοιχτό πράσινο κεφάλι; Γιατί το διάστημα έχει χρώμα γαλάζιο;

3) Ομάδα χειροτεχνίας: Γιατί και πως πετάει το διαστημόπλοιο;

4) Γιάννης / Διονύσης: Τι χρώμα έχουν οι πλανήτες;

            ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ

      Χρησιμοποιήσαμε φορητό υπολογιστή και αφού δώσαμε στα παιδιά αρκετές πληροφορίες για τις δυνατότητές του και κάποια όργανά του, όπως το ποντίκι και τη δισκέτα, προβάλαμε στα παιδιά ολιγόλεπτα αποσπάσματα από CD ROM των DISCOVERY και NATIONAL GEOGRAPHIC με θέμα το διάστημα αλλά και τον πλανήτης μας. Τα παιδιά κατενθουσιάστηκαν! Στο τέλος δοκίμασαν τη μετακίνηση του δείκτη με το ποντίκι.

13-11-2006

      ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΡΕΥΝΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ

          Τα παιδιά σήμερα μας παρουσίασαν τα αποτελέσματα των ερευνών και των προσπαθειών τους. Έφεραν στο σχολείο πολύ  ενδιαφέρον υλικό!

          Η πρώτη ομάδα ήταν η Ελένη, η Ευδοξία και η Πηνελόπη που είχαν αναλάβει να κατασκευάσουν ένα πύραυλο. Τα παιδιά μας παρουσίασαν πως έψαξαν για να τον φτιάξουν, τι έκαναν, τι υλικά και διαδικασίες χρησιμοποίησαν, τι προσέθεσαν.

 

Τα παιδιά με τη βοήθεια των μεγάλων βρήκαν στο διαδίκτυο εικόνες από διαστημόπλοια, συζητάνε πως θα  το φτιάξουνε και ζωγράφισαν κι ένα προσχέδιο.

 

Τα παιδιά μας είπαν μετά:

«Τις εικόνες τις έβγαλε η μαμά της Ευδοξίας από τον υπολογιστή. Κάναμε ένα σχέδιο για να ξέρουμε πως θα κάνουμε τον πύραυλο. Πήραμε τρία ρολά από την κουζίνα και κολλήσαμε μπλε χαρτί και μετά φτιάξαμε αστροναύτες και λερώθηκαν τα χέρια μας (από πηλό). Αυτά που περισσεύουν στο πλάι βοηθάνε το διαστημόπλοιο να πετάξει. Το υλικό που βάζουμε για να πετάξει δεν κάνει για τα αυτοκίνητα. Εκεί μέσα οι αστροναύτες τρώνε μόνο χάπια. Οι αστροναύτες δε μπορούν να κάτσουν γιατί ο πύραυλος κουνιέται και γιατί δεν έχει βαρύτητα.»

 

Η επόμενη ομάδα αποτελούνταν από την Ειρήνη, το Σταμάτη και τη Θεανώ, οι οποίοι επισκέφθηκαν την παιδική δανειστική βιβλιοθήκη στο Βαθύ. Μας μίλησαν καταρχάς για την εμπειρία τους από τη βιβλιοθήκη, δανείστηκαν βιβλία και μας έφεραν αλλά κυρίως δούλεψαν επί τόπου ψάχνοντας να βρουν τις απαντήσεις και πως θα μας τις παρουσιάσουν στο σχολείο. Επέλεξαν να μιλήσουν, να δείξουν εικόνες, να γράψουν αλλά και να δραματοποιήσουν! Μας είπαν ότι στη βιβλιοθήκη τους άρεσαν πολύ τα βιβλία. Ότι μέσα σ’ αυτά βρήκαν τα ονόματα των πλανητών. Μας τα είπαν, μας διάβασαν τη λίστα τους και ταυτόχρονα ανέτρεχαν στα βιβλία για να μας δείξουν την ανάλογη εικόνα. Έψαξαν και βρήκαν και τους αστροναύτες. Είδαμε τη θέση των πλανητών στο ηλιακό σύστημα και συζητήσαμε τις αποστάσεις τους από τον ήλιο.

 

Τα νήπια βρήκαν και κατέγραψαν τα ονόματα των πλανητών του ηλιακού συστήματος, απάντησαν στην ερώτηση «γιατί οι ακτίνες του ήλιου δε μπορούν να φτάσουν κάποιες φορές το φεγγάρι;» και μας παρουσίασαν με δραματοποίηση την κίνηση του φεγγαριού και της γης γύρω από τον ήλιο, χρησιμοποιώντας μπαλόνια για πλανήτες αλλά και κοστούμια που έφτιαξαν ή είχαμε στο σχολείο.

 

Στο τέλος μας έδειξαν από ποια βιβλία και ποιες σελίδες βρήκαν τις απαντήσεις και τις ιδέες τους, μας πρότειναν ένα πείραμα με το φως και μια μπάλα (χρησιμοποιήσαμε την υδρόγειο για να δούμε τη μέρα και τη νύχτα) και δώσανε και στ’ άλλα παιδιά τους πλανήτες τους για να πειραματιστούν.

 

Το υλικό που μας έφεραν τα παιδιά από τη βιβλιοθήκη είναι πολύ ενδιαφέρον γι’ αυτό και το καταγράφουμε αναλυτικά, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα και τις πηγές της έρευνάς τους.

                                  ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1.     Το διάστημα. Τα μυστικά του κόσμου, εκδ. Μίνωας

2.    Νυχτερινός ουρανός. Οι μικροί φυσιοδίφες, εκδ. Ερευνητές

3.    Το ηλιακό μας σύστημα, Ισαάκ Ασίμοφ, εκδ. Κέδρος

4.    Έγχρωμη θεματική εγκυκλοπαίδεια «Ο κόσμος μας», το διάστημα, εκδ. ΑΣΕ

5.    Εικόνες. Η εγκυκλοπαίδεια για το δημοτικό, εκδ. MODERN TIMES

6.    Ο ήλιος και το ηλιακό σύστημα, εκδ. Χελώνα

7.    Ο ήλιος, τ’ αστέρια, το μακρινό μου περιβάλλον, εκδ. Καστανιώτη

8.    Ο ουρανός με τ’ άστρα, εκδ. Καλειδοσκόπιο

9.    Αστρογάτος, Ζαραμπούκα, εκδ. Πατάκης

10. Οι πλανήτες, DVD του BBC.

 14 - 11 - 2006

            ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

          Σήμερα ο Γιάννης μας έφερε τη δική του ανακάλυψη. Επισκέφθηκε με τη μητέρα του την παιδική δανειστική βιβλιοθήκη κι έψαξε να βρει τα χρώματα των πλανητών του ηλιακού συστήματος ώστε να μπορέσουμε να φτιάξουμε το κολλάζ που θέλαμε. Δανείστηκε βιβλίο, το μελέτησε με τη μητέρα του και ζωγράφισε τα τέσσερις πλανήτες κι έγραψε και τα ονόματά τους. Μας τα έφερε και μας τα παρουσίασε.

 Στη συνέχεια για να μπορέσουμε να βοηθηθούμε ώστε να φτιάξουμε σωστά το κολλάζ μας, παρακολουθήσαμε στον υπολογιστή ένα DVD για τους πλανήτες, του BBC το οποίο μας έφερε ο Σταμάτης. Παρατηρήσαμε έναν προς έναν τους πλανήτες και τα χρώματά τους και κάναμε διάφορα σχόλια.

Έπειτα και με τη βοήθεια του βιβλίου «Ο ουρανός με τ’ άστρα» ξεκινήσαμε, παρατηρώντας τις αποστάσεις, κοντινές και μακρινές, από τον ήλιο. Το κάθε παιδί ανέλαβε να κατασκευάσει και από ένα πλανήτη. Μόλις τελείωνε, έψαχνε να βρει στο βιβλίο σε ποια θέση έπρεπε να τοποθετήσει τον πλανήτη του στο σύστημα, βοηθούμενος και από το όνομα που ήταν γραμμένο από πίσω.

15 - 11 - 2006

                        ΤΟ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ

          Στα διάφορα βιβλία που μελετήσαμε είδαμε πως υπάρχουν δύο τρόποι που μπορούμε να παρατηρήσουμε τα αστέρια τη νύχτα: να τα δούμε με τα μάτια μας ή να χρησιμοποιήσουμε ένα τηλεσκόπιο όπως οι αστρονόμοι. Έτσι σήμερα φέραμε στην τάξη ένα τηλεσκόπιο και παρατηρήσαμε πως με τη βοήθεια των μεγεθυντικών φακών μπορούμε να δούμε κάτι που είναι μακριά κοντά μας. 

 

Φτιάξαμε κι εμείς το δικό μας απλοϊκό τηλεσκόπιο χρησιμοποιώντας ρολά κουζίνας και ζελατίνες αλλάζοντας τον τρόπο και το χρώμα που βλέπουμε τον κόσμο, προσπαθώντας να ακολουθήσουμε τα βήματα των αστρονόμων.

 

16-11-2006

          Σήμερα μας έφερε η Μαίρη τα αποτελέσματα της έρευνάς της στο διαδίκτυο για το χρώμα του διαστήματος. Ανακάλυψε ότι το διάστημα δεν είναι μόνο μπλε αλλά διαθέτει και άλλα χρώματα όπως κόκκινο, μοβ, πράσινο και γαλάζιο. Επίσης μας έμαθε ότι κάποια μπλε αστέρια κοκκινίζουν γερνώντας όπως τα μαλλιά των ανθρώπων ασπρίζουν γερνώντας!

20-11-2006

            ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ: ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

            ΟΜΑΔΙΚΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ:

             «Η ΛΑΪΚΑ ΕΙΔΕ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ»

          Σήμερα ξαναπιάσαμε το ιστόγραμμά μας και ελέγξαμε τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις που βρήκαμε αλλά και τους τρόπους που το καταφέραμε. Απαντήσαμε λοιπόν στην ερώτηση:

5. ΤΙ  ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΜΑΘΑΜΕ;

1)    ονόματα πλανητών: Πλούτωνας, Ποσειδώνας, Ουρανός, Ερμής, Δίας

2)   Το διάστημα έχει πολλά χρώματα: πράσινο, κόκκινο, μπλε, λίγο κίτρινο, μαύρο, λίγο πορτοκαλί, μοβ.

3)   Τα χρώματα των πλανητών είναι: Μπλε: Ουρανός, Γη (λίγο), Ποσειδώνας, Ερμής - Κόκκινο: Άρης, Δίας - Πορτοκαλί: Κρόνος, Αφροδίτη - Καφέ: Δίας, Γη, Αφροδίτη - Γκρι: Πλούτωνας, φεγγάρι

4)   Οι ακτίνες του ήλιου δε φτάνουν το φεγγάρι όταν είναι μπροστά του η γη

5)   Το διαστημόπλοιο πετάει γιατί έχει μέσα του δυνατά κι επικίνδυνα καύσιμα που του δίνουν δύναμη

6)   Νομίζουμε ότι υπάρχουν εξωγήινοι αλλά δε βρήκαμε αποδείξεις.

6. ΠΩΣ ΤΟ ΜΑΘΑΜΕ;

                    I.    Πήγαμε στην παιδική δανειστική βιβλιοθήκη

                 II.    Ψάξαμε στα βιβλία για τους πλανήτες

              III.    Είδαμε ντοκιμαντέρ

                 IV.    Ψάξαμε στο κομπιούτερ

                    V.    Με μουσική και θέατρο

                 VI.    Με ζωγραφική και κατασκευές

              VII.    Με κολλάζ

           VIII.    Με  το παραμύθι: «Ένα φτυάρι στον Άρη»

                IX.    Με πειράματα

                   X.    Με θέατρο

                XI.    Με τη δική μας ιστορία

          Τα παιδιά ήξεραν ότι σήμερα ήταν η κορύφωση με τη δραματοποίηση και το περίμεναν. Πριν όμως από αυτό αφού μιλήσαμε για τους εξωγήινους και την έλλειψη αποδείξεων είπαμε να φτιάξουμε μια δική μας ιστορία για το διάστημα όπως τη θέλουμε. Σαν ερέθισμα τους δώσαμε τη Λάικα, το πρώτο σκυλί που ταξίδεψε στο διάστημα. Με τις ιδέες όλων καταγράψαμε το παραμύθι μας, βρήκαμε τίτλο και το εικονογραφήσαμε. Το παραμύθι μας λέγεται «Η Λάικα είδε το διάστημα».

                     

Έπειτα ήρθε η ώρα που όλοι περιμένανε. Ντυθήκαμε με παλιές στολές που είχαμε από παλιά στο σχολείο και κατά προσέγγιση, ανάλογα με το χρώμα ντυθήκαμε κάποιους πλανήτες και παίξαμε την κίνηση τους γύρω από τον ήλιο.

 

     ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΥ 2006-2007

     ΟΜΑΔΙΚΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ

« Η ΛΑΪΚΑ ΕΙΔΕ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ»

 

Μια  φορά  κι  έναν  καιρό  ήταν  η Λάικα,  ένα  σκυλάκι  που πήγε  στο  διάστημα  πρώτο  και  πάτησε  το  πόδι  του  στο  φεγγάρι.  Στο  φεγγάρι  είδε  πλανήτες,  τον  Άρη,  τον  Ποσειδώνα,  τον  Ερμή,  την  Αφροδίτη,  τον  Κρόνο,  τη  Γη,  τον  Ουρανό,  τον  Πλούτωνα,  το Δία.

        Η  Λάικα  ήταν  ένα  μικρό σκυλάκι  με κόκκινες,  μαύρες,  γκρι  και  καφέ  βούλες. Είχε  πάρα  πολύ  φουντωτή   και  μεγάλη  ουρά.  Είχε  μικρά  και  μυτερά  τρίγωνα  αυτιά, χρώμα  πορτοκαλί και  μαύρο. ΄Ήταν  χρωματιστά  τα αυτιά  της και  είχαν  μέσα  ροζ.  Είχε  άσπρη  μουσούδα και  μαύρα,  με  λίγο  καφέ,  μάτια.

        Της  άρεσε να  βλέπει  τους πλανήτες  από  το σπίτι  κι έτσι  αποφάσισε  να  πάει  στο  διάστημα.  Ο  μπαμπάς  της  δεν την  άφηνε. Όμως  εκείνη  πήγε  το βράδυ  στο διαστημικό  αεροδρόμιο και  έβαλε  ένα σκυλάκι  κουκλάκι κοντά  στο  μπαμπά  της  ώστε  όταν  ξυπνήσει  να  μην  τη  μαλώσει.

Στο  διαστημικό  αεροδρόμιο  πήγε  κρυφά  μέσα  στο διαστημόπλοιο και  δεν την  είδανε. Κι  έκανε  ένα μακρύ ταξίδι. Η  Λάικα φόρεσε  τη  ζώνη  της για  να  μην  πετάξει  πάνω  από  την  έλλειψη  βαρύτητας και  κουτουλήσει  και  βγάλει  καρούμπαλο.

 

        Μέσα  στο  διαστημόπλοιο ήταν  τρεις αστροναύτες που  πήγανε  για  να δούνε  κομήτες. Φορούσαν  τις  άσπρες σκληρές  στολές  κι  ένα  κράνος  ειδικό.  Ήταν  ο Νικόλας,  ο  Διονύσης  και  ο Μάρκος  από  τη Σάμο.
                                 

Οι  αστροναύτες  δεν  την  είδανε  όμως  τη  μυρίσανε  από  το  άρωμά  της,  τη  βρήκανε  και  την  παρακαλέσανε  να  έρθει  κι  αυτή  στο  διάστημα για  να  κάνει  δουλειές  γιατί  οι  αστροναύτες  κουράζονταν  και  να  βρίσκει  πέτρες.

 

Ξεκινήσανε  το  ταξίδι  για  το  διάστημα.  Όταν φτάσανε  πατήσανε  το πόδι  τους  στο  φεγγάρι.  Κρυφά  πήγε  και  πάτησε  η  Λάικα  πρώτη  στο  φεγγάρι  και  είπε  από  μέσα  της: «Ωραία  κρυψώνα  για  να  κρυφτώ  από  τον  μπαμπά  μου».

 

Η  Λάικα  είδε  τον  ήλιο.  Σκέφτηκε  να  πάει  να  δε  από  κοντά  τον  ήλιο  αλλά  μετά  φοβήθηκε  μην  καεί. Ο  Νικόλας  τη  βρήκε  και  την  πήρε.  Για  να  μη  χαθεί  της  έδωσαν  μια  κόκκινη  βούλα.  Τη  βούλα  δεν  την  ήθελε  και  την  πέταξε.

Μετά  χάθηκε  η  Λάικα  γιατί  έπεσε  κάτω  από  το  φεγγάρι  αλλά  αφού  δεν  είχε  βαρύτητα  σηκώθηκε  επάνω  και  πετούσε.

        Όταν  σηκώθηκε  ο  μπαμπάς  της  τρόμαξε  και  την  έψαχνε  γιατί  το  κουκλάκι  δε  μύριζε  την  ίδια  μυρωδιά.

Ο  μπαμπάς  της  πέταξε  κι αυτός  στο διάστημα και τη βρήκε.

 

Έτσι  την  πήρε  κοντά  του  και  τη  μάλωσε  αλλά  ζήσανε  αυτοί  καλά  κι  εμείς  καλύτερα.

ΤΕΛΟΣ