Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΒΙΩΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ

Και φέτος είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε στην τάξη ένα βιωματικό εργαστήρι με τον "ΦΑΡΟ". Θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά όλους όσους δουλεύουν στον Φάρο για την άψογη συνεργασία και στήριξη τόσα χρόνια. Ειδικά σήμερα θέλω να ευχαριστήσω την ψυχολόγο Ευαγγελία Αμπαζή και τον κοινωνιολόγο Μπάμπη Γεννιά, που μας έδωσαν τόση χαρά!

Ευτυχής συγκυρία το γεγονός ότι ασχολούμαστε με το Πολυτεχνείο αυτή την εβδομάδα, διότι το θέμα του εργαστηρίου ήταν η ομάδα, η συνοχή και η δύναμή της. Όμως ας μιλήσουν οι φωτογραφίες καλύτερα.

Ξεκινάμε όλοι μαζί για να βρούμε το ηφαίστειο Μπούχλου - Γκούχλου. Το ιδιαίτερο με αυτό το ηφαίστειο είναι πως κοχλάζει μόνο όταν δεν συνεργάζεται η ομάδα και δεν παίζουν μαζί τα παιδιά.

Να το ηφαίστειο! Το ακούμε προσεκτικά! Σα να βραζει το μέσα του; Σα να ροχαλίζει; Είναι κάποιος σκύλος μέσα;

Βρυχάται το ηφαίστειο. Έχουμε αποστολή να το σβήσουμε τελείως!

Πως ηρεμεί το ηφαίστειο; Με αγκαλιές! Παίξαμε λοιπόν αγκαλιοδρομίες!!!!!!

Δυσκολευτήκαμε να συντονιστούμε και να μην καιγόμαστε από τη φωτιά του ηφαιστείου. Όσο για το σκυλάκι που ήταν μέσα; Τρομοκρατήθηκε ελαφρώς γιατί δεν συνεργαζόμαστε.

Σαν  να αρχίζουμε να τα καταφέρνουμε!

Μπαίνουμε μέσα στο ηφαίστειο και φροντίζουμε το διπλανό μας. Προσοχή όμως! Το ηφαίστειο μετακινείται! Η ομάδα πρέπει να το ακολουθεί!

Μπήκαμε όλοι αγκαλιασμένοι στα έγκατά του.

Ζεσταθήκαμε πολύ στο ηφαίστειο. Για να δροσιστούμε  μπαίνουμε στη θάλασσα.

Πώς μπαίνουμε στη θάλασσα; Γινόμαστε γεφυράκια που φτιάχνουν μεγάλη γέφυρα για να περάσουν όλοι απέναντι!

Τα καταφέρνουμε! Περνάνε όλοι απέναντι στο τέλος!

Για να σβήσει εντελώς το ηφαίστειο πρέπει να φέρουμε όλοι μαζί βροχή! Ξεκινάμε με σταγονίτσες!

Συνεχίζουμε με πιο δυνατή βροχή!

Στο τέλος φτιάχνουμε μια καταιγίδα! Το ηφαίστειο έσβησε τελείως!!!
(Το φοβερό είναι ότι μετά από 5 λεπτά άρχισε όντως να βρέχει πολύ και ήμασταν σίγουροι πως εμείς το προκαλέσαμε! - Πέρσι η Περπερούνα, φέτος το εργαστήρι, πρέπει να προσέχουμε τι δραστηριότητες κάνουμε κι επηρεάζουμε τον καιρό!!!)

Μετά τη βροχή τι βγαίνει; Το ουράνιο τόξο! Βρίσκουμε σε 2 ομάδες μέσα στην τάξη τα κρυμμένα χρώματά του κι αρχίζουμε να το συνθέτουμε.

Να και το τελευταίο χρώμα του ουράνιου τόξου μας!

Κουραστήκαμε! Δικαιούμαστε να ξαπλώσουμε πάνω στο ουράνιο τόξο μας και να θυμηθούμε τι καταφέραμε σήμερα: ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΙ!!!!!!

Το ηφαίστειο που ανακαλύψαμε!

Το ηφαίστειο όπου ισορροπούσαμε τη φωτιά και το σκυλάκι.

Το ουράνιο τόξο που φτιάξαμε!

Να τι μάθαμε σήμερα για το Πολυτεχνείο: φροντίζω τον διπλανό μου, προσπαθώ να πείσω τον άλλο να συνεργαστούμε για να πετύχουμε ένα σκοπό και βέβαια: όλοι μαζί είμαστε πάντα πιο δυνατοί!

Θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί αυτό το εργαστήρι γιορτή για την επέτειο του Πολυτεχνείου!

Και του χρόνου!

ΟΣΤΡΑΚΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Τις προηγούμενες μέρες συγκρίναμε τη Δημοκρατία με τη Δικτατορία. Σήμερα μάθαμε ότι δημοκρατία σημαίνει η δύναμη του λαού και ότι η έννοια της δημοκρατίας έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα. 

Πληροφορίες ιδέες και υλικό για τα παρακάτω πήρα από το βιβλίο "Με τη Γλαύκη στην αρχαία αγορά της Αθήνας", εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Μιλήσαμε για την αρχαία Αθήνα, την εκκλησία του δήμου, τους βουλευτές, τους δικαστές. Είπαμε να κάνουμε τη δική μας οστρακοφορία, δίχως όμως εξοστρακισμό 10 ετών αλλά για να εκλέξουμε δημοκρατικά τον αρχηγό και τη βουλή μας. 

Για αρχή χρειαζόμαστε να μετράμε το χρόνο που θα μιλήσει ο κάθε υποψήφιος. Πως μέτραγαν οι αρχαίοι Αθηναίοι το χρόνο των ομιλητών; Με την κλεψύδρα (κλέβω ύδωρ). Εκείνων ήταν με 2 αγγεία το ένα τρύπιο πιο ψηλά από το άλλο. Ο ομιλητής είχε τόσο χρόνο όσο να αδειάσει το ψηλότερο αγγείο. Να η δική μας κλεψύδρα! Τους άρεσε πολύ!

Βρήκαμε 4 υποψήφιους που μας ανέπτυξαν τα επιχειρήματά τους και μας υποσχέθηκαν ο καθένας και κάτι διαφορετικό:

1. να κρατώ την ησυχία στην τάξη
2. να φροντίσω να μη γκρεμιστεί ποτέ το σχολείο
3. να μη φύγω ποτέ από το νηπιαγωγείο
4. να φροντίζω στο διάλειμμα οι βοηθοί της ημέρας να πηγαίνουν στα παιχνίδια/σπιτάκια

Τα παιδιά πήραν αληθινά όστρακα (κομμάτια αγγείων - οι αρχαίοι Αθηναίοι με αυτό τον τρόπο τα ανακύκλωναν!) και έγραψαν ο καθένας το αρχικό γράμμα του υποψήφιου που ήθελε να ψηφίσει. Για κάλπη χρησιμοποιήσαμε όχι ένα τεράστιο αγγείο αλλά ένα καλάθι.

Όταν τέλειωσε η ψηφοφορία ένα παιδί έβγαζε τα όστρακα, μας έλεγε τα αρχικά των ονομάτων και καταγράψαμε τις ψήφους. Έγινε καταμέτρηση των ψήφων και είδαμε ότι κέρδισε το νήπιο που υποσχέθηκε να μη φύγει ποτέ από το νηπιαγωγείο! Η μαμά της αρχηγού δεν ξέρω τι θα πει! Οι υπόλοιποι υποψήφιοι έγιναν βουλευτές.

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ... ΕΠΟΠΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Επειδή φέτος θέλησα να κάνω και κάτι διαφορετικό για το Πολυτεχνείο (είναι κουραστικό κάθε χρόνο τα ίδια), αποφάσισα να χρησιμοποιήσω ως εποπτικό υλικό και τα παρακάτω βίντεο, περισσότερο ως αφορμή για συζήτηση. Ίσως σας φανούν κι εσάς βοηθητικά. Είναι ένα σπάνιο απόσπασμα από το "Μεγάλο μας τσίρκο" του Καμπανέλλη και η δήλωση του Σεφέρη κατά της δικτατορίας.

Με την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω την Ντίνα και το ιστολόγιο "Τα νήπια ταξιδεύουν" για το βραβειάκι! Ευχαριστώ πολύ Ντίνα! Ομολογώ πάντως ότι διάβασα μία ανάρτηση (εδώ) από το Los Ninos που με προβλημάτισε σχετικά με τα βραβεία και τις διευθύνσεις. Μήπως πρέπει κορίτσια να είμαστε λίγο πιο προσεκτικές; Καλή συνέχεια σε όλες.

ΓΑΪΤΗΣ: ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Μου αρέσουν πολύ τα ανθρωπάκια του Γαΐτη. Με αφορμή το Πολυτεχνείο λοιπόν ασχολούμαστε και με τον συγκεκριμένο ζωγράφο. Φέτος βρήκα εδώ έναν πίνακα που μου έδωσε μια ιδέα. Να ο πίνακας!

Και να η εκτέλεση που σκέφτηκα. Τύπωσα τον πίνακα, τον φωτοτύπησα, το κόψαμε και το διπλώσαμε. Βγήκε  σαν κάρτα. Μέσα γράψαμε το σύνθημα: "Ψωμί Παιδεία Ελευθερία" και εξωτερικά το ζωγραφίσαμε όπως θέλαμε. Απλό και εύκολο!

Παλαιότερες αναρτήσεις σχετικές με το Γαΐτη εδώ και εδώ.

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ: ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΟΥ ΓΑΪΤΗ

Περισσότερες εικόνες  - ιδέες για τον Γαΐτη και το Πολυτεχνείο εδώ.

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ... ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Εύκολο μπίνγκο, που μπορεί να ανοίξει πολλές συζητήσεις.

Οι διπλές κάρτες είναι για μέμορι. Επέλεξα να βάλω τη φωτογραφία της Βέμπο γιατί έκρυβε τους φοιτητές στο σπίτι της (και την ξέρουν τα παιδιά λόγω 28ης), τον Ρίτσο με τον Λειβαδίτη στην εξορία (διότι ήδη αναφερθήκαμε στον Ρίτσο) και τον Ξυλούρη (διότι αρκετά από τα τραγούδια που ακούμε είναι τραγουδισμένα από εκείνον).

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ - ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΩ