ΟΣΤΡΑΚΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Τις προηγούμενες μέρες συγκρίναμε τη Δημοκρατία με τη Δικτατορία. Σήμερα μάθαμε ότι δημοκρατία σημαίνει η δύναμη του λαού και ότι η έννοια της δημοκρατίας έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα. 

Πληροφορίες ιδέες και υλικό για τα παρακάτω πήρα από το βιβλίο "Με τη Γλαύκη στην αρχαία αγορά της Αθήνας", εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Μιλήσαμε για την αρχαία Αθήνα, την εκκλησία του δήμου, τους βουλευτές, τους δικαστές. Είπαμε να κάνουμε τη δική μας οστρακοφορία, δίχως όμως εξοστρακισμό 10 ετών αλλά για να εκλέξουμε δημοκρατικά τον αρχηγό και τη βουλή μας. 

Για αρχή χρειαζόμαστε να μετράμε το χρόνο που θα μιλήσει ο κάθε υποψήφιος. Πως μέτραγαν οι αρχαίοι Αθηναίοι το χρόνο των ομιλητών; Με την κλεψύδρα (κλέβω ύδωρ). Εκείνων ήταν με 2 αγγεία το ένα τρύπιο πιο ψηλά από το άλλο. Ο ομιλητής είχε τόσο χρόνο όσο να αδειάσει το ψηλότερο αγγείο. Να η δική μας κλεψύδρα! Τους άρεσε πολύ!

Βρήκαμε 4 υποψήφιους που μας ανέπτυξαν τα επιχειρήματά τους και μας υποσχέθηκαν ο καθένας και κάτι διαφορετικό:

1. να κρατώ την ησυχία στην τάξη
2. να φροντίσω να μη γκρεμιστεί ποτέ το σχολείο
3. να μη φύγω ποτέ από το νηπιαγωγείο
4. να φροντίζω στο διάλειμμα οι βοηθοί της ημέρας να πηγαίνουν στα παιχνίδια/σπιτάκια

Τα παιδιά πήραν αληθινά όστρακα (κομμάτια αγγείων - οι αρχαίοι Αθηναίοι με αυτό τον τρόπο τα ανακύκλωναν!) και έγραψαν ο καθένας το αρχικό γράμμα του υποψήφιου που ήθελε να ψηφίσει. Για κάλπη χρησιμοποιήσαμε όχι ένα τεράστιο αγγείο αλλά ένα καλάθι.

Όταν τέλειωσε η ψηφοφορία ένα παιδί έβγαζε τα όστρακα, μας έλεγε τα αρχικά των ονομάτων και καταγράψαμε τις ψήφους. Έγινε καταμέτρηση των ψήφων και είδαμε ότι κέρδισε το νήπιο που υποσχέθηκε να μη φύγει ποτέ από το νηπιαγωγείο! Η μαμά της αρχηγού δεν ξέρω τι θα πει! Οι υπόλοιποι υποψήφιοι έγιναν βουλευτές.