Πυθαγόρειο νηπιαγωγείο, οπαδός του ελευθερία, όχι αναρχία.
Μόνο δωρεάν υλικό και παρουσιάσεις, χωρίς εγγραφή. Σχόλια προαιρετικά αλλά επώνυμα! Απαραίτητη η αγάπη για τη διδασκαλία και τους μικρούς-μεγάλους ανθρώπους. Το "Πυθαγόρειο Νηπιαγωγείο" είναι μία ιδέα. Αυτή η ιδέα μπορεί να ανθίσει σε όποιο σχολείο και να βρεθεί!
Ανεβάζω ένα γράφημα - ατομικό φύλλο που βρήκα εδώ και το προσάρμοσα στα ελληνικά δεδομένα και θα το συνδυάσω με το παλαιότερο γράφημα γενεθλίων που είχα φτιάξει για μέσα στην τάξη.
Τον πίνακα γενεθλίων που έχω για το γράφημα φέτος θα τον χειριστώ λίγο διαφορετικά. Η ιδέα μου ήρθε από την επόμενη εικόνα:
Αντί για χρωματιστό χαρτί χρησιμοποίησα τα αγαπημένα μου πλέον χρωματολόγια. Έχω αρκετά ώστε να έχω για κάθε μήνα κι άλλο χρώμα (ας είναι καλά οι γονείς του Βασίλη και της Αθηνάς Β. Ευχαριστώ!!!). Να το φετινό αποτέλεσμα!
Για τη γωνιά που έχουμε βρήκα εδώ την ιδέα για να έχουμε τον πίνακα με τους ήρωες του παραμυθιού για να μπορούν αν θέλουν να το παίζουν. (Κατερίνα, στήσε γωνίτσα/τσες, τους αρέσει πολύ!)
Κάθε χρόνο για να γνωρίσουμε τα παιδιά καλύτερα, τους ζητάμε να μας παρουσιάσουν την ιστορία του ονόματός τους, π.χ.: από ποιον παππού/γιαγιά το πήραν, ποιανού Αγίου το όνομα είναι και την ιστορία του ή πότε γιορτάζει, ποιος μύθος υπάρχει πίσω από ένα αρχαίο όνομα, τι σημαίνει αν είναι σύνθετο κ.λ.π.. Συνήθως όμως μας εκτυπώνουν οι γονείς διάφορα από το διαδίκτυο και το παιδί θυμάται ελάχιστα. Έτσι είπα φέτος να βοηθήσω λίγο την κατάσταση και να καθοδηγήσω με το παρακάτω φύλλο πως θέλω να δουλέψουν, δίνοντας έμφαση στη ζωγραφική της ιστορίας και δευτερευόντως στη γραφή. Αν πάει καλά, θα το κρατήσω.
Για τους κανόνες της τάξης μας, φέτος, χρησιμοποίησα το βιβλίο που μου έδωσε η καλή συνάδελφος Λίλα Ζερμπίνη (το έχει μεταφράσει κιόλας, δεν κουράστηκα καθόλου), που αφορά μια οικογένεια αρκούδων που ξεχνά τους τρόπους της "The Berenstain Bears forfet their manners". Εννοείται δυστυχώς, πως ούτε αυτό υπάρχει στα ελληνικά! Από ό,τι έψαξα πρόκειται για μια σειρά βιβλίων με πρωταγωνιστές τους συγκεκριμένους αρκούδους και μάλιστα υπάρχει και έντονη κριτική για τις φυλετικές διακρίσεις όσον αφορά τη θέση και στάση της μητέρας στην εικονογράφηση, σε όλα τα βιβλία. Όμως ας λάβουμε υπόψη μας πως το συγκεκριμένο γράφτηκε το 1985 (ούτως ή άλλως δε θα χρησιμοποιήσω όλη τη σειρά).
Πάντως, όσον αφορά τη συζήτηση που προκύπτει μετά την ανάγνωση του συγκεκριμένου, για την ύπαρξη κανόνων στην τάξη, έχει επιτυχία γιατί το είδα στην πράξη.
Μπορείτε να το δείτε στο παρακάτω βίντεο:
Αντιστοιχίσαμε τους κανόνες που προέκυψαν με τις παρακάτω εικόνες κι έπειτα βάλαμε τον Τσέστερ να μας θυμίζει τους κανόνες.
*Ο συγκεκριμένος Τσέστερ είναι ένα παιχνίδι που παίξαμε στην τάξη, όπου το κάθε παιδί με κλειστά μάτια προσπαθούσε να κολλήσει τη μύτη ή το κεφάλι του Τσέστερ (όπως βάζουμε τη μύτη στον κλόουν!)
