ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΠΙΝΑΚΑ ΤΟΥ ΓΑΪΤΗ... ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ

Πρόσφυγες - Βιωματικό εργαστήρι ενσυναίσθησης

Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τι περνούν οι πρόσφυγες/ξένοι (η αλήθεια εδώ για όποιον αντέχει) που έρχονται στο νησί μας ήρθε ένας "ξένος" από το ΦΑΡΟ (τον οποίο εξήγησα ότι εγώ ξέρω και εμπιστεύομαι) στην τάξη μας, με τη βαλίτσα του για να πάμε ταξίδια μαζί του.

• Μας προσκάλεσε να πάμε ένα μακρινό ταξίδι με τη φαντασία μας σε ένα ξένο τόπο και να γνωρίσουμε ένα φίλο και να παίξουμε μαζί του. Έπειτα ζωγραφίσαμε το φίλο μας και τα παιχνίδια που παίξαμε.

Η χώρα με τους παράξενους ανθρώπους - πρόσφυγες

• Δε μπορεί να μιλάμε για διαφορετικότητα, ισότητα και προσβασιμότητα και να μην ασχοληθούμε με ένα θέμα που διέπει την καθημερινότητα των παιδιών και εδώ: τους πρόσφυγες πολέμου. Θέλησα να δουλέψω με τα παιδιά αυτό το κομμάτι όσο περισσότερο βιωματικά μπορώ.
  Στο θέμα αρχικά μας βοήθησε ο βάτραχος από το βιβλίο του Βέλθουις "Ο βάτραχος κι ο ξένος" (Πατάκης). Διαβάσαμε το βιβλίο και σχολιάσαμε αρκετά τη στάση και τη συμπεριφορά των ηρώων. Ψάξαμε για λέξεις που πληγώνουν και για λέξεις ή προτάσεις που θεραπεύουν (το είχαμε δουλέψει εδώ).
  
  

  
  Ζωγραφίσαμε τα συναισθήματα που μπορεί να ένιωσε ο ποντικός ανάλογα με την πρόταση που άκουγε.
  

  
  

  

Όταν εσύ είπες εγώ ένιωσα ... συναισθήματα

ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ - ΔΥΣΑΡΕΣΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Όπως καταλάβατε, προχωράμε το πρόγραμμα: "Αυτός ο κόσμος ανήκει σε όλους μας", μαθαίνοντας για τα συναισθήματα τωα δικά μας αλλά και των άλλων.
Ταξινομούμε τις εικόνες σε ευχάριστα και δυσάρεστα συναισθήματα. Παρότι εγώ κάνω μια πρόταση ταξινόμησης, τα παιδιά μπορεί να τα ταξινομήσουν διαφορετικά. Καλό είναι τέτοιες δραστηριότητες να είναι ελεύθερες και ανοικτές, και βέβαια όλα τα συναισθήματα αποδεκτά!