Πυθαγόρειο νηπιαγωγείο, οπαδός του ελευθερία, όχι αναρχία.
Μόνο δωρεάν υλικό και παρουσιάσεις, χωρίς εγγραφή. Σχόλια προαιρετικά αλλά επώνυμα! Απαραίτητη η αγάπη για τη διδασκαλία και τους μικρούς-μεγάλους ανθρώπους.
Το πρόγραμμα που θα κάνω φέτος (όπως μάντεψε σωστά η Κατερίνα Παπαευθυμίου!!!) θα έχει θέμα τους δεινόσαυρους γιατί θα το συνδυάσω με το εκπαιδευτικό σενάριο στις ΤΠΕ. Έτσι λοιπόν, φέτος θα ασχοληθούμε με τις αγαπημένες μας δεινές σαύρες! Το ημερολόγιο που σκέφτηκα για φέτος θα βγει κάπως έτσι:
Επειδή πέρσι δούλευα και ολοήμερο έφτιαξα πίνακα για βοηθούς και στο τραπέζι. Το τελευταίο παιδί έχει ρεπό.
Επειδή συνήθως έχω πολλά παιδιά το πρωί και δεν βρίσκω να κάνουν όλα κάτι στο ημερολόγιο, έφτιαξα το παρακάτω πινακάκι. Στο τέλος έβαλα τον κροκόδειλο γιατί πλέον τον έχω εντάξει στην καθημερινή ρουτίνα (δες εδώ)
Καλό μήνα και καλή σχολική χρονιά να έχουμε! Πρώτη μέρα σήμερα κι είπα να σας ανεβάσω τα ημερολόγια της χρονιάς που θα χρησιμοποιήσω κι εγώ φέτος.
Εμείς περιμένουμε να μετακομίσουμε σε νέο κτίριο (πάλι!) κι ελπίζω αυτή η φορά να είναι και η τελευταία! Επίσης φέτος θα φτιάξουμε 2 τμήματα (κλασικό και ολοήμερο). Τελικά θα αναλάβω το κλασικό. Έχω τις ίδιες αγωνίες που έχουμε όλες μας στην αρχή αλλά σκέφτομαι θετικά και επιλέγω να πιστεύω πως φέτος τα πράγματα θα κυλήσουν ομαλότερα.
Όσο για το τέλος, σας αφιερώνω ένα κλασικό πια τραγούδι του Νιόνιου, που νομίζω σε μας τους εκπαιδευτικούς λέει πολλά και θα πει ακόμα περισσότερα τα επόμενα χρόνια, κι αυτό γιατί ό,τι μας κρατά είναι "κείνο που μας τρώει, κείνο που μας σώζει...". Ας αρχίσουν οι χοροί και φέτος!....
Επειδή αρνούμαι πεισματικά την αποχώρηση του καλοκαιριού (όπως και η ζέστη!) η πρώτη μου ανάρτηση μετά από καιρό θα έχει να κάνει με όμορφα διακοπικά (όπως λέει ο μικρός μου) και όχι σχολικά πράγματα!
Σας ανεβάζω λοιπόν φωτογραφίες από γωνιές του κήπου μου, όπου φέτος ήταν ο παράδεισος και το αναγνωστήριο μου.
Τέλος, σας ξαναϋποδέχομαι με ένα καταπληκτικό τραγούδι της Μποφίλιου που μου έχει κολλήσει αυτό τον καιρό!
Καλή ακρόαση! Αφήστε τις τελευταίες μέρες του καλοκαιριού να σας κατακλύσουν! Γι΄αυτό υπάρχουν εξάλλου! Όσο για τα άγχη της νέας σχολικής χρονιάς... φορτώστε τα στο Σεπτέμβρη, αυτή είναι η δουλειά του!...
Η φετινή χρονιά κλείνει ευχάριστα με την παρουσίαση του ιστολογίου στο Top Blogs, κι ακόμα πιο ευχάριστα γιατί γίνεται αναφορά και στην κοινότητά μας, τη Νηπιαγωγική Τρέλα που ανθίζει καθημερινά με τη συμμετοχή σας.
Με αφορμή λοιπόν αυτή την ανάρτηση θέλω να σας ευχαριστήσω προσωπικά όλους, για την τιμή που μου κάνετε και παρακολουθείτε τις αναρτήσεις μου στο Πυθαγόρειο. Επίσης θέλω να σας ευχαριστήσω για τη ζεστή και δημιουργική συμμετοχή σας στην κοινότητα Νηπιαγωγική Τρέλα, που ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μου. Ευχαριστώ για τις αναρτήσεις, τις επισημάνσεις, τα σχόλια αλλά και μόνο το γεγονός ότι γίνατε μέλη!
Η κοινότητά μας παραμένει ανοικτή για τη συμμετοχή σας, περιμένουμε κι άλλα μέλη, κι άλλες αναρτήσεις, είστε πάντα ευπρόσδεκτοι! Εγώ προσωπικά μέσα από αυτή την κοινότητα ανακάλυψα εξαιρετικές δουλειές και συναδέλφους, που μου είχαν "ξεφύγει".
Τέλος θέλω να σας ευχηθώ από καρδιάς καλό καλοκαίρι με ένα τραγούδι που για μένα είναι ο ύμνος του τέλους της σχολικής χρονιάς μια που "... κι όμως είμαι ακόμα εδώ, κι αυτό το καλοκαίρι...".
Για να συμπληρώσω το υλικό μου για τους δύο ποιητές έφτιαξα κινητές κάρτες με τα ονόματά τους. Η επεξεργασία τους έγινε με το πρόγραμμα photoscape που μπορείτε να κατεβάσετε από το σύνδεσμο δωρεάν. Έπειτα διάλεξα τις φωτογραφίες που ήθελα και μπήκα στο ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΣ. Από εκεί μπήκα στο ΦΙΛΤΡΟ, διάλεξα ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑ - ΞΥΛΟΜΠΟΓΙΕΣ και το έφτιαξα. Τα χρώματα τα βρήκα στην επεξεργασία της φωτογραφίας, στο Μορφοποίηση. Είναι απλό και οικονομικό στο μελάνι κυρίως.
Περισσότερο υλικό για την ποίηση και τη διδασκαλία της στο νηπιαγωγείο, εδώ.
Ένα απλούστατο παιχνίδι. Τυπώνετε τα ψάρια σε διάφορα έγχρωμα Α4, τα πλαστικοποιείτε και είτε τους βάζετε έναν συνδετήρα, είτε (αυτό που προτιμώ εγώ) τα τρυπάτε και τους βάζετε για ματάκι ένα διπλόκαρφο. Ένα καλάμι κι ένας δεμένος μαγνήτης στην άκρη κι όρεξη να 'χετε. Τα παιδιά μπορούν να μοιραστούν σε ομάδες, να ταξινομήσουν, να ονοματίσουν κι αν θέλουν να τα "ψήσουν" και να τα "φάνε"!!!
Επίσης μπορείτε να τα φωτοτυπήσετε σε άσπρο χαρτί και να τα ζωγραφίσουν τα παιδιά, κι ό,τι ψαρέψει ο καθένας να το πάει στη μαμά του όταν γυρίσει να του το μαγειρέψει!
Έφτιαξα 2 δεινόσαυρους με τους οποίους μπορούμε να βγάλουμε αστείες φωτογραφίες με τα παιδιά. Στον πρώτο κόβετε το άσπρο οβάλ σχήμα, τον πλαστικοποιείτε και ανοίγετε πάλι εκεί τρύπα. Ζητάτε από το παιδί να βάλει το πρόσωπό του. Στη φωτογραφία θα φαίνεται πως το παιδί έχει το κεφάλι του στο στόμα του δεινόσαυρου.
Στο δεύτερο μπορείτε να κολλήσετε στο κεφάλι μικρές φωτογραφίες από τα παιδιά και έτσι θα φαίνεται πως το κάθε παιδί είναι ένα δεινοσαυράκι (για οικονομία εγώ πλαστικοποίησα το δεινόσαυρο και θα κολλάω κάθε φορά κι άλλη φωτογραφία και θα τη βγάζω φωτοτυπία).
Κι η αγαπημένη μου φετεινή συνήθεια: το βιβλίο των δεινοσαύρων.
Χρησιμοποιώντας τους προηγούμενους πίνακες αναφοράς (δες εδώ), ζητάμε από τα νήπια να κάνουν τα επόμενα φύλλα εργασίας.
Χρησιμοποιώντας τους πλαστικοποιημένους δεινόσαυρους από το προηγούμενο παιχνίδι (εδώ), μπορούμε να κάνουμε ταξινόμηση φυτοφάγοι - σαρκοφάγοι. Σας ανεβάζω πίνακα αναφοράς, κάρτες ταμπέλες κι ένα φύλλο εργασίας.
