Εγώ και οι άλλοι (γενικώς)

Είχα πει τον Μάιο που σταμάτησα να γράφω ότι μόνο αν υπάρχει λόγος θα γυρίσω. Ο λόγος είναι ο εξής:

Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στα παιδάκια μου που είχα από το Σεπτέμβρη μέχρι και την προηγούμενη Τρίτη αλλά και στις μαμάδες τους (ειδικά αυτές που με στήριξαν όταν μου πήραν το τμήμα μέσα από την καρδιά💕). Σας ευχαριστώ 😊...  Πέρασα υπέροχες στιγμές χαράς και έμπνευσης με τα ζουζουνάκια μου!

Θα ξεκινήσω να ανεβάζω κάποια  πράγματα που κάναμε φέτος ή που σκόπευα να κάνω, γιατί δεν θα προλάβουν να τα δούνε οι μαμάδες, μια που αναγκάστηκα να ξηλώσω την τάξη μου και να τη μετακομίσω (μη με ρωτήσετε συναδέλφισσες τίποτα γιατί δεν θα απαντήσω γι' αυτό το θέμα).

• Μιλάμε για τον εαυτό μας και το σώμα μας (εσωτερικά και εξωτερικά). Κάνουμε παρατηρήσεις και συγκρίσεις με έμφαση σε αυτά που έχουμε μοναδικά αλλά και κοινά όλοι οι άνθρωποι π.χ. έχουμε όλοι τον ίδιο σκελετό. Παίζουμε το γιατρό γιατί όλοι χρειάζεται να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο.
• Φτιάχνουμε ομαδικά το δικό μας ανθρωπάκι με τα όργανά του, πάνω στο περίγραμμα ενός προνηπίου και το ονοματίζουμε «Πιλάφ Μπόκι».

• Μας επισκέπτεται η προϊσταμένη του ΚΕΔΔΥ, κ. Μακρή με τη συνάδελφο ειδικής αγωγής Αποστολίδου Ζωζώ και μας κάνουν βιωματικό εργαστήρι με συζήτηση και παιχνίδια για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες. 

• Μέσα στα πλαίσια της ενασχόλησής μας με το διπλανό μας, μιλήσαμε για τα συναισθήματά μας και πως μπορούμε να τα διαχειριζόμαστε. Ασχοληθήκαμε με το φόβο, το θυμό, τη λύπη και τη χαρά λίγο περισσότερο. Φτιάξαμε το ατομικό μας θυμόμετρο και τη γωνιά της ηρεμίας με το μαξιλάρι του θυμού και το κουτί με τα διάφορα χαλαρωτικά τρικ και προτάσεις επίλυσης συγκρούσεων.

• Διαβάσαμε και παίξαμε την «Παλέτα των συναισθημάτων» και ταξινομήσαμε τις λέξεις και τις εκφράσεις σε αυτές που πονούν, χαμογελούν και θεραπεύουν.

 

• Βάλαμε τα δικά μας συναισθήματα σε πίνακες και ανακαλύψαμε πως το ίδιο ερέθισμα δεν προκαλεί και το ίδιο συναίσθημα σε όλους.

 

• Βιωματικό εργαστήρι (με τον κ. Χαράλαμπο Γεννιά από το κέντρο πρόληψης του ΟΚΑΝΑ «ΦΑΡΟΣ») μέσα στην τάξη με έμφαση στα συναισθήματα και θέμα το μήνυμα από το «Νησί των συναισθημάτων» (παραμύθι προσαρμοσμένο από τον κ. Γεννιά, για το επίπεδο ωριμότητας των ζουζουνιών που είχα φέτος), όπου τα παιδιά μεταμορφώνονται σε γάτες και σκύλους και μπαίνουν σε ρόλους ταυτότητας. Σταδιακά, με τη μέθοδο του καθρέπτη επικοινωνούν τα συναισθήματά τους, συνεννοούνται και συνεργάζονται. Αποτυπώνουν στο χαρτί αυτή τους την εμπειρία και την παρουσιάζουν στην ολομέλεια.

• Μιλήσαμε για την ενδοσχολική βία και γνωρίσαμε τον αγαπημένο μας βατραχάκι Κέλσο που μας έμαθε τρόπους να αντιμετωπίζουμε κάποια μικρά και μεσαία προβλήματα (ο τρόπος και το υλικό που δούλεψα εδώ αλλά και εδώ).