Με ανησυχεί το γεγονός ότι κάποια από τα παιδιά μου αντιμετωπίζουν τη συζήτηση για την 28η Οκτωβρίου σαν μέρος ενός ηλεκτρονικού παιχνιδιού, όπου ο θάνατος, από όπου και όπως και να προέρχεται, προκαλεί ευχαρίστηση, μία στρεβλή "ηδονή". Σε μεγάλο βαθμό είναι η έλλειψη ενσυναίσθησης της ηλικίας, όμως δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ο εθισμός στο θάνατο κάποιου, χωρίς να προκαλείται η παραμικρή αντίδραση. Δεν φταίνε όμως τα παιδιά. Φταίμε εμείς που τα αφήνουμε να βλέπουν ειδήσεις, να παρακολουθούν κάτι ανεπίτρεπτα "παιδικά", να παίζουν κάτι μεγαλειώδους βλακείας παιχνίδια στον υπολογιστή, να μας βλέπουν να μην αντιδρούμε πια στη δυστυχία που υπάρχει γύρω μας, δίπλα μας, κ.ο.κ.
Με όλα αυτά τα παραπάνω κατέληξα ότι φέτος θέλω να δώσω έμφαση στη συναισθηματική συν-κίνηση των παιδιών μου. Θέλω να συν-κινηθούμε ομού σε ένα συναισθηματικό ταξίδι σε εκείνη την εποχή, και όχι τόσο ιστορικό ή κατασκευαστικό (βλέπε χειροτεχνίες). Αρωγός σε αυτή μου την προσπάθεια και πάλι η τέχνη, είτε είναι ζωγραφική (εδώ, εδώ και εδώ) είτε είναι ποίηση (εδώ), είτε είναι μουσική (εδώ), είτε είναι η φωτογραφία (εδώ), συν τα παρακάτω. Στην τρέλα της σημερινής παράλογης εποχής που ζούμε, το μόνο που έχω να αντιτάξω είναι η τέχνη, ελληνική και παγκόσμια.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο συμφωνώ μαζί σου...!!! Ευχαριστούμε για τα φύλλα εργασίας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ωραία η δουλειά σου,και η ιδέα σου κι εγώ αυτό παρατηρώ δυστυχώς.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα ξεχάσω Μαρία μου ένα ντοκιμαντέρ που παρακολούθησα, όπου από το ελικόπτερο οι στρατιώτες πυροβολούσαν ανθρώπους στο Ιράκ. Μέσα από το στόχαστρο φαινόταν σαν να έπαιζαν απλά ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι...
ΑπάντησηΔιαγραφήποσο δικιο εχεις Μαρία!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταπληκτική δουλειά Μαρία μου συγχαρητήρια ,πόσο δίκιο έχεις για τον τρόπο που αντιδρούν τα παιδιά στην ιδέα του πολέμου τους φαίνεται σαν παιχνίδι , μόνο όταν τους έβαλα το βιντεάκι : ο πόλεμος δεν είναι παιχνίδι κατάλαβαν πόσο άσχημο είνια να αγαπούν τα όπλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΛία
Μαρία γεια σου,έχεις απόλυτο δίκιο σ αυτά που λες ,μακάρι να μπορέσουμε έστω και λίγο να ευαισθητοποιήσουμε τα μικρά μας στον ανθρώπινο πόνο ,την δυστυχία και την αδικία που μας περικυκλώνει !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΡΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΕΝΑΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη προσέγγιση του θέματος!!!!!!Συγχαρητήρια!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΡΙΑ ΠΟΣΟ ΜΕ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΙΠΕΣ!!!!!!ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ...ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΟΡΙΤΣΙΑ! ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ. ΠΑΝΤΩΣ ΜΕ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΟΜΙΖΩ! ΚΑΛΟ ΣΒΚ!
ΑπάντησηΔιαγραφή