ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
- Τα παιδιά έπαιξαν το παιχνίδι μνήμης των συναισθημάτων, με μισές καρτέλες που απεικόνιζαν αγόρια και μισές κορίτσια. Το κάθε παιδί κλήθηκε να κάνει τα σωστά ζευγάρια: π.χ. θυμός αγόρι – θυμός κορίτσι.
- Παιχνίδι μνήμης με ζάρι και ζευγάρια. Το κάθε παιδί έριχνε τον κύβο κι ανάλογα το συναίσθημα που του έδειχνε το κάθε πρόσωπο, καλούνταν να βρει το ανάλογο ζευγάρι. Βοήθεια είχε και από τις λέξεις που ήταν γραμμένες από πίσω. Συνεπώς τα παιδιά ταύτιζαν και τις λέξεις εκτός από τις εκφράσεις.
- Παιχνίδι πόντων με τα συναισθήματα και τις παιχνιδοκάρτες της Δεσύπρη. Διαβάζαμε την κατάσταση και τα παιδιά υπέθεταν τι μπορεί να ένιωθε το παιδί. Βέβαια πολύ σωστά τα παιδιά έλεγαν διάφορα συναισθήματα κι όχι ένα αποκλειστικά σε κάθε περίπτωση. Όλα ήταν αποδεκτά διότι αυτός ακριβώς είναι ο κύριος στόχος του προγράμματος, να κατανοήσουν ότι σε ένα βίωμα δεν νιώθουμε μόνο ένα συναίσθημα αλλά πολύ περισσότερα κι είναι εντάξει και που τα νιώθουμε και να τα εκφράζουμε. Για παράδειγμα πίσω από ένα βίωμα θυμού υπάρχει πάντα ένα «Φοβήθηκα ότι…».
- Φτιάξαμε το «δέντρο των συναισθημάτων» ως πίνακα αναφοράς μέσα στην τάξη.
- Παίξαμε ένα παιχνίδι με μάρκες και πίνακες γνωστών ζωγράφων Το κάθε παιδί τραβούσε μία μάρκα που απεικόνιζε ένα συναίσθημα και την τοποθετούσε πάνω στον πίνακα ζωγραφικής που θεωρούσε ότι απεικονίζει αυτό το συναίσθημα. Ένας από τους στόχους εδώ ήταν να δούνε τα παιδιά ότι ένα έργο τέχνης μπορεί να προκαλεί διαφορετικά συναισθήματα στον καθένα αλλά ότι όλα τα συναισθήματα είναι αποδεκτά μέσα στην τάξη. Είχε όντως ενδιαφέρον διότι κάποια παιδιά έβαλαν αντιφατικά συναισθήματα πάνω στον ίδιο πίνακα. Αυτή είναι η μαγεία της τέχνης αλλά και των συναισθημάτων.
- Φτιάξαμε το πάζλ των συναισθημάτων.
- Διαβάσαμε το « Το Κάτι άλλο» της Κέιβ και συζητήσαμε τις σκέψεις μας πάνω στη διαφορετικότητα, την αποδοχή και τις σχέσεις μας με τους φίλους μας.
- Παρακολουθήσαμε σε ταινία μικρού μήκους[1] το παραμύθι « Το Κάτι Άλλο».
- Παίξαμε ένα παιχνίδι ταύτισης καρτελών όπου έπρεπε να ταυτίσουν το ουσιαστικό με το επίθετο, π.χ. θυμός – θυμωμένος, φόβος- φοβισμένος και άλλα.
- Παίξαμε το επιτραπέζιο της αυτογνωσίας και της συναισθηματικής νοημοσύνης. Άρεσε στα παιδιά τόσο πολύ που το παίξαμε τρεις φορές συνέχεια!
[1] οι
εικόνες του βιβλίου με μουσική υπόκρουση το «Μαργαρίτα Μαγιοπούλα» του Μίκη
Θεοδωράκη, μονταρισμένες στο Windows live movie maker.