Διδασκαλία ποίησης

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ

Είχα την μεγάλη τύχη να διδαχθώ στο Διδασκαλείο Ρόδου από τον κύριο Γιάννη Παπαδάτο, το πως να διδάσκω ένα ποίημα στο νηπιαγωγείο. Χρησιμοποίησα στην τάξη τις προτάσεις του και πραγματικά το αποτέλεσμα ήταν μοναδικό. 

Ασχοληθήκαμε κυρίως με τα ποίηματα του Ελύτη και του Ρίτσου και καταλήξαμε να φτιάξουμε τη δική μας ποιητική συλλογή, η οποία θα εκδοθεί μάλιστα στο τοπικό περιοδικό "Τηγάνι".

ΕΛΥΤΗΣ

ΡΙΤΣΟΣ

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1.   Φέρνω φωτογραφίες/ εικόνες  (διάφορες)  που να είναι λέξεις του ποιήματος. Τι βλέπετε στις εικόνες;

2.  Δίνω π.χ. ένα τζιτζίκι. Κι αν βάλω δίπλα ένα μοσχαράκι τι μπορούν να κάνουν;   (Π.χ. μπορούν να κουβεντιάσουν).

3.  Γράφουμε ή ηχογραφούμε τη/τις φράσεις μία – μία } βγαίνει ένα άλλο ποίημα.

4.  Το εικονοποιούμε αν θέλουμε, το καταγράφουμε, το τυπώνουμε το δικό μας ποίημα. Το δραματοποιούμε, του βάζουμε μουσική, το κάνουμε ταινιάκι.

5.     Έπειτα λέμε στα παιδιά: για να δούμε τι έγραψε ο συγκεκριμένος ποιητής με τις ίδιες εικόνες.

6.  Μπορούμε να δραματοποιήσουμε και το γνωστό ποίημα.

*  Επίσης, εγώ δύο από τα έξι ποίηματα που δουλέψαμε τα είχα φτιάξει στον υπολογιστή ως παρουσιάσεις χρησιμοποιώντας τα τραγούδια που υπήρχαν (Θαλασσινό Τριφύλλι και Μαρίνα). Επιπλέον, τους έφτιαξα ένα παιχνίδι με προβολή παρουσίασης, βάζοντας το ψαράκι ΝΕΜΟ να αναζητά το θαλασσινό τριφύλλι και ν' ανακαλύπτει τον Ελύτη. (Αν τα καταφέρω θα το ανεβάσω).

Σας παραθέτω τα ποιηματάκια που φτιάξαμε με τα παιδιά και που κυκλοφόρησαν σε έντυπη μορφή. Υπενθυμίζω ότι τα έγραψαν πριν διαβάσουν τα αυθεντικά ποιήματα.

Στη Σάμο ήτανε τα πράσινα χαλίκια και ο ήλιος τα έκαψε όταν έβγαινε και ξημέρωνε.

Μετά ήρθε η αγάπη και είδε τα χαλίκια καμένα και τα σκοτεινά τα φύκια.

Η αγάπη βούτηξε βαθιά στο πέλαγος και είδε το θαλασσινό τριφύλλι.

Τα τελώνια αγκάλιασαν την αγάπη και ήρθανε 1000 αηδόνια να τραγουδήσουν.

Ξέφυγε ένα αηδόνι και πήγε σ’ ένα γεωργό και φύτεψε ένα φιλί.

28-2-2012

*Σύνθεση ποιήματος με αφορμή τις λέξεις από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη «Το θαλασσινό τριφύλλι».

 

Η ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ

Η Μαρίνα πέταξε ψηλά και χάθηκε μέσα στη νύχτα.

Είδε το πράσινο αστέρι και το φως του Αυγερινού.

Είδε τα περιβόλια και κατάλαβε ότι είναι το χωριό της.

Ήρθαν περιστέρια και φοβήθηκε.

Χάιδεψε έναν βασιλικό και μοσχοβόλησε ο τόπος.

Τότε ένα άγριο περιστέρι μύρισε το χέρι της.

Της χάρισε δυόσμο και λουΐζα που ανέβαινε ως τον ουρανό. Σκαρφάλωσε η Μαρίνα και συνάντησε τους Αρχαγγέλους που κάθονταν πάνω στ’ αστέρια στην άκρη τ’ ουρανού.

Της χάρισαν ένα κρίνο.

Όταν ξημέρωσε κατέβηκε και ήπιε νερό απ’ το πηγάδι το βαθύ.

Γλίστρησε ο κρίνος απ’ το χέρι της, έπεσε και φύτρωσε δίπλα σε μια βρύση.

29-2-12

* Σύνθεση ποιήματος με αφορμή τις εικόνες του ποιήματος «Μαρίνα», του Οδυσσέα Ελύτη.

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΤΕΙΝΟ ΑΣΤΕΡΙ

Είχα πάει στα βουνά.

Πήρανε φωτιά τα χέρια μου εκεί.

Έχτισα στην κορυφή τους ένα φτωχικό σπιτάκι.

Ήρθε ο χειμώνας και παίζαμε μαζί με την Πούλια.

Είδαμε 7  Μάγιες.

Η σοδειά μου πήρε χιόνι απ’ το χειμώνα.

Το χιόνι έπεσε και πάνω στα μαλλιά της Πούλιας.

Σταμάτησε πια να παίζει μαζί μου κι έφυγε.

Κι έμεινα μόνος.

1-3-12

* Σύνθεση ποιήματος με αφορμή τις λέξεις από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη «Μάγια».

 

ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΦΟΒΗΘΗΚΑΝ

Είχε πιάσει φωτιά ο ουρανός

κι οι άγγελοι τρομάξανε.

Τους Είδε η Πορτοκαλένια

και πήγε να τους σώσει.

Πέταξε μαζί με τα χελιδόνια

φέρνοντας του πελαργού τον κρύσταλλο,

χαμόγελα από κοπελιές.

Κι οι άγγελοι χαρήκανε,

γυρίσανε στον ουρανό.

Με τα φτερά τους έσβησαν τη φωτιά,

χάρισαν δώρο στην Πορτοκαλένια

την ομορφιά του παγονιού

και τη λάμψη του σπαθιού.

2-3-12          

*Σύνθεση ποιήματος με αφορμή τις λέξεις από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη «Η Πορτοκαλένια».

 

ΚΑΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ

Ένας ευτυχισμένος Απρίλης

έχτισε τη φωλιά του στη Σάμο.

Ήταν ένα λιόγερμα

που μέσα του έκρυβε έναν άγγελο.

Είδε στα φώτα των νερών

πως κάποιος τον περίμενε.

Κι ήταν ο Μάης ο αδερφός του

που φόραγε το πέλαγος για μπλε πουκάμισο

και τον ήλιο για χρυσό σακάκι.

Του ’φερε βιολετί σταφύλια για να φάει.

Τότε χαμόγελα ακούστηκαν σε όλο το νησί μέχρι τον ήλιο, τόσα πολλά που γελάσανε όλα τα παιδιά στον κόσμο.

5-3-12

*Σύνθεση ποιήματος με αφορμή τις λέξεις από το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου «Πρωινό άστρο» «Έχω ένα πουκάμισο»

 

Ο Αυγερινός είδε έναν μετεωρίτη.

Μύρισε το βασιλικό που ΄χε πάνω του.

Έπεσε σ’ ένα βουνό και μάζεψε δυόσμο.

Τον άπλωσε παντού

και γέμισε ο κόσμος αστέρια.

Ένας κρίνος ήρθε και του μίλησε.

Του ’πε τι πέρασε όλον αυτό τον καιρό

κι από τα δάκρυά του έπιασε φωτιά ο κόσμος.

Φύτρωσε μια λουΐζα στα μαλλιά του Αυγερινού.

5-3-12

*Σύνθεση ποιήματος με αφορμή τις  μπερδεμένες λέξεις από τα ποιήματα του Οδυσσέα Ελύτη «Μαρίνα», «Μάγια», «Θαλασσινό Τριφύλλι».