Πυθαγόρειο νηπιαγωγείο, οπαδός του ελευθερία, όχι αναρχία.
Μόνο δωρεάν υλικό και παρουσιάσεις, χωρίς εγγραφή. Σχόλια προαιρετικά αλλά επώνυμα! Απαραίτητη η αγάπη για τη διδασκαλία και τους μικρούς-μεγάλους ανθρώπους.
Ανεβάζω ένα γράφημα - ατομικό φύλλο που βρήκα εδώ και το προσάρμοσα στα ελληνικά δεδομένα και θα το συνδυάσω με το παλαιότερο γράφημα γενεθλίων που είχα φτιάξει για μέσα στην τάξη.
Τον πίνακα γενεθλίων που έχω για το γράφημα φέτος θα τον χειριστώ λίγο διαφορετικά. Η ιδέα μου ήρθε από την επόμενη εικόνα:
Αντί για χρωματιστό χαρτί χρησιμοποίησα τα αγαπημένα μου πλέον χρωματολόγια. Έχω αρκετά ώστε να έχω για κάθε μήνα κι άλλο χρώμα (ας είναι καλά οι γονείς του Βασίλη και της Αθηνάς Β. Ευχαριστώ!!!). Να το φετινό αποτέλεσμα!
Για τη γωνιά που έχουμε βρήκα εδώ την ιδέα για να έχουμε τον πίνακα με τους ήρωες του παραμυθιού για να μπορούν αν θέλουν να το παίζουν. (Κατερίνα, στήσε γωνίτσα/τσες, τους αρέσει πολύ!)
Κάθε χρόνο για να γνωρίσουμε τα παιδιά καλύτερα, τους ζητάμε να μας παρουσιάσουν την ιστορία του ονόματός τους, π.χ.: από ποιον παππού/γιαγιά το πήραν, ποιανού Αγίου το όνομα είναι και την ιστορία του ή πότε γιορτάζει, ποιος μύθος υπάρχει πίσω από ένα αρχαίο όνομα, τι σημαίνει αν είναι σύνθετο κ.λ.π.. Συνήθως όμως μας εκτυπώνουν οι γονείς διάφορα από το διαδίκτυο και το παιδί θυμάται ελάχιστα. Έτσι είπα φέτος να βοηθήσω λίγο την κατάσταση και να καθοδηγήσω με το παρακάτω φύλλο πως θέλω να δουλέψουν, δίνοντας έμφαση στη ζωγραφική της ιστορίας και δευτερευόντως στη γραφή. Αν πάει καλά, θα το κρατήσω.
Για τους κανόνες της τάξης μας, φέτος, χρησιμοποίησα το βιβλίο που μου έδωσε η καλή συνάδελφος Λίλα Ζερμπίνη (το έχει μεταφράσει κιόλας, δεν κουράστηκα καθόλου), που αφορά μια οικογένεια αρκούδων που ξεχνά τους τρόπους της "The Berenstain Bears forfet their manners". Εννοείται δυστυχώς, πως ούτε αυτό υπάρχει στα ελληνικά! Από ό,τι έψαξα πρόκειται για μια σειρά βιβλίων με πρωταγωνιστές τους συγκεκριμένους αρκούδους και μάλιστα υπάρχει και έντονη κριτική για τις φυλετικές διακρίσεις όσον αφορά τη θέση και στάση της μητέρας στην εικονογράφηση, σε όλα τα βιβλία. Όμως ας λάβουμε υπόψη μας πως το συγκεκριμένο γράφτηκε το 1985 (ούτως ή άλλως δε θα χρησιμοποιήσω όλη τη σειρά).
Πάντως, όσον αφορά τη συζήτηση που προκύπτει μετά την ανάγνωση του συγκεκριμένου, για την ύπαρξη κανόνων στην τάξη, έχει επιτυχία γιατί το είδα στην πράξη.
Μπορείτε να το δείτε στο παρακάτω βίντεο:
Αντιστοιχίσαμε τους κανόνες που προέκυψαν με τις παρακάτω εικόνες κι έπειτα βάλαμε τον Τσέστερ να μας θυμίζει τους κανόνες.
*Ο συγκεκριμένος Τσέστερ είναι ένα παιχνίδι που παίξαμε στην τάξη, όπου το κάθε παιδί με κλειστά μάτια προσπαθούσε να κολλήσει τη μύτη ή το κεφάλι του Τσέστερ (όπως βάζουμε τη μύτη στον κλόουν!)
Τη γωνιά του Τσέστερ σκοπεύω να την εμπλουτίζω συνεχώς και να μη φοβηθώ τις απώλειες, διότι ξέρω πως είναι αρχή, όμως θα είναι μια καλή ευκαιρία να "τσεκάρω" στις ελεύθερες δραστηριότητες τι ξέρουν, τι μπορούν να καταφέρουν καθώς και τι μπορεί να αρέσει σε κάποια παιδιά.
Κι άλλο υλικό για τη γωνιά (την οποία ίσως σπάσω σε 2, ανάλογα με το ενδιαφέρον και τα παιδιά).
Πάλι από το αγαπημένο ιστολόγιο teachwithme, αυτή τη φορά στον πίνακα του πίντερεστ:
Φέτος είπα να εμπλουτίσω και να ανανεώσω τη ρουτίνα του "κροκόδειλου" (δηλ. μετράμε αγόρια, κορίτσια, πρόσθεση και ο κροκόδειλος τρώει τους περισσότερους ΠΑΝΤΑ!). Εκτός λοιπόν από το στοματάκι και τη μάσκα, πήρα από το σούπερ μάρκετ ένα γάντι σιλικόνης (αυτό για το φούρνο!) με τη μορφή κροκόδειλου! Ο λόγος που το έκανα είναι για να μπορούν να συμμετέχουν περισσότερα παιδιά στη διαδικασία (του χρόνου σκοπεύω να πάρω και την αποκριάτικη στολή κροκόδειλου, του γιου μου που προς το παρόν δεν αποχωρίζεται!)
Επειδή όμως το χειροποίητο πινακάκι μου άρχισε να διαλύεται, έφτιαξα ένα καινούριο που πλαστικοποίησα και ευελπιστώ να κρατήσει περισσότερο.
Όπως σας προανέφερα, τον Τσέστερ δεν θα τον χρησιμοποιήσω την πρώτη μέρα μόνο αλλά ολόκληρη την εβδομάδα. Έτσι θα χρησιμοποιήσω στην αρχή ένα πρόχειρο ημερολόγιο, λιτό για να μην τα ζορίσω αλλά σίγουρα θα στήσω τη γωνιά του Τσέστερ με πλούσιο υλικό και παιχνίδια.
Στο ιστολόγιο "Grade One Wow!", βρήκα στις παρακάτω σελίδες όσα σας ανεβάζω μεταφρασμένα:
Με αφορμή τον Τσέστερ έφτιαξα για αρχή (γιατί αργότερα σκέφτομαι να το αλλάξω με αυτό του Κέλσο, εδώ) τον Τσέστερ για τα γνωστά πλέον ονομαστικά μανταλάκια. Εγώ επειδή χρησιμοποιώ μικρά έχω στην τάξη το πρώτο φύλλο. Όμως και το δεύτερο μου αρέσει γιατί το κόβεις σε λωρίδες και χειρίζεσαι διαφορετικά το χώρο. Το έχω και σε ασπρόμαυρο για οικονομία μελανιού όπου μπορούν να το βάψουν τα παιδιά ή να γίνει με χρωματιστό Α4 ή χαρτόνι.
Κάθε χρονιά έχω άγχος πάντα τις πρώτες μέρες (όπως όλοι μας) πως θα είναι, πως θα πάει, πως θα προσαρμοστούμε όλοι (παιδιά, γονείς κι εμείς) και βέβαια τι θα με βοηθήσει να ξεκινήσω.
Φέτος είμαι λίγο πιο ήρεμη κι αυτό το οφείλω στη συνάδελφο Λίλα Ζερμπίνη, με την οποία έχουμε φτάσει μετά από 4 χρόνια στο ίδιο σχολείο σε ένα επίπεδο συνεργασίας ΖΕΝ! Όπως λέω, είμαστε το γινγκ και το γιανγκ και αλληλοσυμπληρωνόμαστε ή αλλιώς είναι "my work husbund". Βρίσκω λοιπόν την ευκαιρία να την ευχαριστήσω δημοσίως για τη συνεργασία, αν και ξέρω πως μπορεί να νιώσει άβολα λόγω του ότι είναι πολύ χαμηλών τόνων (ποιος άλλος νομίζετε ότι θα με άντεχε; Χα χα!) ;)
Τη δύσκολη πρώτη εβδομάδα συνήθως την αναλάμβανε εκείνη γιατί έχει ένα μαγικό τρόπο να ηρεμεί τα παιδιά, κι ένα "μυστικό" που έχει τύχει να την απολαύσω να το χρησιμοποιεί. Έχει το βιβλίο (στα αγγλικά) "The kissing hand" της Audrey Penn. Δυστυχώς το συγκεκριμένο βιβλίο δεν υπάρχει στην ελληνική αγορά και απορώ γιατί, διότι είναι πραγματικά εξαιρετικό.
Έφτιαξα ένα φύλλο που θα συμπληρώσουν τα παιδιά (με ζωγραφική κυρίως για το νήπιο) μετά από μερικές μέρες σχολείου για να δούμε και τι θυμούνται ή τι ξέρουν τελικά για το σχολείο που πηγαίνουν. Το πρώτο φύλλο αφορά το Νηπιαγωγείο και το δεύτερο το Δημοτικό.
Επειδή έχουμε πολλά παιδιά, το φωτοτυπικό χαρτί δε μας περισσεύει. Από πέρσι λοιπόν, ενώ με ενδιαφέρουν πολύ οι προτάσεις που βρήκα για το portfolio, δεν μου κάλυπταν το κομμάτι: οικονομία στο χαρτί. Έτσι λοιπόν έψαξα πάρα πολύ και κατέληξα στις συγκεκριμένες προτάσεις που θα τυπωθούν μπρος-πίσω. Βασίστηκα κυρίως στο γαλλικό εκπαιδευτικό μοντέλο, που, αν και απαιτητικό, έχει πολλές ενδιαφέρουσες συνιστώσες. Το βρήκα εδώ και είναι πρόταση του École maternelle d'Allondaz, το οποίο είναι δημόσιο σχολείο.
Μια ιδέα που μπορεί να βοηθήσει τη γνωριμία των παιδιών σε δυάδες είναι και "η συνέντευξη του ζευγαριού μου". Κυκλώνω τις απαντήσεις και παρουσιάζω το συμμαθητή μου στην ολομέλεια. Δίνουμε το αγοράκι στο παιδί που έχει ζευγάρι αγοράκι και αντίστροφα αν του τύχει κορίτσι. Στην πάνω γραμμή προσπαθεί να γράψει το όνομα του ζευγαριού και από κάτω το δικό του (ίσως εκεί χρειαστεί να βοηθήσουμε μια που είναι αρχή της χρονιάς).
Και μια ιδέα που βρήκα εδώ είναι το παρακάτω φύλλο που γίνεται πάλι μέσα στην τάξη.
Μια ωραία ιδέα που είδα εδώ, μετέφρασα και προσάρμοσα στα δικά μου δεδομένα, είναι ο πίνακας των γενεθλίων με σπιτάκια μήνες και κάθε μήνα θα τον επισκέπτεται ένα αυτοκινητάκι κάθε φορά. Στα σπιτάκια των μηνών γράφω τα ονόματα των παιδιών που έχουν γενέθλια.
Φέτος είχα κολλήσει με το παρουσιολόγιο και δε μου άρεσε τίποτε από αυτά που είχα βρει ή ήδη είχα φτιάξει. Έτσι έφτιαξα κάτι που νομίζω ότι θα το κρατήσω καιρό διότι μου άρεσε πολύ σαν ιδέα: ένας πίνακας σαν αυτούς με το φελλό που καρφιτσώνουμε ό,τι έχουμε αγαπημένο. Κουράστηκα να το φτιάξω αλλά το αποτέλεσμα με αντάμειψε. Όταν έβαλα και τις φωτογραφίες των παιδιών έδειξε ακόμα περισσότερο.
Για την αρχή της χρονιάς, όπου καλούμε στη πρώτη μας συγκέντρωση τους γονείς και παρουσιάζουμε το πρόγραμμα και τις δράσεις του νηπιαγωγείου, έφτιαξα κάρτες που θα χρησιμοποιήσω ως εποπτικό υλικό. Πιστεύω πως θα βοηθήσουν γιατί είναι απλές και μπορούν να ανοίξουν πολλά θέματα για ερωτήσεις και συζήτηση. Κάποιες από τις εικόνες τις βρήκα εδώ.