Απογευματινή βάρδια, λίγα παιδάκια, ωραίο μάθημα. Τη Δευτέρα είχαμε μιλήσει γενικώς για τη χρησιμότητα του σκελετού και των οργάνων. Χρησιμοποίησα μοντέλα που είχα βρει στο "Ευγενίδειο".
Ο καλός μου φίλος μπαρμπά - Στάθης άρχισε πάλι τα πακετάκια του (μαθηματικά). Κι έτσι μια που φθινοπώριασε χρειαζότανε καλτσάκια για τα δάκτυλα των ποδιών και των χεριών. Αυτά όμως μπερδεύτηκαν (ξεχωριστές ομάδες χέρια - πόδια). Με τη βοήθεια της αριθμογραμμής (εδώ και εδώ) κλήθηκαν να να τα βάλουν στη σωστή σειρά. Η ιδέα αυτή όπως και η παρακάτω είναι των εξαιρετικών συναδέλφων από τη Χίο, τη δουλειά των οποίων μας είχε δείξει η κοινή μας σύμβουλος, κ. Μοσχοβάκη και μπορείτε να την βρείτε εδώ (με τον τίτλο "σημειώσεις σεμιναρίου μαθηματικών και ιστορίες για τα μαθηματικά).
(Μην κάνετε το ίδιο λάθος με μένα που είχα φτιάξει 2 δεξιά πόδια και 2 αριστερά χέρια. Όταν το κατάλαβα ήταν αργά)
Την Πέμπτη πάλι χρειάστηκε τη βοήθειά μας ο μπαρμπά-Στάθης. Οι γιοι του, ο Κίτσος και ο Μήτσος, ανέβηκαν σε σκάλες να μαζέψουν μήλα και έπεσαν και χτύπησαν. Χωριστήκαμε σε ομάδες γιατροί-γιατρίνες και ανάλογα με το ζάρι έπρεπε να βάλουν τσιρότα στους ασθενείς. Κέρδιζε η ομάδα που τα έβαζε όλα.
Επίσης συνθέσαμε το παζλ του σκελετού (βλέποντας ένα μόμπιλε) και αργότερα τοποθετήσαμε τα όργανα στη σωστή θέση. Αυτά τα βρήκα εδώ και εδώ.
Για να μάθουν το δεξί - αριστερό χέρι το πιο απλό είναι μια κάρτα μόνιμα κολλημένη στον τοίχο ώστε να φτάνουν να τοποθετούν τα χέρια τους.
Για να καταλάβουν όμως πάνω στο σώμα τους που είναι περίπου ένα όργανο, πήρα ένα καπέλο και μια ποδιά, τους κόλλησα βέλκρο και κολλάγαμε πάνω στα παιδιά το κάθε όργανο (κάνανε όλα γιατί ήταν λίγα). Τους άρεσε πολύ αυτό.
Ως κορύφωση σήμερα τους φυλάω έκπληξη: θα παίξουμε εναλλάξ γιατρούς, νοσοκόμες και αρρώστους χρησιμοποιώντας τσιρότα, μάσκες, ποδιές, αληθινά στηθοσκόπια και άλλα.