Πυθαγόρειο νηπιαγωγείο, οπαδός του ελευθερία, όχι αναρχία.
Μόνο δωρεάν υλικό και παρουσιάσεις, χωρίς εγγραφή. Σχόλια προαιρετικά αλλά επώνυμα! Απαραίτητη η αγάπη για τη διδασκαλία και τους μικρούς-μεγάλους ανθρώπους. Το "Πυθαγόρειο Νηπιαγωγείο" είναι μία ιδέα. Αυτή η ιδέα μπορεί να ανθίσει σε όποιο σχολείο και να βρεθεί!
Με αφορμή την 28η Οκτωβρίου είπαμε να αναφερθούμε εν συντομία και στον στρατό, τα όπλα και τις πολεμικές μηχανές (εφευρέσεις) της αρχαιότητας.
Αφού μιλήσαμε λίγο για τις στολές και τα όπλα που χρησιμοποιούσαν οι στρατιώτες, θέλησα να δώσω έμφαση στις πολεμικές μηχανές. Αυτό διότι είχαμε την τύχη, φέτος το καλοκαίρι, να φιλοξενήσουμε στο Μαραθόκαμπο της Σάμου την κινητή έκθεση του Μουσείου Αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας, του κυρίου Κοτσανά, με έδρα το Κατάκολο του Πύργου Ηλείας.
Κάποια παιδιά είχαν επισκεφθεί την έκθεση, ώστε μου ήταν πολύ πιο εύκολο να αναφερθούμε στις πολιορκητικές μηχανές που είχαν δει.
Μιλήσαμε και για τους βομβαρδισμούς που έγιναν στη Σάμο και στο Πυθαγόρειο πιο συγκεκριμένα. Σύμφωνα με μαρτυρία του Ευρυβιάδη Δημητριάδη (πηγή: Σάμος πατρίδα μου, τεύχος 2, σελ 55) στις 17-11-1943 γερμανικά αεροπλάνα βομβάρδισαν το Βαθύ και το Τηγάνι (Πυθαγόρειο). Σύμφωνα με συνέντευξη που πήρε νήπιο από τον 90χρονο παππού του, μάθαμε ότι οι περισσότεροι τηγανιώτες σώθηκαν επειδή κρύφτηκαν στην Παναγία τη Σπηλιανή.
Από την ίδια συνέντευξη τους έκανε εντύπωση πως ξέθαβαν τους ψόφιους γαϊδάρους για να τους φάνε, επειδή πεινούσαν.
Επειδή η επέτειος του 1940 πέφτει στην αρχή της σχολικής χρονιάς, κι ακόμα δεν έχουμε στρώσει εντελώς τους ρυθμούς μας, σκέφτηκα ένα πολύ εύκολο μπίνγκο παρατηρητικότας με αφίσες και πίνακες σχετικούς με τη συγκεκριμένη εποχή. Ο κύριος στόχος είναι παίζοντας να μπορούν και να ονοματίσουν ή να περιγράψουν τι βλέπουν.
Η συζήτηση ξεκίνησε σήμερα με το βιβλίο του Ανδρικόπουλου: "Δυο παπούτσια με καρότσι". Δυστυχώς το χωριό μας αλλά και το νησί μας γενικότερα δε φημίζεται για την προσβασιμότητά του. Είχαμε πολλά να πούμε και να σκεφτούμε.
Με ενοχλεί τρομερά όταν παρκάρουν όπου βρουν, μπλοκάροντας τα πεζοδρόμια, την προσβασιμότητά τους αλλά και τις αναπηρικές θέσεις. Εμπνεύστηκα από τα γνωστά αυτοκόλλητα των streetpanthers (είμαι γάιδαρος, παρκάρω όπου θέλω) κι είπα να αντιδράσουμε κι εμείς στο νηπιαγωγείο σε αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο, με το δικό μας τρόπο.
Έτσι κι εγώ έφτιαξα τα παρακάτω φύλλα που θα πάρουν τα παιδιά στο σπίτι κι αν θέλουν και το κρίνουν σωστό θα μπορούν να τα κόψουν και να τα αφήσουν (όχι κολλήσουν) σε παρόμοια κατάσταση.
Έφτιαξα κι ένα αφισσάκι και 2 φύλλα εργασίας, ένα πιο εύκολο κι ένα λίγο πιο δύσκολο, αναλόγως την ηλικία και την εποχή που κάνουμε το θέμα.
Ένα πετυχημένο φύλλο εργασίας όσον αφορά την προσβασιμότητα έχει και η Μυρτώ στα προσχολικά. Επίσης στο Περί νηπιαγωγών η Μαρίνα έχει μια εξαιρετική ανάρτηση με το "Η Αργυρώ γελάει", πάνω στο οποίο η Τάνια έφτιαξε φύλλα εργασίας.