Βιβλιαράκι για το παιδικό πένθος

Με αφορμή μια καταπληκτική ανάρτηση της Τάνιας για το παιδικό πένθος εδώ, με συγκεντρωμένους συνδέσμους, είχα την ευκαιρία να ανανεώσω και το δικό μου υλικό (αχρείαστο να είναι αλλά καλύτερα να υπάρχει).

Η Τάνια λοιπόν ανέβασε ένα σύνδεσμο με ένα παραμύθι στα αγγλικά για την απώλεια του πατέρα με ήρωες τα αγαπημένα κουκλάκια της Sesame Street σε μορφή pdf. Στη αρχή το μετέφρασα για προσωπική μου χρήση όμως σκέφτηκα ότι μπορεί να βοηθήσει οπότε το ανεβάζω σε άτυπη μορφή και μετάφραση εδώ, όχι για αναδημοσίευση αλλά για χρήση ανάγκης.

Ένας άλλος εξαιρετικό σύνδεσμος από την Τάνια ήταν και το βιβλίο της Helen Fitzgerald "Somebody I love has died..." στη σελίδα: http://americanhospice.org/grief-landing/. Μάλιστα έχει εδώ η ίδια συγγραφέας ένα βιβλιαράκι για τα μικρά που μπορεί να έχουν κάποιον με καρκίνο.

Στην ίδια σελίδα θα βρείτε και για την απώλεια του χαμένου ζώου (και διάφορα άλλα) όμως ευτυχώς ανάλογη δουλειά υπάρχει και στα ελληνικά: "Αντίο μικρέ μου φίλε" της Αγγελικής Θάνου (βιβλίο γονέα- βιβλίο παιδιού) ή το "Αντίο ποντικούλη" (εδώ κι άλλες βιβλιοπροτάσεις στα ελληνικά).

Με αφορμή λοιπόν το παραπάνω έφτιαξα μια πιο κοντινή σε μας πρόταση που μπορεί να δεθεί σαν βιβλιαράκι:

Βιβλίο για τους παραολυμπιακούς

Ένα βιβλίο που χρησιμοποίησα μέσα στην τάξη και μου το έστειλε  ο "Φάρος" λέγεται "Όνειρα κι ελπίδες" και στα μικρά μου άρεσε πάρα πολύ. Είναι από το σύλλογο ΦΡΟΝΤΙΔΑ και συγγραφέας είναι η κυρία Φραντζέσκα Αλεξοπούλου Πετράκη. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Με κλικ στην εικόνα μπορείτε να πάρετε μια γεύση από το εξαιρετικό βιβλίο που είναι για καλό σκοπό.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

"Κυριακή, 3 Ιανουαρίου 2016

Σαν σήμερα φεύγει από την ζωή ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

O Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο το 1851 και γονείς του ήταν ο ιερέας Αδαμάντιος Εμμανουήλ και η Αγγελική. Μεγάλωσε ανάμεσα σε εννιά παιδιά (τα δύο πέθαναν μικρά).

Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στο νησί του, εσωτερικός στην Ι. Μονή του Ευαγγελισμού.

Φοίτησε στο Γυμνάσιο (με πολλές διακοπές, λόγω οικονομικών δυσκολιών) στη Χαλκίδα και στον Πειραιά και το τελείωσε στο Βαρβάκειο της Αθήνας. Πάντα φτωχός, άρχισε από μαθητής να κερδίζει το ψωμί του. Στην Αθήνα γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, την οποία, με όλες τις προσπάθειες που έκανε, δεν την τελείωσε, γιατί η φτώχεια, η ανέχεια και η επισφαλής υγεία του τού στάθηκαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Το ότι δεν πήρε το δίπλωμά του στοίχισε στον πατέρα του, ο οποίος τον περίμενε να γυρίσει καθηγητής στο νησί και να βοηθήσει τις τέσσερις αδελφές του.

Απογοητευμένος συνεχώς από τη ζωή της Αθήνας, αναζητούσε συχνά καταφύγιο στη Σκιάθο. Ωστόσο, επειδή οι οικονομικές του ανάγκες ήταν πολλές, σύντομα αναγκαζόταν να επιστρέψει στην Αθήνα.

Από τη στιγμή που γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο άρχισε να δημοσιογραφεί και να κάνει μεταφράσεις από τα Γαλλικά και Αγγλικά, γλώσσες που είχε μάθει σε βάθος και που λίγοι τις γνώριζαν τόσο καλά στην εποχή του. Τα εισοδήματά του ήταν πενιχρά και ζούσε σε φτωχικά δωμάτια και σε εργατικές κατοικίες.

Ελάχιστοι ήταν οι φίλοι του, όπως ο συγγραφέας και ερευνητής Γιάννης Βλαχογιάννης, ο ποιητής Μιλτιάδης Μαλακάσης και ένας δυο άλλοι. 

 αριστερά: ο Παπαδιαμάντης, δεξιά: ο Βλαχογιάννης.

Όποτε πήγαινε στο νησί του εξακολούθησε να κάνει τις μεταφράσεις που του έστελνε ο Γιάννης Βλαχογιάννης, για να έχει κάποιον πόρο ζωής, μα ύστερα από λίγο τα χέρια του πρήστηκαν και του ήταν δύσκολο να γράφει. 

Το στίγμα που άφησε στην ποιητική και λογοτεχνικής ιστορία της χώρας ήταν αξιοσημείωτο. Για να καταλάβουμε το μέγεθος της σημαντικότητάς του, θυμίζουμε το τι είχε αναφέρει ο Ελύτης για τον Παπαδιαμάντη:

Ὅπου καὶ νὰ σᾶς βρίσκει τὸ κακό, ἀδελφοί
ὅπου καὶ νὰ θολώνει ὁ νοῦς σας
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμὸ
καὶ μνημονεύετε Ἀλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Ὀδυσσέας Ἐλύτης, Τὸ Ἄξιoν Ἐστί

Η προσπάθεια του νηπιαγωγείου μας στο "Δίαυλο"

Χαίρομαι πάρα πολύ που με αυτή την ανάρτηση θα κλείσω το 2015 στο μπλογκ. Πρόκειται για την ανάρτηση του βιωματικού εργαστηριού που κάναμε για τους πρόσφυγες στο νηπιαγωγείο σε συνεργασία πάντα, με τους υπεύθυνους από το κέντρο πρόληψης Σάμου, "Φάρος" στο ηλεκτρονικό περιοδικό "Δίαυλος".

Θέλω να ευχαριστήσω την κυρία Ναταλία Τζοβάρα που επικοινώνησε μαζί μου και βέβαια τον κύριο Χαράλαμπο Γεννιά που υλοποίησε το εργαστήρι.

Φρικαντελοεργαστήρι 2016

Κατ' αρχάς να ευχηθώ σε όλους σας κάλες γιορτές με υγεία, ειρήνη και ευτυχία. 'Οσο μεγαλώνω τόσο τα εκτιμώ τα παραπάνω! 

Όλες αυτές τις μέρες ήμουν κι εγώ κάπως έτσι:

Φέτος, στο νέο μας κτίριο είπαμε να δοκιμάσουμε το βιωματικό εργαστήρι με τη Φρικαντέλα όπως και κάποια χρόνια παλαιότερα (εδώ, εδώ και εδώ).

Θέλω να ευχαριστήσω τις συναδέλφους Λίλα (που διαβάζει συγκλονιστικά τη Φρικαντέλα) και το νέο μας απόκτημα στην ομάδα, τη Ματίνα (που συμπλήρωσε με αράχνες κ.ά τα σκηνικά και ήταν και ο φωτογράφος του βιωματικού). Ειλικρινά εύχομαι για το νέο έτος αυτή η ομάδα να μπορέσει να εργάζεται μαζί και στα επόμενα χρόνια διότι η δυναμική είναι εξαιρετική. Σας ευχαριστώ για την δυναμική και την αγάπη που βάζετε στο σχολείο μας. 

Η πρόσκλησή μας ήταν η παρακάτω εκτυπωμένη σε κίτρινο Α4 και κολλημένη σε μπλε κανσόν (δυστυχώς δεν κράτησα μία φωτογραφία από τις προσκλήσεις!)