Εξουθένωση των εκπαιδευτικών: Εντατικοποίηση, τοξικό περιβάλλον, έλλειψη νοήματος

Ίσως είναι η πρώτη φορά μεταπολιτευτικά που ένα μεγάλο τμήμα των εκπαιδευτικών νιώθει αφενός τέτοια αφόρητη πίεση και αφετέρου τέτοια έλλειψη χαράς για τη διδασκαλία που αντί να τονώνει όπως παλιότερα, "αδειάζει" σωματικά και ψυχικά

Ένας μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών βιώνει υψηλή ή μεσαία συναισθηματική εξάντληση, ενώ καταγράφεται επίσης ότι ένα ακόμη μεγαλύτερο τμήμα εκπαιδευτικών που αισθάνεται ότι οι παρεμβάσεις του υπουργείου Παιδείας κάνουν τη δουλειά τους στο σχολείο να φαίνεται άνευ νοήματος.

Ένα βαθιά τοξικό περιβάλλον για τα εργασιακά, μορφωτικά και δημοκρατικά δικαιώματα εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων διαμορφώνεται σταδιακά (με δικαστικές αποφάσεις, με εκβιαστικές εγκυκλίους και  «προθεσμίες» που λειτουργούν ασφυκτικά θέτοντας τελεσίγραφα υλοποίησης εντολών, με προϊσταμένους στο ρόλο του επιτηρητή που κουνώντας το δάχτυλο με αυστηρότητα για να «συμμορφωθούμε προς τας υποδείξεις»).

Μαζί, χέρι χέρι, ένας ατελείωτος βομβαρδισμός εξωεκπαιδευτικών εργασιών, γραφειοκρατικού φόρτου, ευθυνών που διασπείρουν άγχος, αβεβαιότητα και αγωνία.

Ίσως είναι η πρώτη φορά μεταπολιτευτικά που ένα μεγάλο τμήμα των εκπαιδευτικών νιώθει αφενός τέτοια αφόρητη πίεση και αφετέρου τέτοια έλλειψη χαράς για τη διδασκαλία που αντί να  τονώνει όπως παλιότερα,  "αδειάζει" σωματικά και ψυχικά.

Η κατάσταση στα σχολεία είναι ήδη επιβαρυμένη καθώς τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια τεράστια αύξηση των διοικητικών εργασιών των σχολείων.

Το Υπουργείο στέλνει στις Διευθύνσεις και οι Διευθύνσεις ζητούν συνεχώς στοιχεία (π.χ. Δελτία Κίνησης Προσωπικού, Αναλυτικά Στοιχεία Ωρολογίου Προγράμματος, Κενά και Πλεονάσματα εκπαιδευτικών κλπ) με τη συμπλήρωση αυτών σε δύσχρηστους πίνακες στο Excel ή στο Word. Επιπλέον αποστέλλουν τις φόρμες προς συμπλήρωση το πρωί και το μεσημέρι απαιτούν να έχουν σταλεί από τα σχολεία συμπληρωμένες. 

Έγγραφα, Οδηγίες, Εγκύκλιοι, Υπουργικές Αποφάσεις, νέα νομοθεσία και βροχή από νέες ευθύνες που ετσιθελικά μετατρέπουν τους εκπαιδευτικούς σε πληροφορικούς (μέσα σε λίγα 24ωρα έπρεπε όλοι να χειρίζονται υπολογιστές και να ξέρουν να κάνουν μάθημα εξ αποστάσεως) νοσοκόμους και γιατρούς (υπεύθυνοι covid), ψυχολόγους (σύμβουλοι σχολικής ζωής), που μαζί με τους παλιότερους μόνιμους ρόλους του διοικητικού προσωπικού, του φύλακα,  κάνουν "φύλο και φτερό" την εκπαιδευτική διαδικασία και εξουθενώνουν τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι στη χώρα μας, στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Γυμνάσια - Λύκεια) έχουν μέση ηλικία 50 ετών και άνω.

Ίσως γι αυτό μαζί με τις εστίες αντίστασης που αναζωπυρώνονται από το "λάδι που ρίχνει στη φωτιά" το ΥΠΑΙΘ, παρατηρείται και ένα πρωτοφανές «κύμα φυγής» εκπαιδευτικών προς την συνταξιοδότηση, καθώς οι αντίξοες συνθήκες εργασίας  (εντατικοποίηση, πίεση, εξάντληση, έλλειψη νοήματος, τηλεκπαίδευση και αξιολόγηση) έχουν κάνει αφόρητη τη ζωή χιλιάδων εκπαιδευτικών.

Εργαστήρι 5ο: "Πυθαγόρας, ο άνθρωπος που έβλεπε γύρω του αριθμούς"

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σε αυτό το σημείο, οφείλω να ευχαριστήσω από καρδιάς την αναπληρώτρια συνάδελφο Λίτσα Μαργαρίτη, που με την αγαστή στήριξη και βοήθειά της, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία αυτός ο θεματικός κύκλος, γιατί έτυχε να την έχουμε σταθερά μαζί μας τις προηγούμενες μέρες (τώρα πάλι μας λείπει). Μιλάμε για συναδέλφους αναπληρωτές covid με σύμβαση τριμήνου, που αναγκάζονται να αφήνουν σπίτι και οικογένεια (ή συχνά να τη σέρνουν μαζί) και να πηγαίνουν σε έναν τόπο όπου, αν και έχουν βάση ένα σχολείο, όπου υπάρχει κενό σε άλλο σχολείο, τρέχουν να το καλύψουν, άσχετα με τη χιλιομετρική απόσταση. Μόνο σεβασμός αξίζει και αναγνώριση σε αυτούς τους ανθρώπους, κάτι που δε βλέπω να δείχνει το σύγχρονο ελληνικό κράτος. Όπως και με τους αποκλεισμένους από τις λίστες αναπληρωτές λόγω του ηλεκτρονικού λάθους, πριν δύο χρόνια. Δεν ξεχνάμε.

Οι επιτυχίες στις αποστολές επιβραβεύονται με το κουτί του Πυθαγόρα που περιέχει τη βιογραφία του, το πυθαγόρειο θεώρημα σε παιχνίδι, το δέντρο του Πυθαγόρα σε παιχνίδι, τη δίκαιη κούπα.

 

Ο Παναγιώτης με το άγαλμα του Πυθαγόρα (ζωγραφική ελεύθερη στις γωνίτσες)

Καινούρια δοκιμασία από τον Πυθαγόρα. Παρατηρούμε τη δίκαιη κούπα και εκτιμούμε τι θα γίνει με το νερό που θα βάλουμε. Τα παιδιά ατομικά ζωγραφίζουν τις υποθέσεις τους. Δοκιμάζουν την κούπα. Ζωγραφίζουν και καταγράφουν το αποτέλεσμα.

 

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 4ο: «Η Σάμαινα του μέλλοντος» (Θεματικός κύκλος 4)

 Καινούρια αποστολή από τον Πυθαγόρα. Τα παιδιά σχεδιάζουν το καράβι του μέλλοντος. Πώς θα είναι ένα καράβι στο διάστημα;

 

 

«Άνωση εναντίον βαρύτητας» 3ο εργαστήρι 4ος θεματικός κύκλος

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 3:

• Άνωση, το αντίπαλο δέος της βαρύτητας. Τα παιδιά μοιράζονται σε 2 ομάδες: άνωση και βαρύτητα. Η κάθε ομάδα οφείλει να βρει με τη βοήθεια των γονέων πληροφορίες για τη δύναμη που της αντιστοιχεί.

 

Οι δύο ομάδες κάνουν συμβούλιο με ανταλλαγή πληροφοριών

Η ομάδα της άνωσης επιλέγει να παρουσιάσει σε δρώμενο την ιστορία του Αρχιμήδη. Ο βασιλιάς Ιέρωνας Β είχε παραγγείλει να του φτιάξουν ένα αναθηματικό στέμμα από ατόφιο χρυσάφι. Επειδή δεν είχε εμπιστοσύνη στον χρυσοχόο, ζήτησε από τον Αρχιμήδη να εξετάσει αν ο χρυσός είχε νοθευτεί με ασήμι. Επειδή ο Αρχιμήδης έπρεπε να λύσει το πρόβλημα χωρίς να καταστρέψει το στέμμα, δεν μπορούσε να το λιώσει προκειμένου να υπολογίσει την πυκνότητά του και την προέλευση του. Καθώς έκανε μπάνιο, παρατήρησε ότι η στάθμη του νερού στην μπανιέρα ανέβηκε όταν μπήκε ο ίδιος μέσα, και συνειδητοποίησε ότι αυτή η επίδραση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό του όγκου του στέμματος. Ο Αρχιμήδης ενθουσιάστηκε τόσο από την ανακάλυψή του ώστε βγήκε στο δρόμο γυμνός φωνάζοντας «Εύρηκα! Εύρηκα!». Η εξέταση του στέμματος απέδειξε ότι είχε νοθευτεί με σίδερο.

«Καράβι καραβάκι, πού πας γιαλό – γιαλό;" Εργαστήρι 2ο - 4ος Θεματικός κύκλος

• Τα παιδιά ατομικά καλούνται με τη βοήθεια των γονιών τους να φτιάξουν το δικό τους καραβάκι στο σπίτι, το οποίο θα πρέπει να επιπλέει.

• Τα παιδιά παρουσιάζουν τις ατομικές κατασκευές τους στην ολομέλεια. Συζητάμε γιατί τώρα επιπλέουν. Από ποια υλικά είναι φτιαγμένα τα συγκεκριμένα; Το καταγράφουμε.