ΦΡΙΚΑΝΤΕΛΑ

Για μένα σήμερα ήταν η καλύτερη χριστουγεννιάτικη γιορτή που θα μπορούσαμε να κάνουμε κι ας ήμασταν μόνοι μας (χωρίς γονείς), με πολλές απουσίες στην τάξη, χωρίς σκηνικά και αποστήθιση.

Όχι, δεν κάναμε σήμερα τη γιορτούλα μας αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει περίπτωση να διασκεδάσουμε στη γιορτή τόσο όσο διασκεδάσαμε σήμερα! Σας παραπέμπω σε μία εξαιρετική ανάρτηση της Μυρτώς όσον αφορά τις χριστουγεννιάτικες γιορτές, η οποία με βρίσκει απολύτως σύμφωνη: http://pro-sxolika.blogspot.gr/2010/12/blog-post_02.html.

• Ξεκινήσαμε να διαβάζουμε την πολυαγαπημένη Φρικαντέλα. Ξαφνικά όταν άρχισαν τα παιδιά να τραγουδάνε με τα τριγωνάκια τους τα κάλαντα, ακούστηκε μια κραυγή πίσω από την κουρτίνα: "Σκασμός, σκουπιδοσκουπιδένια σκουπιδόπαιδα!..." κι εμφανίστηκε μπροστά στα παιδιά ολοζώντανη κι αγριεμένη η Φρικαντέλα!!!!

•  Αφού τους μεταμόρφωσε σε διάφορα ζώα που λέγανε τα κάλαντα με τον τρόπο τους, τους έκλεψε τις φωνές (δεν το σκέφτηκα να έχω μπαλόνια!) και πήγε για ύπνο. Τα παιδιά με τα τριγωνάκια τους σκαρφάλωσαν στον πύργο.

•  Αφού επισκέφθηκαν τα διάφορα δωμάτια (μεγάλες φόδρες με ανάλογο χρώμα) έφτασαν και στη Φρικαντέλα που ροχάλιζε τρανταχτά! Της πήραν το ραβδί.

•   Την ανάγκασαν να ακούσει τα κάλαντα.

•  Εκείνη έκλεινε τα αφτιά της και κάθε φορά κάποιος πήγαινε να της τα ξεβουλώσει.

•  Στο τέλος γλύκανε η Φρικαντέλα και χαμογέλασε. Δεν ήθελε πια το ραβδί της.

•  Το πήρε, το έκανε μικρόφωνο και τραγουδήσανε όλοι μαζί τα κάλαντα των χριστουγέννων!

•  Όταν έφυγε η Φρικαντέλα άφησε δώρο στα παιδιά ένα επιτραπέζιο. (Το είχα δει κάποτε ως πρόταση σε σημειώσεις της Γιαννικοπούλου). Τα παιδιά πρέπει να μπούνε στο κάστρο και να καταφέρουν να πάρουν τις φωνές τους πίσω. Για να μπορέσει η κάθε ομάδα να μη χάσει τη σειρά της (την επόμενη φορά που είναι να παίξει) πρέπει να σηκώσει μία κάρτα - ερώτηση και να απαντήσει εντός χρόνου σε ερωτήσεις του τύπου: "Η Φρικαντέλα δεν έτρωγε καλαμαράκια αλλά..."  ή "Η Φρικαντέλα τους ξένους δεν τους καλωσόριζε αλλά τους..." κ.τ.λ.

• Στο τέλος τα παιδιά συμπλήρωσαν τα φύλλα εργασίας που βρήκα στο: http://taniamanesi-kourou.blogspot.gr/2012/12/blog-post_8.html  που ταιριάζανε πολύ με την όλη δραστηριότητα.
•  Αν αυτό δεν είναι μια υπέροχη χριστουγεννιάτικη γιορτή τότε ποιο είναι;

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ: ΠΙΝΑΚΑΣ 1-100

Μια άλλη ιδέα που μας είχε δώσει η σύμβουλός μας, κ. Μοσχοβάκη, όσον αφορά τις δεκάδες και την απαρίθμηση από το 1-100, είναι ο εκατομετρικός πίνακας με βέλκρο και χρώματα ανά δεκάδα. Το  μυστικό όμως είναι να ξεκινήσεις από το 0 γιατί αλλιώς δε βγαίνει σωστός στις δεκάδες.

• Φτιάχνεις  σε μεγάλο κανσόν τον πίνακα με τα τετράγωνα (εγώ τα πλαστικοποίησα) και κολλάς στα τετράγωνα βέλκρο. Για κάθε δεκάδα πρέπει να διαλέξεις και άλλο χρώμα. Το 100 μένει μόνο του  να εξέχει του πίνακα.

• Βγάζεις όλες τις κάρτες εκτός από τις δεκάδες κάθετα και τους αριθμούς 0-9.

 

• Ζητάς από τα παιδιά με τη λογική του πίνακα διπλής εισόδου να παίρνουν στην τύχη νούμερα και να τα βάζουν στη σωστή θέση μέχρις ότου συμπληρωθεί ο πίνακας. (Στα προνήπια αρκούμαστε στο να βάλουν σωστά τις γραμμές με τα χρώματα έτσι ώστε να συνηθίζουν).

•  Εμείς τον εισαγάμε το Δεκέμβρη και τον κάναμε γωνιά όπου μπορούν να πάνε μέχρι 2 παιδιά.
• Σταδιακά τον χρησιμοποιούμε για απαρίθμηση από το 1-31  (ημέρες μηνών)
• Αργότερα μπορούν να τραβάνε "λαχνούς" πάλι από το 1-100 όπου στον φτιαγμένο πίνακα να καλούνται να ονοματίσουν τον αριθμό που τους έτυχε αλλά και τον προηγούμενο, καθώς και τον επόμενο. 
• Τον έχω δοκιμάσει από πέρσι αυτό τον πίνακα και πιστέψτε με λειτουργεί. Ένα κόλπο είναι να μάθουν από την αρχή, σαν τραγουδάκι, τις δεκάδες. Αυτό τα βοηθάει.

Ο ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

 

Μια ιδέα για την καθημερινή ρουτίνα του ημερολογίου που βοηθά τα παιδιά στα μαθηματικά, είναι μια ιδέα που μας έδωσε πέρσι η σύμβουλός μας, κ. Μοσχοβάκη.

• Πρόκειται για ένα πίνακα ντυμένο με πλαστικό όπου ένα διαφορετικό παιδί  καταγράφει καθημερινά (με τους μαρκαδόρους που σβήνουν) πόσα αγόρια και πόσα κορίτσια είναι στην τάξη. Ύστερα τα προσθέτει μετρώντας τους όλους μαζί.

 

• Εγώ στη συνέχεια σε ένα πινακάκι γράφω τα νούμερα των αγοριών και των κοριτσιών. Λέω στα παιδιά πως έχω ένα κροκοδειλάκι που θέλει πάντα να τρώει τα περισσότερα. Τους γράφω το σήμα < ή > και το μετατρέπω σε κροκοδειλάκι (επίτηδες το βάζω λάθος για να με διορθώνουν αιτιολογώντας μου το γιατί π.χ. δεν πρέπει να φάει το 3 αλλά το 4). Την ιδέα τη βρήκα στο διαδίκτυο αλλά δε θυμάμαι που.

 

•  Άλλη φορά εμφανίζω ένα ζωγραφισμένο (κι από τις δύο όψεις) κροκόδειλο που τρώει άλλοτε τα κορίτσια, άλλοτε τα αγόρια κι άλλοτε όλους μαζί (αναλόγως τα νούμερα) και ζητάω από ένα παιδί να το βάλει με τη σωστή φορά.

 

•  Μεγάλη βοήθεια στη συγκεκριμένη δραστηριότητα, παίρνουν τα παιδιά από την αριθμογραμμή που έχω μόνιμα στο χώρο. Τα βοηθάει να βρούνε πόσες βουλίτσες μεγαλύτερο είναι π.χ. το 5 από το 3. Την αριθμογραμμή τη βρήκα στο http://www.sparklebox.co.uk/5981-5990/sb5981.html#.UL32qoa5d1k 

 

• Για να το διασκεδάσουμε και λίγο, βρήκα μια μάσκα κροκόδειλου από το http://www.sparklebox.co.uk/1486-1490/sb1488.html#.ULyv1oa5d1k κι έτσι κάθε φορά που είναι κάποιο παιδί υπεύθυνο για την καταμέτρηση κάνει και τον κροκόδειλο που τρώει την αντίστοιχη ομάδα.

 

ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ - 2ο ΜΕΡΟΣ

Σήμερα με πολύ περηφάνεια παρουσιάζω κάποια έργα των μικρών καλλιτεχνών μου (με πινέλο και τέμπερα σε κομμάτι από καμβά -τον αγόρασα από βιβλιοπωλείο με το μέτρο, 12 ευρώ, ακριβός αλλά τον κόβεις μικρά κομμάτια) τα οποία κάλλιστα τα φαντάζομαι να κοσμούν ποιητικές συλλογές του Ελύτη! Δεν ξέρω για ποιο λόγο αλλά οι συγκεκριμένοι πίνακες μου θυμίζουν πολύ την ποίηση αλλά και κάποιους πίνακες του Ελύτη.

•  Μα δεν είναι υπέροχα; Και νομίζω πως όσο δουλεύουμε τόσο  και ανοίγουν τα φτερά της φαντασίας τους.
• Εκτός από τον καμβά δουλέψαμε πάνω σε κανσόν με δύο τρόπους: α) όπως ο Μοντριάν, αλλά αυτή τη φορά χωρίς μονωτική ταινία και με την οδηγία να χρησιμοποιήσουν όσα περισσότερα χρώματα μπορούν και β) με μια ιδέα που βρήκα στο αγαπημένο μου 14ο Νηπιαγωγείο Αθηνών στο  http://blogs.sch.gr/14nipathin/2012/05/23/%CE%B1%CF%86%CE%B7%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CF%84%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B7/ όπου κολλήσαμε λωρίδες εφημερίδας πάνω σε χαρτόνι. Εμείς  όμως τις βάψαμε με χρυσή τέμπερα και τα τρίγωνα που σχηματίστηκαν με ό,τι χρώματα θέλαμε.
•  Πάλι με καμβά ζωγραφίσαμε με πολλά χρώματα το όνομά μας.

                        

•   Ένα άλλο υλικό που δουλέψαμε ήταν τα λαδοπαστέλ. Τα χρησιμοποιήσαμε με δύο τρόπους: 

α) κάναμε τύπωμα συμμετρίας, δηλαδή τα παιδιά γέμισαν με χρώμα το μισό μέρος ενός σχεδίου κι έπειτα το διπλώσαμε στη μέση και πάτησαν από την άλλη μεριά με μολύβι, οπότε τυπώθηκε το άλλο μισό
β) ζωγραφίσαμε με τη γνωστή χαρακτική: πρώτα γέμισαν τα παιδιά με ό,τι χρώμα ήθελαν το χαρτί τους, εκτός από μαύρο. Έπειτα κάλυψαν όλο το φύλλο με μαύρο λαδοπαστέλ. Στο τέλος χάραξαν με μυτερή οδοντογλυφίδα τα σχέδια που ήθελαν και τα οποία έβγαιναν πολύχρωμα. Οι φωτογραφίες θα σας βοηθήσουν να το κατανοήσετε.

                                 

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΥΛΙΚΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ

Ως μικροί καλλιτέχνες που είμαστε ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε και να γνωρίζουμε υλικά και τεχνικές καλλιτεχνίας.

• Είδαμε τα ξηροπαστέλ των ζωγράφων και ζωγραφίσαμε με αυτά. Αντί για πινέλα χρησιμοποιήσαμε τα δάκτυλά μας.
• Πήραμε τέμπερες και ζωγραφίσαμε μια μεγάλη αφίσα με τα πινέλα μας.

                       

• Μιλήσαμε για τον πουαντιγισμό και χρησιμοποιήσαμε μπατονέτες για να ζωγραφίσουμε με αυτή τη μέθοδο.
• Πήραμε πάλι τέμπερες. Αυτή τη φορά όμως αντί για πινέλα χρησιμοποιήσαμε παλιές οδοντόβουρτσες.

 

   
                    

• Πειραματιστήκαμε κι άλλο με το τύπωμα: τύπωμα  με σφουγγάρια, τύπωμα  αλλά και ζωγραφική με φελλούς.

                            

• Ζωγραφίσαμε έργα σαν του Μοντριάν, του ολλανδού ζωγράφου. Χρησιμοποίησα μαύρη κολλητική ταινία και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό.