ΕΛΥΤΗΣ - "ΒΕΓΓΑΛΙΚΟ", "ΜΑΓΙΑ"

• Πήραμε το "Βεγγαλικό" από "Τ’ Αφανέρωτα" ("Τα Ρω του έρωτα") του Οδυσσέα Ελύτη και πριν το διαβάσουμε κανονικά φτιάξαμε μια δική μας "σαλάτα" στίχων.
• Εδώ βάζω το κανονικό ποίημα:

 ΤΟ ΒΕΓΓΑΛΙΚΟ

Νυχτώθηκα όπως πάντα
στη σκοτεινή βεράντα
Και διάλεξα έν' αστέρι
το κράτησα στο χέρι
Σε λίγο του 'πα «φύγε»
το φύσηξα και πήγε
Στο αντικρινό μπαλκόνι
όπου καθόταν μόνη
Μελαχρινή κοπέλα
με κάτασπρη κορδέλα

Το πήρε στην ποδιά της
το 'βαλε στα μαλλιά της
Το φόρεσε βραχιόλι
και λαμποκόπησε όλη
Έπειτα ήρθε ο μπάτης
πήρε το κάθισμά της
Τη φύσηξε απ' το πλάι
μες στη βραδιά του Μάη
Κι άξαφνα μες στον ουρανό
κάηκε σαν βεγγαλικό.

• Είχα κόψει και πλαστικοποιήσει δύο στίχους μαζί από το ποίημα. Τράβηξαν στην τύχη καρτελάκια.  Ξεκίνησα κολλώντας πρώτη εγώ ένα και τους ζήτησα να βάλουν μετά όποιο εκείνα νομίζουν ότι πάει. Έτσι φτιάχτηκε ένα σουρεαλιστικό και αστείο ποίημα. Το φωτοτύπησα και το έβαλα στον πίνακα.

 

•  Στη δεύτερη φάση τοποθέτησα την κάρτα με το κανονικό ποίημα. Τα παιδιά έρχονταν κι έψαχναν να βρούνε ποιο κομμάτι πρέπει να κολλήσουμε για να φτιάξουμε το ποίημα του Ελύτη αυτή τη φορά. Κάθε φορά που προσθέταμε στίχους το διαβάζαμε κιόλας.

• Ανεβάζω και το χρωστούμενο ποίημα που έφτιαξαν τα παιδιά από τις λέξεις του Ελύτη για το "Θαλασσινό τριφύλλι".

 

• Για τη "Μάγια" του Ελύτη από τις "Μικρές Κυκλάδες" χρησιμοποίησα πάλι τη μέθοδο των σπασμένων εικόνων-λέξεων. Έτσι τα παιδιά έφτιαξαν το δικό τους ποίημα δίχως να έχουν ακούσει το αυθεντικό.
• Έπειτα τους διάβασα τι έγραψε ο Ελύτης και τους εξήγησα το διάλογο μεταξύ της Πούλιας και του άντρα.

"Μάγια"

 Η Πούλια πόχει εφτά παιδιά
μέσ΄ απ΄ τους ουρανούς περνά.
Κάποτε λίγο σταματά
στο φτωχικό μου και κοιτά.

Γεια σας τι κάνετε; Καλά;
Καλά. Πώς είναι τα παιδιά;
Τι να σας πω εκεί ψηλά τα
τρώει τ΄ αγιάζι κι η ερημιά.

Γι αυτό πικραίνεσαι κυρά,
δε μου τα φέρνεις εδωνά;
Ευχαριστώ μα `ναι πολλά
θα σου τη φάνε τη σοδειά.

Δώσε μου καν την πιο μικρή
τη Μάγια την αστραφτερή.
Πάρ΄ την κι έχε λοιπόν στο νου
πως θά `σαι ο άντρας τ΄ ουρανού.

Λάμπουνε γύρω τα βουνά,
τα χέρια μου βγάνουν φωτιά.
Κι η Πούλια πόχει εφτά παιδιά
φεύγει και μ΄ αποχαιρετά.

• Ακούσαμε το ποίημα μελοποιημένο από τον Θεοδωράκη και βέβαια τη φωνή της Γιαννακοπούλου. Δυστυχώς εδώ το ανεβάζω σε άλλη εκτέλεση στο: http://www.youtube.com/watch?v=7j5yZ_JeBZk . Αξίζει να έχετε στη "δισκοθήκη" σας το έργο "Μικρές Κυκλάδες". Είναι υπέροχο.
• Είδαμε στον υπολογιστή το τραγούδι εικονοποιημένο  (το ακούγαμε παράλληλα).

• Το αποκορύφωμα ήταν πως το δραματοποιήσαμε. Λόγω ελλείψεως κοριτσιών, κάποιες φορές η Πούλια γινόταν Αυγερινός (ο μπαμπάς της Μάγιας). Άλλοτε τραγούδησαν το διάλογο, άλλοτε διασκεύασαν το ποίημα, άλλοτε έκαναν και το γάμο κανονικά!

•  Για το πως δουλέψαμε πέρσι τη Μάγια μπες στο: http://pythagoreionip.blogspot.gr/2012/05/blog-post_31.html

• Υ.Γ.: Και μια συμβουλή: προσπαθήστε να μαζεύετε στο σχολείο παλιές αποκριάτικες στολές που δεν θέλουν πια τα παιδιά και οι γονείς. Είναι ό,τι πρέπει για δραματοποιήσεις!!!