"Στ΄αχνάρια της Δημοκρατίας" - Φρόσω Σπυροπούλου

Φέτος έχουμε τη χαρά να συνεργαζόμαστε με τη συνάδελφο Ασπασία Τσαλαπατάνη, η οποία αποδείχτηκε μεγάλο ταλέντο στο κουκλοθέατρο! Επίσης φέτος μου έχει κάνει πολλάκις την τιμή η συνάδελφος/συγγραφέας Φρόσω Σπυροπούλου (και σαμιώτισσα!!!) να μου στείλει πρωτόλειο και ανέκδοτο υλικό της. Την ευχαριστώ από καρδιάς. Έτσι λοιπόν, αυτά τα δύο ταλέντα συνδυάστηκαν φέτος στη γιορτή για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Πήραμε το κείμενο από το υπό έκδοση βιβλίο της Φρόσως "Στ' αχνάρια της Δημοκρατίας", το διασκεύασε η Ασπασία σε κουκλοθέατρο προσαρμοσμένο στην τάξη  μας και αυτό ήταν ένα κομμάτι της σημερινής μας γιορτής. Σας ευχαριστώ και τις δύο από καρδιάς για τη συνεργασία!

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΧΘΕΣΙΝΗΣ ΜΑΚΕΤΑΣ

Τους έκανε τρομερή εντύπωση τελικά η χθεσινή μακέτα διότι σήμερα στις ελεύθερες δραστηριότητες αναπαριστούσαν αυτό και έπαιζαν το "Πολυτεχνείο", όχι όμως όπως παίζουμε τον πόλεμο αυτή τη φορά! Ένιωθαν σύμπνοια με τους φοιτητές/μαθητές.

Το Πολυτεχνείο και το τανκ

Ζωγραφική στις ελεύθερες δραστηριότητες

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ - ΜΑΚΕΤΑ ΜΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Νομίζω ότι σήμερα τα παιδιά κατανόησαν πλήρως τι έγινε στο Πολυτεχνείο. Στο ενδιάμεσο κάναμε (ενώ ακούγαμε το ραδιοφωνικό σταθμό του Πολυτεχνείου) κάναμε παύσεις και συζητάγαμε. Τι νιώθουν τώρα οι φοιτητές; Τι μπορεί να νιώθουν οι φαντάροι; Τι ο οδηγός του τανκς; Και στο τέλος τους είπα το εξής απλό παράδειγμα γιατί έχουμε πολλά παιδιά στρατιωτικών φέτος. Τι θα ένιωθαν οι μπαμπάδες σας αν μια μέρα έβγαινε ένας παράφρων αρχηγός κι έλεγε να στείλουν όλες τις νηπιαγωγούς στην εξορία γιατί είναι νηπιαγωγοί. Κι εμείς κλεινόμασταν μέσα στο νηπιαγωγείο και κάναμε κατάληψη. Ας υποθέσουμε πως ο δικτάτορας έστελνε τους στρατιωτικούς γονείς σας με τα όπλα και τα τανκς έξω από το νηπιαγωγείο. Πως θα ένιωθα εγώ που θα έβλεπα απέναντί μου τον μπαμπά σου που γνωριζόμαστε, που ζούμε στο ίδιο χωριό; Πως θα ένιωθε εκείνος που θα καλούνταν να πυροβολήσει τη νηπιαγωγό του παιδιού του;

Οι εικόνες απαντούν μόνες τους...

ΓΑΪΤΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2

Εγώ με τις συγκεκριμένες εικόνες σκοπεύω καταρχάς να συζητήσω με τα παιδιά για το τι δείχνουν και πως μπορούμε να το συνδέσουμε με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Για μένα όλες οι παρακάτω μπορούν να συσχετιστούν με τη βία, την καταστολή και την καταπίεση που κυριαρχούσε στη δικτατορία.

Με τις ίδιες κάρτες αν τις εκτυπώσετε 2 φορές μπορείτε να φτιάξετε μέμορι, ενώ αν τις εκτυπώσετε παραπάνω μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε και για μπίνγκο αν τη μία φορά τις κόψετε για να έχετε κάρτες να ανοίγετε.

Οι επόμενες κινούνται στη λογική του βρες το άλλο μισό.

ΓΑΪΤΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1

Και φέτος σκοπεύω να δουλέψω την επέτειο του Πολυτεχνείου μέσα από την τέχνη του Γαΐτη (παλαιότερες προσεγγίσεις για το Γαΐτη εδώ και συνολικά για το Πολυτεχνείο εδώ). Επίσης θέλω λίγο να το δούμε και από την πλευρά του καταπιεστή και όχι μόνο του καταπιεζόμενου με στόχο την αύξηση της ενσυναίσθησης των παιδιών.

ΕΛΥΤΗΣ - ΡΙΤΣΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Για να συμπληρώσω το υλικό μου για τους δύο ποιητές έφτιαξα κινητές κάρτες με τα ονόματά τους. Η επεξεργασία τους έγινε με το πρόγραμμα photoscape που μπορείτε να κατεβάσετε από το σύνδεσμο δωρεάν. Έπειτα διάλεξα τις φωτογραφίες που ήθελα και μπήκα στο ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΣ. Από εκεί μπήκα στο ΦΙΛΤΡΟ, διάλεξα ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑ - ΞΥΛΟΜΠΟΓΙΕΣ και το έφτιαξα. Τα χρώματα τα βρήκα στην επεξεργασία της φωτογραφίας, στο Μορφοποίηση.  Είναι απλό και οικονομικό στο μελάνι κυρίως.

Περισσότερο υλικό για την ποίηση και τη διδασκαλία της στο νηπιαγωγείο, εδώ.

Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΒΙΩΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ

Και φέτος είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε στην τάξη ένα βιωματικό εργαστήρι με τον "ΦΑΡΟ". Θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά όλους όσους δουλεύουν στον Φάρο για την άψογη συνεργασία και στήριξη τόσα χρόνια. Ειδικά σήμερα θέλω να ευχαριστήσω την ψυχολόγο Ευαγγελία Αμπαζή και τον κοινωνιολόγο Μπάμπη Γεννιά, που μας έδωσαν τόση χαρά!

Ευτυχής συγκυρία το γεγονός ότι ασχολούμαστε με το Πολυτεχνείο αυτή την εβδομάδα, διότι το θέμα του εργαστηρίου ήταν η ομάδα, η συνοχή και η δύναμή της. Όμως ας μιλήσουν οι φωτογραφίες καλύτερα.

Ξεκινάμε όλοι μαζί για να βρούμε το ηφαίστειο Μπούχλου - Γκούχλου. Το ιδιαίτερο με αυτό το ηφαίστειο είναι πως κοχλάζει μόνο όταν δεν συνεργάζεται η ομάδα και δεν παίζουν μαζί τα παιδιά.

Να το ηφαίστειο! Το ακούμε προσεκτικά! Σα να βραζει το μέσα του; Σα να ροχαλίζει; Είναι κάποιος σκύλος μέσα;

Βρυχάται το ηφαίστειο. Έχουμε αποστολή να το σβήσουμε τελείως!

Πως ηρεμεί το ηφαίστειο; Με αγκαλιές! Παίξαμε λοιπόν αγκαλιοδρομίες!!!!!!

Δυσκολευτήκαμε να συντονιστούμε και να μην καιγόμαστε από τη φωτιά του ηφαιστείου. Όσο για το σκυλάκι που ήταν μέσα; Τρομοκρατήθηκε ελαφρώς γιατί δεν συνεργαζόμαστε.

Σαν  να αρχίζουμε να τα καταφέρνουμε!

Μπαίνουμε μέσα στο ηφαίστειο και φροντίζουμε το διπλανό μας. Προσοχή όμως! Το ηφαίστειο μετακινείται! Η ομάδα πρέπει να το ακολουθεί!

Μπήκαμε όλοι αγκαλιασμένοι στα έγκατά του.

Ζεσταθήκαμε πολύ στο ηφαίστειο. Για να δροσιστούμε  μπαίνουμε στη θάλασσα.

Πώς μπαίνουμε στη θάλασσα; Γινόμαστε γεφυράκια που φτιάχνουν μεγάλη γέφυρα για να περάσουν όλοι απέναντι!

Τα καταφέρνουμε! Περνάνε όλοι απέναντι στο τέλος!

Για να σβήσει εντελώς το ηφαίστειο πρέπει να φέρουμε όλοι μαζί βροχή! Ξεκινάμε με σταγονίτσες!

Συνεχίζουμε με πιο δυνατή βροχή!

Στο τέλος φτιάχνουμε μια καταιγίδα! Το ηφαίστειο έσβησε τελείως!!!
(Το φοβερό είναι ότι μετά από 5 λεπτά άρχισε όντως να βρέχει πολύ και ήμασταν σίγουροι πως εμείς το προκαλέσαμε! - Πέρσι η Περπερούνα, φέτος το εργαστήρι, πρέπει να προσέχουμε τι δραστηριότητες κάνουμε κι επηρεάζουμε τον καιρό!!!)

Μετά τη βροχή τι βγαίνει; Το ουράνιο τόξο! Βρίσκουμε σε 2 ομάδες μέσα στην τάξη τα κρυμμένα χρώματά του κι αρχίζουμε να το συνθέτουμε.

Να και το τελευταίο χρώμα του ουράνιου τόξου μας!

Κουραστήκαμε! Δικαιούμαστε να ξαπλώσουμε πάνω στο ουράνιο τόξο μας και να θυμηθούμε τι καταφέραμε σήμερα: ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΙ!!!!!!

Το ηφαίστειο που ανακαλύψαμε!

Το ηφαίστειο όπου ισορροπούσαμε τη φωτιά και το σκυλάκι.

Το ουράνιο τόξο που φτιάξαμε!

Να τι μάθαμε σήμερα για το Πολυτεχνείο: φροντίζω τον διπλανό μου, προσπαθώ να πείσω τον άλλο να συνεργαστούμε για να πετύχουμε ένα σκοπό και βέβαια: όλοι μαζί είμαστε πάντα πιο δυνατοί!

Θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί αυτό το εργαστήρι γιορτή για την επέτειο του Πολυτεχνείου!

Και του χρόνου!