Πυθαγόρειο νηπιαγωγείο, οπαδός του ελευθερία, όχι αναρχία.
Μόνο δωρεάν υλικό και παρουσιάσεις, χωρίς εγγραφή. Σχόλια προαιρετικά αλλά επώνυμα! Απαραίτητη η αγάπη για τη διδασκαλία και τους μικρούς-μεγάλους ανθρώπους. Το "Πυθαγόρειο Νηπιαγωγείο" είναι μία ιδέα. Αυτή η ιδέα μπορεί να ανθίσει σε όποιο σχολείο και να βρεθεί!
Μέσα στα πλαίσια του προγράμματος "Αυτός ο κόσμος ανήκει σε όλους μας" μαθαίνουμε πως ένα πολύ ισχυρό "όπλο" απέναντι στη διάκριση, την ενδοσχολική βία και το ρατσισμό είναι η φιλία και οι φιλικές συμπεριφορές.
Με βάση αυτό το σκεπτικό επέλεξα φε΄τος να δουλέψουμε ένα βιβλίο που ομολογώ δεν ήξερα καν ότι υπάρχει στα ελληνικά "The rainbow fish" ή αλλιώς "Ο Ασημάκης το πολύχρωμο ψαράκι" των εκδόσεων Παπαδόπουλος.
Αφού βρήκα και την ελληνική έκδοση αποφάσισα να το δουλέψουμε μέσα στην τάξη. Ανοίγοντας το βιβλίο βρήκαμε ένα γράμμα από τον Ασημάκη που μας μιλούσε για τη φιλία (εδώ πλαίσιο) Διαβάσαμε το παραμύθι και το συζητήσαμε. Έπειτα τους διάβασα το παραμύθι από καρτέλες και έπειτα στις ίδιες καρτέλες τα παιδιά κλήθηκαν να βάλουν τα λόγια που είπαν οι ήρωες (το βρήκα δωρεάν εδώ). Σας ανεβάζω μεταφρασμένα τα λόγια σε φούσκες.
Τα έχουμε κάνει εδώ και καιρό αυτά αλλά δεν είχα βρει την ευκαιρία να τα ανεβάσω. Σκόπευα να τα ξαναμορφοποιήσω αλλά που χρόνος. Οπότε τα ανεβάζω αυτούσια και ίσως σας χρησιμεύσουν.
Με πολλή μεγάλη χαρά και συγκίνηση έμαθα για τη βράβευση της αγαπημένης φίλης και συναδέλφου Αναστασίας Βακιρτζή, από τη Unicef στις 20/11/15.
Πιο συγκεκριμένα η αφίσα που έφτιαξε με τα παιδιά της στο 5ο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Χίου με τίτλο "Ταξίδι στ' όνειρο" πήρε το πρώτο βραβείο και η αφίσα τους με το συνοδευτικό κείμενο έγινε το σύμβολο της συγκεκριμένης εκδήλωσης αλλά και η πρόσκληση, με έμφαση τα προσφυγόπουλα που και στη Χίο καταφθάνουν καθημερινά.
"Οι ακόλουθες δράσεις διεξάγονται ήδη από τις
κυβερνητικές αρχές αλλά και διεθνείς και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και
σύμφωνα με τη UNICEF πρέπει να ενταθούν επειγόντως:
1. Βρέφη και μικρά παιδιά
- Ταχείες ετοιμασίες ενόψει του χειμώνα είναι απαραίτητες για την
πρόληψη ασθενειών και θανάτων, αλλά και για ν’ αποφευχθούν απρόβλεπτες
και ξαφνικές αλλαγές στις διαδικασίες στα σύνορα.
2. Παιδιά με αναπηρίες και ειδικές ανάγκες
- Είτε η αναπηρία τους είναι σωματική, είτε ψυχολογική, αυτά τα παιδιά
χρειάζονται κατάλληλες εγκαταστάσεις και εξειδικευμένες υπηρεσίες.
3. Χαμένα παιδιά - Για
ν’ αποτραπεί τα παιδιά να χωριστούν από τις οικογένειές ή τους
φροντιστές τους κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, πρέπει να παρέχεται
σωστή παρακολούθηση από ειδικούς παιδικής προστασίας και διερμηνείς για
την ταυτοποίηση των οικογενειών.
4. Παιδιά που έμειναν πίσω
- Τα παιδιά που δεν έχουν τα οικονομικά μέσα, τις επαφές ή την
υποστήριξη δικτύων, για να βρουν χρήματα, στρέφονται σε διακινητές και
εγκληματικές συμμορίες κι έτσι εκτίθενται σε βία, σεξουαλική κακοποίηση
και εκμετάλλευση. Αυτά τα παιδιά χρειάζονται επείγουσα φροντίδα και
προστασία, όπως από ειδικευμένους φροντιστές που ορίζονται από τα
συστήματα κοινωνικής πρόνοιας για τα παιδιά.
5. Ασυνόδευτοι έφηβοι -
Αυτά είναι κυρίως αγόρια 14-17 ετών, πολλά από το Αφγανιστάν, που δεν
θέλουν να χαρακτηριστούν ως ασυνόδευτα ή χωρισμένα παιδιά. Μπορεί να
είναι προς το συμφέρον τους να μπορέσουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους
και έτσι να αποτραπεί να πάθουν κακό. Όταν τα παιδιά παραμένουν σε
κέντρα φιλοξενίας για μήνες όσο γίνεται η επεξεργασία των αιτήσεών τους
για άσυλο, η UNICEFσυνηγορεί για τη λήψη μέτρων για την αύξηση της
ασφάλειάς τους (ξεχωριστές τουαλέτες, επαρκής φωτισμός, επίβλεψη 24 ώρες
το 24ωρο)." Πηγή
Για να διαβάσετε για τα βραβεία της Unicef πατήστε εδώ και για να κατεβάσετε σε pdf όλα τα βραβευμένα έργα πατήστε εδώ.
Τα συγχαρητήρια του έστειλε και ο σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών της Χίου (εδώ)
Συγχαρητήρια και πάλι στην Αναστασία και στα παιδιά της. Χάρηκα σαν να ήταν δική μου η χαρά... μάλλον είναι και δική μου η χαρά από τη στιγμή που έχω την τιμή να γνωρίζω και να έχω φίλη μια τόσο αξιόλογη συνάδελφο, παλιά συντρόφισσα στο Διδασκαλείο στη Ρόδο.
Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τι περνούν οι πρόσφυγες/ξένοι (η αλήθεια εδώ για όποιον αντέχει) που έρχονται στο νησί μας ήρθε ένας "ξένος" από το ΦΑΡΟ (τον οποίο εξήγησα ότι εγώ ξέρω και εμπιστεύομαι) στην τάξη μας, με τη βαλίτσα του για να πάμε ταξίδια μαζί του.
Μας προσκάλεσε να πάμε ένα μακρινό ταξίδι με τη φαντασία μας σε ένα ξένο τόπο και να γνωρίσουμε ένα φίλο και να παίξουμε μαζί του. Έπειτα ζωγραφίσαμε το φίλο μας και τα παιχνίδια που παίξαμε.
Δε μπορεί να μιλάμε για διαφορετικότητα, ισότητα και προσβασιμότητα και να μην ασχοληθούμε με ένα θέμα που διέπει την καθημερινότητα των παιδιών και εδώ: τους πρόσφυγες πολέμου. Θέλησα να δουλέψω με τα παιδιά αυτό το κομμάτι όσο περισσότερο βιωματικά μπορώ.
Στο θέμα αρχικά μας βοήθησε ο βάτραχος από το βιβλίο του Βέλθουις "Ο βάτραχος κι ο ξένος" (Πατάκης). Διαβάσαμε το βιβλίο και σχολιάσαμε αρκετά τη στάση και τη συμπεριφορά των ηρώων. Ψάξαμε για λέξεις που πληγώνουν και για λέξεις ή προτάσεις που θεραπεύουν (το είχαμε δουλέψει εδώ).
Ζωγραφίσαμε τα συναισθήματα που μπορεί να ένιωσε ο ποντικός ανάλογα με την πρόταση που άκουγε.
Όπως καταλάβατε, προχωράμε το πρόγραμμα: "Αυτός ο κόσμος ανήκει σε όλους μας", μαθαίνοντας για τα συναισθήματα τωα δικά μας αλλά και των άλλων. Ταξινομούμε τις εικόνες σε ευχάριστα και δυσάρεστα συναισθήματα. Παρότι εγώ κάνω μια πρόταση ταξινόμησης, τα παιδιά μπορεί να τα ταξινομήσουν διαφορετικά. Καλό είναι τέτοιες δραστηριότητες να είναι ελεύθερες και ανοικτές, και βέβαια όλα τα συναισθήματα αποδεκτά!
Για τον καιρό (με αφορμή το βάτραχο του Βέλθουις) έφτιαξα φέτος το παρακάτω:
*Ξέρω, νωρίς το θυμήθηκα αλλά φέτος μια η μετακόμιση, μια η πλημμύρα, μια που με έπιασαν διάφορα σωματικά από την υγρασία της πλημμύρας, μια το προγραμμα, ανεβάζω τις αναρτήσεις ανακατεμένος ο ερχόμενος!
Εδώ και καιρό με τα παιδιά, εκτός από το υπόλοιπο πρόγραμμα, δουλεύουμε πολύ με τον αγαπημένο βατραχάκο του Μαξ Βέλθουις. Μετά τον Τσέστερ και το Ζαχαρία είναι ο τρίτος ήρωας που μας συνοδεύει τη φετινή χρονιά. Μας μαθαίνει για τη φιλία, για τα συναισθήματά του και την ξενοφοβία.
Για αρχή ανεβάζω το ημερολόγιο που χρησιμοποιούμε στην τάξη μας. (Αριθμούς δεν έφτιαξα γιατί χρησιμοποίησα τους παλιούς μου. Λίγο οικονομία και ανακύκλωση δε βλάπτει!)
Μιλώντας για τη διαφορετικότητα και τη μοναδικότητα του καθενός, δε θα μπορούσαμε να μην ασχοληθούμε και με τα συναισθήματά μας αλλά και των άλλων. Έτσι έφτιαξα και το παρακάτω. Το είχα δει πριν κανά χρόνο μάλλον στο πίντερεστ αλλά δε θυμάμαι που
Το πρώτο φύλλο το φωτοτυπούμε όσες φορές θέλουμε και το κολλάμε σε ένα σημείο όπου μπορεί όποιος θέλει (και οι γονείς που έρχονται) να κόψει ένα χαμόγελο (πως βλέπουμε καμιά φορά κολλημένα τηλέφωνα σε κολώνες).
Το δεύτερο επίσης το φωτοτυπούμε όσες φορές θέλουμε και σε διάφορα έγχρωμα Α4. Από αυτό μπορεί να κόψει όποιος θέλει, ό,τι θέλει αλλά καλείται να το χαρίσει σε ένα φίλο του, στο σπίτι, ελεύθερα.
Οφείλω να πω, πως τα παραπάνω έχουν μεγάλο σουξέ στον πίνακα ανακοινώσεων της εισόδου!!!
Τέλος καρτελάκια που μπορούμε να τραβάμε ένα για το κάθε παιδί στο τέλος της μέρας.
Με πολλή συγκίνηση βρήκα σήμερα στο μπλογκ μου ένα βραβείο από τη Mirian Consuelo και το μπλογκ της puertasalaimaginacion.blogspot.gr που σημαίνει κατά προσέγγιση "γιορτές της φαντασίας". Θέλω να την ευχαριστήσω και προσωπικά γιατί ξαφνικά νιώθω να βρίσκομαι πιο κοντά με ανθρώπους από μέρη μακρινά και άγνωστα σε μένα. Κι όμως η αγάπη για την εκπαίδευση και την τεχνολογία μας ενώνει. Και αυτό το βραβείο ανατροφοδοτεί θετικά όχι μόνο το μπλογκ αλλά και το δημιουργό του που φροντίζει να είναι συνεχώς ανανεωμένο.
Muchos gracias Mirian!
Εγώ με τη σειρά μου θελω να το στείλω πάλι άλλα μακρυνά ταξίδια γι΄αυτό θα το χαρίσω στα:
Για το πρόγραμμα ενσυναίσθησης και ευαισθητοποίησης που κάνω, έφτιαξα κάρτες με ερωτήσεις και απαντήσεις με εικόνες, όπου το παιδί βάζει το μανταλάκι σε αυτό που νομίζει ότι νιώθει ο ήρωας (αφού το δουλέψουμε όλοι μαζί πρώτα). Τις εικόνες και την ιδέα τις βρήκα στο carriesspeechcorner.blogspot.grεδώ.
