Το απόσπασμα ενός κειμένου που έκανε λέξεις και φράσεις τις σκέψεις και τα βιώματα αυτής της εποχής που το Πολυτεχνείο μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ.
"Σχολεία: Εντατικοποίηση, τοξικό περιβάλλον, έλλειψη νοήματος - Αφόρητη η ζωή χιλιάδων εκπαιδευτικών.
Ένας μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών βιώνει υψηλή ή μεσαία συναισθηματική
εξάντληση, ενώ καταγράφεται επίσης ότι ένα ακόμη μεγαλύτερο τμήμα
εκπαιδευτικών που αισθάνεται ότι οι παρεμβάσεις του υπουργείου Παιδείας
κάνουν τη δουλειά τους στο σχολείο να φαίνεται άνευ νοήματος.
Ένα βαθιά τοξικό περιβάλλον για τα εργασιακά, μορφωτικά και δημοκρατικά δικαιώματα εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων διαμορφώνεται
σταδιακά (με δικαστικές αποφάσεις, με εκβιαστικές εγκυκλίους και
«προθεσμίες» που λειτουργούν ασφυκτικά θέτοντας τελεσίγραφα υλοποίησης
εντολών, με προϊσταμένους στο ρόλο του επιτηρητή που κουνώντας το
δάχτυλο με αυστηρότητα για να «συμμορφωθούμε προς τας υποδείξεις»).
Μαζί, χέρι χέρι, ένας ατελείωτος βομβαρδισμός εξωεκπαιδευτικών εργασιών, γραφειοκρατικού φόρτου, ευθυνών που διασπείρουν άγχος, αβεβαιότητα και αγωνία.
Ίσως είναι η πρώτη φορά μεταπολιτευτικά που ένα μεγάλο τμήμα των εκπαιδευτικών νιώθει αφενός τέτοια αφόρητη πίεση και αφετέρου τέτοια έλλειψη χαράς για τη διδασκαλία που αντί να τονώνει όπως παλιότερα, "αδειάζει" σωματικά και ψυχικά.
Η κατάσταση στα σχολεία είναι ήδη επιβαρυμένη καθώς τα τελευταία
χρόνια παρατηρείται μια τεράστια αύξηση των διοικητικών εργασιών των
σχολείων.
Το Υπουργείο στέλνει στις Διευθύνσεις και οι Διευθύνσεις
ζητούν συνεχώς στοιχεία (π.χ. Δελτία Κίνησης Προσωπικού, Αναλυτικά
Στοιχεία Ωρολογίου Προγράμματος, Κενά και Πλεονάσματα εκπαιδευτικών κλπ)
με τη συμπλήρωση αυτών σε δύσχρηστους πίνακες στο Excel ή στο Word.
Επιπλέον αποστέλλουν τις φόρμες προς συμπλήρωση το πρωί και το μεσημέρι
απαιτούν να έχουν σταλεί από τα σχολεία συμπληρωμένες.
Έγγραφα,
Οδηγίες, Εγκύκλιοι, Υπουργικές Αποφάσεις, νέα νομοθεσία και βροχή από
νέες ευθύνες που ετσιθελικά μετατρέπουν τους εκπαιδευτικούς σε
πληροφορικούς (μέσα σε λίγα 24ωρα έπρεπε όλοι να χειρίζονται υπολογιστές
και να ξέρουν να κάνουν μάθημα εξ αποστάσεως) νοσοκόμους και γιατρούς
(υπεύθυνοι covid), ψυχολόγους (σύμβουλοι σχολικής ζωής), που μαζί με
τους παλιότερους μόνιμους ρόλους του διοικητικού προσωπικού, του φύλακα,
κάνουν "φύλο και φτερό" την εκπαιδευτική διαδικασία και εξουθενώνουν τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι στη χώρα μας, στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Γυμνάσια - Λύκεια) έχουν μέση ηλικία 50 ετών και άνω. (Σημ.: Και στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση)
Ίσως γι αυτό μαζί με τις εστίες αντίστασης που αναζωπυρώνονται από το
"λάδι που ρίχνει στη φωτιά" το ΥΠΑΙΘ, παρατηρείται και ένα πρωτοφανές
«κύμα φυγής» εκπαιδευτικών προς την συνταξιοδότηση, καθώς οι αντίξοες
συνθήκες εργασίας (εντατικοποίηση, πίεση, εξάντληση, έλλειψη
νοήματος, τηλεκπαίδευση και αξιολόγηση) έχουν κάνει αφόρητη τη ζωή
χιλιάδων εκπαιδευτικών.
Οι
νομοθετικές παρεμβάσεις της Υπουργού Παιδείας, ιδιαίτερα οι τελευταίες,
αποτελούν μια βραδυφλεγή βόμβα στο "κλίμα" του σχολείου. Η επιδείνωση
των εργασιακών συνθηκών τείνει να απογειωθεί, η τρομοκρατία, ο φόβος, η
υποτέλεια και ο χαφιεδισμός δημιουργεί ολοένα και περισσότερες αποικίες
στο εκπαιδευτικό σώμα και ο κίνδυνος μιας κατάστασης εμφύλιας διαμάχης
είναι ορατή και έτοιμη να διαχυθεί και προς "τα κάτω" και να επηρεάσει
κάθε μέλος του εκπαιδευτικού προσωπικού...." (Του Χ. Κάτσικα Πηγή)
Το σύνθημα του Πολυτεχνείου πιο επίκαιρο από ποτέ.